گروه استانهای دفاعپرس- «جمیله سیفی» استاد و پژوهشگر جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی خراسان؛ای روزگار تو را چه میشد اگر تمام نیروهای خود را بسیج میکردی و در هر عصر و زمانی، بزرگمردی، چون علیابنابیطالب، با همان عقل و همان قلب، همان زبان و همان شمشیر، به جهان ارمغان میدادی؟ (جرج جرداق، امام علی صدای عدالت انسانی، ص۱۰۰)
در معرفی علیابنابیطالب علیهالسلام همین بس که بگوییم، جنس محبتش با دیگر ائمه بسیار متفاوت است، نه اینکه به معنای کم گذاشتن به دیگر ائمه علیهمالسلام باشد، گوئی خدا هم با حضرت رابطه عجیبی دارد، مولودی که اعجوبه عالم و نمونه قدرت کامله الهی است؛ ولادت در کعبه، نشان از ابعاد عظیم معنوی و روحی این مولود دارد، که شناختش با ذهنهای کوچک و انس گرفته با مقیاسهای مادی ما امکانپذیر نیست؛ «مولودی متولد شده با فطرت پاک خدائی»
«مولودی پرورشیافته پروردگار عالم، ما پرورشیافته پروردگاریم و مردم پرورشیافته و تربیتشده ما»
چگونگی ولادت در خانه کعبه، فراهم شدن مقدمات رسالت پیامبر (ص)، شنیده شدن صدای زمزمه توحید از سنگها و درختان و … همه و همه خبر از مولود با عظمتی میداد، مولودی که به فرموده پیامبر (ص) بهواسطه این ولادت آن سال، سال برکت (سنه الخیر و البرکه) نامیده شد، تاریخ گویای این حقیقت است که تمام عشق پیامبر (ص) علیابنابیطالب بود، با ولادت حضرت پیامبر نفس راحتی کشید، چنانکه در شب ولادت امیرالمومنین (ع) وقتی آن قدرت الهی و کرامات بی سابقه پروردگار را مشاهده نمود فرمود: «امشب فرزندی برای ما دیده به جهان گشود که خداوند به برکت او درهای بسیاری از نعمت و رحمت را بر ما باز کرد.»
مولودی که نور این مولود حتی در بهشت هم بر انوار دیگر غلبه دارد: … پس چنین وجودی میتواند و قابلیت این را دارد که، برای همه افراد بشر در تمامی ابعاد زندگی الگو باشد، این وجود نورانی همانگونه که آفتاب طبیعت را روشن میکند مایه روشن شدن جوامع بشری خواهد بود، مشروط به داشتن معرفت واقعی و عشق و محبت به این وجود نورانی، این عشق و محبت واقعی به مولا میتواند عاملی برای تحول در زندگی انسان قرار گیرد، چنانکه در نهج البلاغه میفرماید: هر آینه اگر کوه مرا دوست داشته باشد متلاشی خواهد شد.
بله عشق و محبت امیرالمومنین (ع) ظرفیت بزرگترین تحولات روحی در شخصیت انسانها را دارد، این کلام مولا در نهج البلاغه دلالت بر عظمت وجودی ایشان دارد همانطور که خداوند تبارک و تعالی در عظمت قرآن میفرماید: خداوند تبارک و تعالی در خصوص عظمت قرآن میفرماید اگر قرآن را بر کوه نازل کنیم، کوه متلاشی میگردد، امیرالمومنین حضرت علی (ع) هم نمونه این صفت بارز را برای خود توصیف میکند و میفرماید: «لَو اَحَّبَنی جَبَلٌ لَتَهاتَف» کار برای خدا و در نظر گرفتن نفع انسانها از شاخصهای مشهود این وجود نورانی بود، زیرا آدمها در عالم هستی دو دسته هستند که گروهی در جمع دنبال منافع خود و گروهی در خودشان دنبال منافع جمع میگردند.
به فرموده حضرت در نهج البلاغه: کار من با شما یکی نیست. من شما را برای خدای میخواهم و شما مرا برای منافع خود میخواهید. به گواه تاریخ حضرت در دسته دوم بودند.
علیابنابیطالب شخصیتی است که در صورت معرفت حقیقی و تبعیت در همه ابعاد دست انسان را گرفته و به بهشت هدایت میکند.
اگر از من فرمان ببرید، اگر خدا خواهد- شما را به راه بهشت میبرم، هرچند راه سخت و با تلخکامی آمیخته باشد.
حضرت، انسان کامل و رشد یافتهای است که همه دعاها به برکت وجود او مستجاب میشود، حضرت میفرماید: یکبار از پیامبر خدا (ص) خواستم تا از خدا برایم طلب مغفرت فرمود: (بسیار خوب) چنین خواهم کرد، سپس برخاست و نماز گزارد. آنگاه دستهایش را به دعا گشود و من به دعای او گوش میکردم، شنیدم که گفت: پروردگارا! تو را به مقام قرب و منزلت علی سوگند میدهم که علی را مشمول عفو و غفران خودساز!
گفتم:ای فرستاده خدا! این چه دعایی است؟
فرمود: مگر کسی هم گرامیتر از تو در پیشگاه الهی هست تا او را شفیع درگاهش نمایم.
انتهای پیام/