گروه ساجد دفاع‌پرس: «شهید «رییع نتاج» اگرچه تلمیذ الهیات بود و خاک ذوقش نیز بارور شعر؛ اما توانسته بود که این همه را با ورزش جمع آورد و حق این است که اهل ورزش نجم این سخن حکیمانه‌ای او را بر تارک همه ورزشگاه‌ها بیاویزند که: ورزشکاری که با توپ بیشتر از قرآن آشنا باشد زندگی را باخته است»؛ این توصیف «سید شهیدان اهل قلم» شهید سید مرتضی آوینی از بسیجی شهید «سید علی‌اصغر ربیع نتاج» است؛ شهیدی که عضو تیم ملی فوتبال دانشجویان کشور و دارای قلمی چشم‌نواز بود؛ لذا با آغاز جنگ تحمیلی، رسم مردانگی را از میدان ورزش به میدان جنگ آورد و با قدرت بیان قوی خود، به رزمندگان روحیه می‌داد، تا جایی که او را همچون شهید آوینی «سید شهیدان اهل قلم» لقب نهاده‌اند.
براساس فیلمی که از دوران هشت سال دفاع مقدس به‌یادگار مانده است؛ شهید «رییع نتاج» در عملیات «کربلای ۱۰»، در منطقه «ماووت» برای دشمن رجزخوانی می‌کند و البته در همان عملیات نیز به معبود خود پر می‌گشاید.
ای که با خون خاک میهن را ز دشمن پس گرفتی
حق خویش از پنجه آلوده کرکرس گرفتی
در کنار چشمه خون، ره به خار و خس گرفتی
با کسان پیوست و جان از تن ناکس گرفتی
تندری؟ طوفان قهری؟ نار خشمی؟ چیستی؟
عابسی؟ حری؟ حبیبی؟ قاسمی؟ هان کیستی؟
و حالا آن شعری که همه بسیجیان عزیز استقبال می‌کنند و همه جان‌برکفان آن را استقبال می‌کنند:
انتهای پیام/ 113
