به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از لرستان، شهید «منوچهر خزایی» فرزند عزیزمراد در سال ۱۳۴۵ در منطقه سراب داوود شهرستان دلفان در دامان خانواده‌ای مومن و کشاورز به دنیا آمد.
شوق حضور در جبهه جنگ و جهاد در راه خدا باعث شده بود تا بیشتر اوقات را در جبهه‌های نبرد سپری کند. وی در هیئت سینه‌زنی که هرساله از طرف پدر بزرگوارشان برگزار می‌شد شرکت فعال داشت.
بار آخری که به جبهه رفت با ممانعت پدرشان مواجه شد تا در برگزاری هیئت عزاداری همکاری نماید. ایشان به پدرشان گفته بود اکنون یاری کردن فرزند حسین علیه‌السلام در جبهه واجب‌تر از سینه‌زنی برای ایشان است و من یاری کردن امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) را واجب‌تر از سینه‌زنی در این هیئت می‌دانم.
این شهید سرافراز با وجود سن و سال پائین از لحاظ بدنی هیکلی بسیار ورزیده و سینه‌ای ستبر و بازوانی تنومند داشت، همین امر باعث شده بود در منطقه اروندرود هدایت قایق‌های پارویی را برعهده بگیرد.
در چهارم دی ماه سال ۱۳۶۵ یک روز پس از آغاز عملیات کربلای ۴ شهید منوچهر خزایی قبل از اینکه به آب بزند به همراه تعداد دیگری از نیرو‌های همرزمش در کمین ناجوانمردانه نیرو‌های عراقی گرفتار شدند و به علت شدت حملات توپخانه رژیم بعث به فیض شهادت نائل گردید. پیکر پاک این شهید در همان منطقه باقی‌ماند و تاکنون که بیش از ۳۰ سال از آن عملیات می‌گذرد هنوز مفقود باقی‌مانده است.
انتهای پیام/
