به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، انقلابیون بحرینی آماده برگزاری جشن پنجمین سالگرد انقلاب 14 فوریه میشوند، انقلابی که مطالباتش هنوز محقق نشده است؛ مطالباتی که چیزی جز براندازی حکومت آلخلیفه و اجرای برخی اصلاحات سیاسی نیست.
انقلاب بحرین در میان تمام انقلابهای منطقه (بیداری اسلامی) انقلابی مسالمت آمیز است و چرا که این انقلاب مثل انقلابهای دیگر در منطقه به خشونت کشیده نشد. انقلاب مسالمت آمیزی که هدفش محقق ساختن اهداف والای ملت مظلوم بحرین است که در کشور خود احساس غریبی میکنند و حس میکنند که حق آنها غصب شدهاست، پس این ملت قیام کردهاند تا حق مشروع خود را مثل سایر ملتهای جهان مطالبه کنند.
وقتی انقلابهای مردمی در خاورمیانه و شمال آفریقا شروع شد. این انقلابها بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی مثل تونس، یمن، مصر و لیبی را در برگرفت، خاندان آلخلیفه انتظار نداشت که این انقلابها مثل بازی دومینو است که کشورها را یکی یکی در بر میگیرد. آلخلیفه تصور نمی کرد که قطار این انقلاب به بحرین هم میرسد و خواب راحتی را از چشمان او میرباید و مردم برای اصلاحات سیاسی اقتصادی و اجتماعی نظام حاکم قیام میکنند.
بر همین اساس آلخلیفه از روزهای آغازین انقلاب بحرین تلاش میکرد این انقلاب مردمی را به بدترین شیوه سرکوب کند. به همین خاطر حملات سرکوبگرانهای که آل خلیفه برای ساکت کردن و خاموش کردن شعله تظاهرات انجام میداد منجر به شهادت شهروندان بحرینی در کمتر از بیست و چهار ساعت بعد از شروع قیام شد.
بعد از آن جنبشهای ملت بحرین به انقلاب مبدل گشت و میدان «اللؤلؤ» در منامه به عنوان نماد برای این انقلاب انتخاب شد. نظام بحرین وارد گردآب بزرگی شد ولی به سرعت اعراب علیه ملت یمن متفق شدند و حکومت بحرین از نیروی عربی تحت عنوان سپر جزیزه درخواست کمک کرد.
با اعزام نیروهای سپر جزیره که هدف از شکل گیری آن دفاع از کشورهای عضو شورای همکاری اسلامی هنگامیه که مورد تجاوز دولتهای خارجی قرار میگیرد، بود موافقت شد تا برای حمایت از نظام آلخلیفه در برابر ملت بحرین که خواستار حقوق مشروع خود هستند ارسال شود.
حکومت آلخلیفه سیاست تبعض نژادی را بین شیعیان بحرینی اعمال میکند. اکثریت مردم بحرین شیعه هستند یعنی تقریبا 80 درصد ساکنان بحرین را شیعیان تشکیل میدهند. شیعیان فقط 17 کرسی مجلس بحرین را در اختیار دارد، بخش اعظمی از وزارتخانه دست آلخلیفه است.
خاندان آل خلیفه نه تنها حق و حقوقی به شهروندان بحرینی نمیدهد بلکه اقدام به سلب تابعیت از بسیاری شهروندان به بهانههای سیاسی و قومیی میکنند و در مقابل برای تغییر بافت جمعیتی بحرین به بیگانگان تابعیت بحرینی میدهند و همچنین اقدام با بازداشت و زندانی کردن افرادی میکند که به این سیاست ظالمانه در بحرین اعتراض میکنند.
براساس گزارش و آمارهای رسیده از سازمانهای حقوق بشری و حامیان آزادی بیان، این نظام از آغاز انقلاب بحرین (14 فوریه 2011) تا به امروز 166 نفر از تظاهر کنندگان را کشته 4367 نفر دیگر را زخمی کرده است.
در عین حال این نظام اقدام به سلب تابعیت 115 شهروند بحرینی کرده و 2945 نفر دیگر در زندانهای بحرین مورد شکنجه قرار گرفتهاند. نظام آل خلیفه بیش از 400 مرتبه حقوق بشر را نقض کرده است.
طبق آخرین سرشماری که در سال 2013 در بحرین انجام گرفت، جمعیت بحرین تقریبا 000/ 1/300 نفر است این درحالی است که بیگانگانی تابعیت بحرینی دریافت کردهاند 60 درصد کل جمعیت بحرین را تشکیل میدهند.
به هر حال انقلاب بحرین پنجمین سال خود را پشت سر میگذارد و وارد ششمین سال خود میشود و این درحالی است که هنوز راهپیماییهای مسالمت آمیز مردمی ادامه دارد و همچنین انقلابیون بحرینی شعار «هرگز عقب نشینی نمیکنیم» و «هرگز تسلیم نخواهیم شد» و «هیهات منا الذلة» سر میدهند و همچنان در قیام خود را علیه نظام آلخلیفه با وجود اینکه از سوی این نظام سرکوب میشوند، ادامه میدهند.
آماده باش نیروهای امنیتی و حضور هزاران مزدور در مناطق مختلف بحرین مخصوصا در منامه و یورش مستمر به خانههای شهروندان با نزدیک شدن به سالروز انقلاب 14 فوریه نشانه میزان نگرانی نظام بحرین و ترسشان از هرگونه فعالیت انقلابی است که از سوی ملت بحرین انجام میگیرد.
فعالیتهایی که هر چه به تاریخ شروع شعلههای اولیه آن نزدیک میشویم هر لحظه به آن اضافه میشود تا تمام مناطق بحرین در برگیرد تا جاییکه ملت بحرین با ادامه تظاهراتها و اعتراضات خود علیه نظام آل خلیفه نشان میدهند، انقلاب 14 فوریه همچنان ادامه دارد و شعلههای آن هرگز خاموش نمیشود تا اینکه نظام آل خلیفه سقوط کند یا اینکه راضی به اجرای اصلاحات مطلوب شود.
