به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع پرس، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به تازگی گزارشی از هواپیماهای بدون سرنشین سپاه پاسدارن با نام «شاهد 129» پخش کرده که در بخشی از این گزارش آمده است این پهپادها قابلیت حضور عملیاتی در فراسوی مرزهای ایران اسلامی و حمایت از گروههای مقاومت را دارند.
با استناد به این گزارش عنوان شده که این پرنده هدایت پذیر با اتکا به انواع سامانههای مراقبی و شناسایی قادر است همچون «سکوی دیدبانی هواپایه» جهت رهگیری اهداف اقدام کرده و به مقابله با اهداف ثابت و متحرک متخاصم بپردازد.
برابر آنچه که پیش از این راجع به این هواپیمای بدون سرنشین گفته شده است؛ «شاهد 129» توانایی حمل همزمان 8 بمب یا موشکهای هوشمند سدید، ساخت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را دارا است و میتواند در برابر تجهیزات زرهی و مکانیزه و شناورهای بزرگ و کوچک قابلیت عملیاتی داشته باشد.
قدرت پیشرانه این هواپیما توسط یک موتور توربوپراپ تامین میشود که این خود در کاهش هزینههای عملیات تاثیر بسزایی دارد. همچنین هدایت این پهپاد توسط مراکز قابل حمل کنترل زمینی از راه دور انجام میگیرد.
دقت در هدف گیری با شعاع عملیاتی 2 هزار کیلومتر و 24 ساعت مداومت پروازی با یکبار سوختگیری از ویژگیهای این هواپیمای بدون سرنشین رزمی ایرانی است و همچنین هر فرودگاهی میتواند محل نشست و برخاست «شاهد 129» باشد.
«شاهد 129» از نظر ظاهری شباهتهایی به پهپاد "هرمس 450" و "واچ کیپر" ساخت انگلستان دارد. البته ابعاد شاهد بسیار بزرگتر از هرمس بوده و مشخصات عملیاتی آن نیز بسیار برتر از آن است. پهپاد انگلیسی که خود وامدار طراحی از روی نمونه هرمس است از لحاظ ابعاد و مشخصات پروازی نزدیکتر به نمونه ایرانی است.
همچنین این پهپاد چند منظوره قابلیت مراقبت از شعاع 200 کیلومتری خود را دارد و میتوان از آن در مقابله با اشرار و تروریستها، کشف و شناسایی در مرزهای آبی و خاکی، مسائل زیستمحیطی، نقشهبرداری و تهیه عکسهای هوایی نیز استفاده کرد.
«شاهد 129» با برد پروازی ۲۰۰۰ کیلومتری و 24 هزار پا سقف پروازی قادر است با هدایت و کنترل پایگاه زمینی، در برابر تجهیزات زرهی و مکانیزه و شناورهای بزرگ و کوچک دشمن قابلیت عملیاتی داشته باشد.
هواپیمای بدون سرنشین رزمی نیروی هوافضای سپاه با نام شاهد 129 با در سال 92 ساخته و با دستور سرلشکر جعفری به تولید انبوه رسیده است.
به گفته برخی رسانههای خارجی، پهپادهای ایرانی نقش مؤثری را در حمایت از نیروهای مقاومت ایفا کرده و در واقع امتحان خود را در میادین واقعی جنگی پس دادهاند. گذر از گنبد آهنین و نفوذ تا عمق ۶۰ کیلومتری فلسطین اشغالی حکایت از عملکرد موفقیتآمیز صنایع دفاعی کشور در تولید این نوع سامانهها دارد.
همچنین تصویربرداری طولانی مدت و چندباره از شناورهای رزمی برخی قدرتهای فرامنطقه در خلیج فارس ازجمله ناوهای هواپیمابر آمریکایی و حتی عبور از روی آنها و بازگشت ایمن به مبدأ پروازی بیانگر پیشرفتهای قابل ملاحظه ایران در این عرصه است.
نکته دیگری که بخشی از پهپادهای ایرانی از آن برخوردارند، اینست که در شرایط خاص میتوانند، خطوط عملیاتی خود را تغییر داده و در برابر تهدید موضعی انتحاری بگیرند.
نیروهای مسلح ایران با تشخیص هزینه کم، بازدهی مطلوب، قدرت مانور، قابلیتهای آفندی و پدافندی پرنده های هدایت پذیر چندین سال است که به طور مستمر در این حوزه وارد شده و با استفاده از تکنولوژی روز و تلفیق آن با دانش بومی تاکنون در این رابطه به سامانه های مطلوبی دست یافتهاند.
