گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: سیاست‌های کشور هند در برابر مسئله فلسطین از زمان‌های گذشته تا امروز همواره سرشار از تناقض‌های فراوانی بوده است و در این میان حمایت و پشتیبانی دهلی از رژیم صهیونیستی به‌عنوان یک رژیم اشغالگر و نامشروع و پشت کردن به مردم و ملت فلسطین موجب ناراحتی و دلخوری جمعیت ۱۵درصدی مسلمانان این کشور و همچنین سایر کشور‌های اسلامی شده است.
اگر به گزارش شبکه خبری الجزیره مراجعه کنیم، متوجه می‌شویم که کشور هند در سال ۱۹۴۷ میلادی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد علیه تقسیم‌بندی فلسطین رأی داده است. این کشور همچنین اولین کشور غیر عربی بود که در سال ۱۹۷۴ میلادی سازمان آزادی بخش فلسطین (صاف) را به‌عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین به رسمیت شناخت.
دیگر مواضع متناقض کشور هند در مورد مردم و ملت فلسطین و همچنین رژیم صهیونیستی نیز شامل به رسمیت شناختن دولت فلسطین در سال ۱۹۸۸ میلادی بوده است؛ این در حالی است که همین کشور هند رژیم صهیونیستی را هم در سال ۱۹۵۰ به رسمیت شناخته بود؛ اما همچنان نیز شاهد بودیم که دهلی تا سال ۱۹۹۲ هیچ‌گونه روابط دیپلماتیکی را با این رژیم اشغالگر و نامشروع برقرار نکرده بود.
اما بعد از سال ۱۹۹۲ شاهد بودیم که روابط میان هند و رژیم صهیونیستی آرام آرام از سردی خارج شد و به گرمی گرائید. بر همین اساس، آنگونه که در اخبار و گزارش‌ها شاهد بودیم و همچنین در اسناد و مدارک ثابت شده، دولت هند و «ناراندا مودی» نخست وزیر هند ابتدا در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی روابط محدودی را با رژیم صهیونیستی آغاز کرد و رفته رفته این روابط به امروز رسید که شاهد ارسال سلاح و مهمات از این کشور به تل‌آویو هستیم.
با توجه به توضیحات گفته شده حمایت هند از رژیم صهیونیستی فقط به ابعاد سیاسی و اقتصادی محدود نشده و از ابتدای جنگ غزه شاهد هستیم که این کشور میزان گسترده و چشمگیری سلاح و مهمات جنگی برای تل‌آویو ارسال کرده است.
متاسفانه کشور هند بلافاصله پس از عملیات «طوفان‌الاقصی» در هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳ توسط گروه حماس که در پاسخ به سال‌ها ظلم و جنایات مداوم و بی‌پایان رژیم صهیونیستی علیه مردم و ملت فلسطین انجام داد، به حمایت و پشتیبانی گسترده‌ای از این رژیم اشغالگر و کودک‌کش پرداخت و روابط دو طرف به سرعت بسیار بیشتر و نزدیک‌تر شد. این وضعیت امروز شبیه ارتباط میان دو متحد سیاسی و استراتژیک است؛ امری که موجب خشنودی سران و مقامات تل‌آویو و خشم و عصبانیت مسلمانان این کشور و مسلمانان کشور‌های دیگر شده است.
اگر بخواهیم خیلی دقیق و موشکافانه به تحلیل و بررسی وضعیت روابط هند و رژیم صهیونیستی و نوع و میزان صادرات سلاح از دهلی به تل‌آویو بپردازیم باید بگوییم که این صادرات تسلیحات جنگی، شامل انبوهی از انواع پهپادها، گلوله‌های توپخانه، سلاح‌های سبک بوده است که برای نمونه می‌توان از تحویل پهپاد پیشرفته «هرمس ۹۰۰» نام برد که در شهر حیدرآباد هند ساخت و تولید می‌شود.
در حوزه سیاسی نیز اخباری مبنی بر صدور مجوز برگزاری راهپیمایی در حمایت از رژیم صهیونیستی منتشر شده است؛ ضمن اینکه در مقابل، دولت هند از اعظای هرگونه مجوز به مسلمانان و مخالفان رژیم صهیونیستی برای برگزاری تجمع و راهپیمایی در حمایت از مردم غزه خودداری کرده و تظاهرات‌های مسلمانان و حامیان فلسطین را به شدت و با خشونت فراوان سرکوب کرده است.
موضوع بسیار مهم و حساس دیگر انتشار اخباری مبنی بر مشارکت سربازان هندو در جنگ غزه و مشارکت در کشتار و نسل‌کشی مردم فلسطینی است. بر همین اساس، تصاویر و فیلم‌های منتشر شده در برخی از رسانه‌های صهیونیستی و هندی حاکی از این است که تعداد زیاد و قابل توجهی از هندو‌ها به غزه رفته و در کنار سربازان اسرائیلی به جنگ علیه گروه حماس و کشتار فلسطینیان مشغول هستند.
همچنان که دولت هند در مجامع بین‌المللی و جهانی به حمایت و پشتیبانی از رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهد، در پشت پرده هم به شدت در حال تلاش است تا تجهیزات و تسلیحات مورد نیاز ارتش «اسرائیل» را تامین کرده و برای آن‌ها ارسال کند. در واقع هم اکنون و با گذشت بیش از یازده ماه از آغاز جنگ غزه شاهد هستیم که دهلی، حمایت بی‌قید و شرطی را از تل‌آویو در جنگ متجاوزانه و ظالمانه علیه مردم فلسطین انجام می‌دهد که موجب فاصله گرفتن بیش از پیش مسلمانان و کشور‌های اسلامی از هند می‌شود.
ضمن اینکه همکاری گروه‌های لابی هندی و صهیونیستی در آمریکا نیز در این زمینه بی‌تأثیر نیست. بنابراین کاملاً پیداست که حمایت بی‌قیدوشرط دولت هند از آمریکا فارغ از دلایل و عوامل مؤثری که در این زمینه وجود دارد، سیاست «واقع‌بینانه‌ای» نیست و قطعاً دارای تبعات و پیامدهای منفی برای هند در سطوح سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و بین‌المللی است.
انتهای پیام/ ۱۳۴
