تکاوران نداجا دشمن را برای همیشه زمینگیر کردند

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، طی دوماه ابتدای جنگ تحمیلی، رزمندگان نیروی دریایی ارتش با رشادت و شجاعت توانستند نیروی دریایی عراق را از صحنه خارج کنند، به گونهای که دشمن تا پایان جنگ نتوانست هیچ حرکتی را در عرصه دریا انجام دهد.

نیروی دریایی ایران در شرایطی توانست نیروی دریایی عراق را از صحنه جنگ بیرون کند که نیروی دریایی عراق به عنوان یک نیروی توانمند از تجهیزات مدرن نظیر ناوچههای اوزا، بالگردها، هواناوها و مینروبها برخوردار بود و همچنین در این زمان از سوی ناوگان دریایی آمریکا و پایگاههای اقمار عربش مورد حمایت قرار میگرفت.

در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، هیچ حادثهای برای ملت ایران غمانگیز و دشوارتر از سقوط خرمشهرنبود، اما با دلاورمردیها و رشادت رزمندگان و ملت غیور ایران، دشمن در رسیدن به آروزی خود که فتح خرمشهر تا حضور در تهران بود، ناکام ماند.

منطقه جنوبی که مسئولیت آن با سپاه۳عراق بود و از حدود چنگوله تا دهانه فاو ادامه داشت برای عراق مهم بود، چرا که اهداف استراتژیکی عراق در این منطقه بود و این موضوع سرنوشت جنگ را تعیین میکرد.

در این دوره رژیم بعث، ایمان، شجاعت و همبستگی نیروهای مسلح اعم از ارتش، سپاه پاسداران، یگانهای ژاندارمری و نیروهای بسیج مردمی را دستِکم گرفته بود.

حماسه ۳۴روزه دفاع از خرمشهر توسط تکاوران دریایی

با بررسی این رویداد در حماسهای بینظیر که از آن به مقاومت ۳۴روزه دفاع از خرمشهر یاد میشود، میتوان گفت که اولین شواهد ناتوانی دشمن در دستیابی به اهدافش برای او و سایر ناظران آشکار میشود.

نیمه شب است و گردان یکم تکاوران دریایی به فرماندهی ناخدا یکم هوشنگ صمدی، در دقایق اولیه روز یکی مهر ماه سال ۱۳۵۹از منطقه دوم دریایی بوشهر به طرف خرمشهر حرکت میکند و در این هنگام گردان به نزدیکی خرمشهر میرسید.

علاوه بر تکاوران دریایی باقیمانده عناصر گردان دژ نیروی زمینی ارتش، نیروهای ژاندارمری، سپاه پاسداران و بسیج مردمی نیز حضور دارند اما هیچکدام از سلاح سنگین و آتش پشتیبانی برخوردار نبودند. 

در این هنگام خرمشهر زیر آتش دشمن قرار گرفته بود و مردم با توجه به شرایط موجود آمادگی خود را برای کمکرسانی به نیروهای ارتشی و نظامی اعلام کردند.

همچنین در محور شلمچه – خرمشهر تکاوران دریایی به همراه نیروهای مردمی تا پاسی از شب عملیات جنگ و گریز با دشمن را ادامه دادند و دشمن را تا مرزهای بینالمللی عقب راندند و در این زمان پاسگاه مرزی شلمچه که به تصرف دشمن در آمده بود، آزاد شد.

پل نو در محور شلمچه منهدم شد

روزچهارم مهرماه نیروهای عراقی بیش از 200 دستگاه تانک را در مرز خرمشهر برای ورود به شهر و اشغال آن آماده کردند. این در حالی است که توان خودی فقط حدود دویست نفر مجهز به سلاح سبک بود و رزمندگان اسلام برای جلوگیری از ورود نیروهای دشمن، پل نو در محور شلمچه را منهدم کردند.

روز هشتم مهرماه ۵۹نیروهای عراقی حمله شدیدی را با آتش سنگین توپخانه خود در خرمشهر آغاز و به شدت پادگان دژ را با آتش توپخانه کوبیده و محاصره کردند.

تکاوری که شهادتش عزم تکاوران را برای دفاع جزم کرد

در این روز تعدادی از تکاوران دلاور نیروی دریایی به شهادت رسیدند و ناوبان دوم تکاور محمدرضا مرادی که همیشه پیشاپیش و در نوک پیکان حمله قرار میگرفت، مورد اصابت تیر مستقیم گلوله تانک قرار گرفته و جلوی چشمان متعجب و بهت زده همرزمانش از سوی دشمن، سر از بدنش جدا شده و به دور دستها پرتاب میشود و در این حال همرزمانش میبینند که جسم بیسرش چند قدم به جلو بر میدارد و سپس نقش بر زمین میشود. این حادثه تکان دهنده و دلخراش عزم همرزمانش را برای ادامه راه او جزمتر کرد.

در سال۱۳۶۰حصر آبادان رفته رفته کامل شده و در آستانه سقوط بود. در آن شرایط نیروی دریایی میدان داری میکرد، نیروی دریایی با هواناوها و بالگردهای "آر. اچ" به بندر امام(ره)، آبادان و بهمنشیر، نیروهای تازه نفس، مهمات و غذا میرساند.

هرچه نیرو از جنوب به آبادان منتقل میشد، نیروی دریایی آنها را جمعآوری کرده و در بندر امام(ره) پیاده میکرد. همه اینها توسط یگانهای نیروی دریایی صورت میگرفت، با توجه به قابلیت هواناوها، تخلیه خانوادهها، انتقال مجروحین، رساندن آذوقه و مهمات و نیروهای تازه نفس بیوقفه توسط هواناوهای نیروی دریایی انجام میشد.

عراق که مقاومت دلیرانه مدافعین جزیره آبادان متشکل از یگانهای تکاور دریایی و نیروهای مردمی را شکست ناپذیر میدید، با پیشروی به سمت شرق، ارتباط جاده آبادان- ماهشهر را قطع و به منظور محاصره آبادان به طرف جنوب پیشروی کرد. 

دشمن پس از دسترسی به رودخانه بهمنشیر در شمال شرقی آبادان مستقر شد و با تصرف سرپل در کرانه جنوبی بهمنشیر در منطقه ذوالفقاریه قصد تکمیل محاصره آبادان را داشت که با مقاومت دلیرانه تیپ تازه نفس قوچان از لشکر۷۷پیروز خراسان و گردانیکم تکاوران دریایی و نیروهای مردمی مواجه شد.

مدافعان قهرمان آبادان در این عملیات پس از انهدام نیروهای مستقر در سرپل و انهدام قطعات پل در حال احداث، تانک و نفربرهای متجاوز، ضمن پاکسازی کرانههای جنوبی رودخانه بهمنشیر، دشمن در حال عقبنشینی را تا جنوب جاده آبادان- ماهشهر و منطقه میدان تیر تعقیب و تلفات و ضایعات سنگینی را به آنان وارد آوردند.

در عملیات کوی ذوالفقاریه و نخلستان ابوعبادی تعداد ۸۲۰نفر از نیروهای دشمن کشته، ۱۳۰نفر اسیر شده و مقادیر قابل توجهی تجهیزات مهندسی، خودرو، تانک، نفربر و سلاحهای سبک و سنگین به غنیمت گرفته شد و دشمن با پذیرش شکست به شمالشرقی آبادان، عقبنشینی کرده و مجبور به پدافند شد. این عملیات در تاریخ جنگ تحمیلی به واسطه اینکه روند تهاجمی دشمن متجاوز را به یک روند تدافعی تغییر داد، یک نقطه عطف مهم محسوب میشود.

حضور افتخارآمیز در صحنههای عملیات دریایی و تأمین منافع کشور در قلمرو دریایی، خلق حماسههای یگانهای زبده تکاوران و تفنگداران دریایی در دفاع از تمامیت ارضی کشور در این منطقه و به صحنه آوردن بالگردها و هواناوهای یگان هوادریا در پشتیبانی عمومی آبادان در دوران محاصره، نقش مهمی را در دفاع از این بخش از سرزمین مقدس میهن عزیزمان ایفا کرد.

گروههای رزمی تکاوران و تفنگداران دریایی با استقرار در بخش شرقی خرمشهر، جزیره مینو، منطقه دیری فارم تا دهانه اروندرود، عملیات پدافند به صورت نقاط اتکا را تا عملیات بیتالمقدس و آزادسازی خرمشهر اجرا کردند و همگام با سایر رزمندگان در آزادسازی خرمشهر قهرمان که در اوایل جنگ، مظلومانه آن را ترک کرده بودند شرکت داشتند.

نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران در هفتم آذرماه 1359یعنی در شصت و هفتمین روز جنگ، در عملیاتی مروارید گونه با تصرف سکوهای البکر و الامیه عملاً نیروی دریایی عراق را نابود و از صحنه رزم دریایی بیرون کرد.

با اجرای این عملیات غرورآفرین، سیادت دریایی ایران بر منطقه خلیج فارس تضمین و با انهدام بخش عظیمی از نیروی دریایی عراق، دست این کشور عملاً از منطقه استراتژیک خلیج فارس قطع شد که اثرات این عملیات افتخارآفرین حتی تا زمان برقراری آتش بس نیز مشهود بود. در این عملیات عراق به گونهای شکست خورد که هرگز این اتفاق را فراموش نخواهد کرد.

در سپیده دم هفتم آذرماه ۱۳۵۹، قهرمانان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، طی عملیاتی موسوم به مروارید درس تلخی به مزدوران دریایی صدام دادند بهطوریکه در لحظات اولیه این عملیات متهورانه دریایی، سلحشوران این نیرو توانستند هفت فروند ناوچه مدرن و اژدر افکن عراق موسوم به «اوزا» را در حوالی سکوهای نفتی البکر و الامیه که جنبه اقتصادى و بسیار مهمی براى دولت عراق داشت، به قعر دریا بفرستند.

همچنین بسیاری از نیروهای عراقی به هلاکت رسیده و تعدادی نیز اسیر شدند و سکوهای نفتی ألبَکر و ألاُمیه بهدست نیروی دریایی ایران افتاد.

در ادامه این عملیات، رزمندگان اسلام به آخرین منطقه شمال خلیج فارس یعنى خور عبدالله در سواحل و مرز دریایى عراق هجوم برده و توانستند بیش از ۹۰درصد از یگانها و نیروهاى پشتیبانى کننده ناوگان درگیر عراق را منهدم کنند.

اقتدار و مقاومت نیروهای ایرانی به اندازهای بود که صدام در روز ۳۰نوامبر (۱۰آذر ۵۹) در جلسهاى با حضور فرماندهان جنگى در دفتر کارش به مسئولان نظامی در بخش شمال خلیجفارس گفته بود که شنیدن خبر واقعه ۷آذر و عملیات مروارید و کسب پیروزى قاطع ایرانىها در این عملیات، بدترین خبر در طول زندگى منحوس وى بوده است.

حضرت امام خمینى (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نیز، در بخشى از پیام خود خطاب به نیروهاى مسلح درباره نیروى دریایى ارتش جمهورى اسلامى ایران چنین فرمودند: «نیروى دریایى بهحمدالله در آبهاى خلیجفارس و مرزهاى آبى کشور در عرصه دفاع مقدس از کشور اسلامىمان چون نگینى درخشنده برعرشه کشتى افتخار و صلابت استوار ایستاده است». 

 تحقق اجرای تدابیر رهبری در راهبردی شدن نیروی دریایی

دریادلان نیروی دریایی در دو سال گذشته در برابر دزدیهای دریایی که در نقاطی مثل خلیج عدن و بابالمندب انجام میگرفت، توانستند بیش از یک هزار فروند انواع کشتیهای نفتکش و تجاری ایرانی و خارجی را در مسیرهای بینالمللی و آبهای آزاد در باب المندب، خلیج عدن، دریای سرخ و شمال اقیانوس هند را حمایت کرده و آنها را با اسکورت در مسیر خود هدایت کنند و تدبیر مقام معظم رهبری را در راهبردی شدن نیروی دریایی جامه عمل بپوشانند که این اقدامات بر اقتدار و عظمت ایران اسلامی افزوده است.

تدوین و گردآوری از سرهنگ ستاد محمدرضا تقیزاده