دکتر داوود آقایی نویسنده کتاب "بررسی ابعاد حقوقی جنگ عراق علیه ایران" در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری دفاع مقدس اظهار داشت: این کتاب بیست و یکمین اثر من در حوزه نشر کتاب است اما در حوزه دفاع مقدس اولین کتابی است که کار کردهام.
وی افزود: در کتابهای دیگری که در مورد هشت سال دفاع مقدس به چاپ رسیده است دوستان نویسنده، جنگ را از بعد نظامی، اجتماعی و سیاسی بررسی کردهاند اما من در این کتاب جنگ را از نظر حقوقی بررسی کردم.
نویسنده کتابهای "نقش و جایگاه شورای امنیت در نظام نوین جهانی" و "روابط متقابل ایران و سازمانهای بین المللی" ادامه داد: برخی بر این تصور هستند که اختلافات بین ایران و عراق یکباره صورت گرفته در صورتی که اصلا این طور نیست و این اختلافات بسیار ریشه دار بوده و از دوران صفویه تا قرارداد الجزایر ادامه داشته است. در حقیقت قرارداد 1975 الجزایر برای پایان دادن به این اختلافات ریشه دار است.
وی تصریح کرد: ماده پنج قرارداد الجزایر 1975 به صراحت می گوید که مرزهای تعیین شده بین ایران و عراق قطعی و دائمی است و هیچ کدام از طرفین نمی تواند در این مرزها تغییری ایجاد کند اما صدام این قرارداد را جلوی تلویزیون پاره کرد.
دکترای روابط بین الملل و استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در دوران صفویه عراق خراج گذار عثمانی ها بود، عثمانی ها در قبال این خراجی که از عراقیها می گرفتند به آنها قدرت و خود مختاری دادند، درست پس از آنکه عراق خود مختار می شود میل به کشورگشایی و تعیین حد و مرز در او تقویت شده و از همان زمان اختلافاتش را با ایران شروع می کند. تا قبل از قرارداد الجزایر چند قرارداد دیگر هم بین ایران وعراق نوشته شده که در تمام آنها حق و حقوق ایران نادیده گرفته شده و قرارداد الجزایر اولین قرارداد منصفانه است که بین ایران و عراق بسته می شود.
داوود آقایی تصریح کرد: به دلیل اینکه صدام قرارداد الجزایر را یک طرفه بر هم زد و آغازگر جنگ بود جنگ بین ایران و عراق یک تجاوز از سوی عراق تلقی می شود اما در سازمان ملل به گونه ای برخورد شد که انگار ما آغازگر جنگ بودیم و همه چیز بر علیه ما نوشته و تصویب شد.
وی افزود: قطعنامه های یازده گانه ای که در طول جنگ از طرف شورای عالی امنیت برای ایران صادر شده در این کتاب آمده است. شورای عالی امنیت به لحاظ ماموریتی که دارد باید موضع بی طرفی خود را حفظ کند و نگاه عدالت محور خود را برای همه کشورها محفوظ نگه دارد اما با بررسی این قطعنامه ها متوجه می شویم که نگاه شورای عالی امنیت به ایران نگاهی به دور از عدالت و بی طرفی بوده است.
نویسنده کتابهای "حقوق سازمانهای بین الملل" و "سیاست و حکومت در عربستان سعودی" تاکید کرد: نقض حقوق اسرا، حمله موشکی به شهرهای ایران و مردم غیرمسلح و استفاده از سلاح شیمیایی مواردی است که توسط صدام برعلیه ایران انجام شد و در تمام این موارد صدام مجرم بود اما شورای عالی امنیت هیچ واکنشی در برابر این اقدامات ضدانسانی انجام نداد.
