یادداشت/

حضرت علی اکبر (ع)؛ الگوی جوانان در اخلاق و شجاعت

یکی از جلوه‌های شجاعت و ایثارگری حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام در شب عاشورا جایی بود که امام حسین (ع) ایشان را به همراه چند نفر برای آوردن آب برای حرم فرستادند و با آنکه احتمال شهادت می‌رفت، با فداکاری و شجاعت رفتند و آب آوردند.
کد خبر: ۷۲۵۶۱۲
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ - ۰۹:۴۹ - 10February 2025

گروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «معصومه شکوری‌فر» استاد جامعه المصطفی العامیه نمایندگی خراسان؛ یازدهم ماه شعبان ولادت حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام است که در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز جوان نامگذاری شده است.

حضرت علی اکبر (ع): الگوی جوانان در اخلاق و شجاعت

حضرت علی‌اکبر (ع) یازدهم شعبان‌المعظم در شهر مدینه چشم به جهان گشود.

ایشان بزرگترین فرزند امام حسین (ع) و لیلا بنت ابی مره می‌باشد. سن ایشان را از ۱۸ تا ۲۵ سال نوشته‌ند.

اخلاقیات و شباهت حضرت علی‌اکبر (ص) به رسول خدا (ص) از جمله ویژگی‌های خاص ایشان است به طوری که امام حسین (ع) هنگام رفتن فرزندشان به میدان در روز عاشورا می‌فرمایند: خدایا شاهد باش جوانی که در صورت و سیرت، ظاهر و باطن و گفتار شبیه‌ترین مردم به رسول خداست و هر وقت مشتاق دیدن رسول خدا (ص) می‌شدیم به چهره علی‌اکبر (ع) نگاه می‌کردیم برای جنگ با این مردم راهی شد.

با این بیان امام (ع)، علی‌اکبر (ع) از سه جهت شبیه پیامبر (ص) بوده است.

شباهت ظاهری که پیامبر (ص) از نظر زیبایی چهره بهترین زمانشان بودند.
اخلاق که خداوند در قرآن اخلاق حضرت (ص) را اینچنین تعریف می‌کند: «و انک لعلی خلق عظیم». به راستی تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری؛ و رفتار و گفتار که می‌فرماید: «وما ینطق عن الهوی». هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید.

ایشان اولین شهید از بنی‌هاشم در روز عاشورا است. قبر ایشان در قسمت پایین پای پدر بزرگوارش امام حسین (ع) و در ضریح ایشان در کربلا است.

در منابع شیعه و اهل سنت روایت شده که بعد از شهادت حضرت علی‌اکبر (ع) امام حسین (ع) سر ایشان را به دامن گرفتند و همانطور که گریه می‌کردند فرمودند: خدا قاتلان تو را بکشد چقدر این مردم بر خدا جری شده‌اند و چگونه پرده احترام رسول خدا (ص) را دریدند. پس از تو خاک بر سر دنیا.

این مطلب شدت علاقه امام حسین (ع) به فرزندش را ابراز می‌کند که شهادت حضرت آنقدر برای امام سخت است که ایشان زندگی در دنیا بعد از علی‌اکبر (ع) را بی‌ارزش و همچنین حرمت علی‌اکبر (ع) را حرمت حضرت پیامبر (ص) می‌دانند.

از آنجایی که دوران جوانی بهترین دوران زندگی است و انسان در این مرحله بعد از بحران‌های دوران نوجوانی به دوران مسئولیت می‌رسد و برای گذراندن این دوران نیاز به الگویی شایسته دارد، ویژگی‌های اخلاقی، رفتاری حضرت علی‌اکبر (ع)، ایشان را الگویی محبوب برای جوانان قرار داده تا با پیروی از فضایل ایشان به سعادت برسند.

گفتار امام حسین (ع) درباره ایشان نشان‌دهنده فضایل اخلاقی ایشان است. همچنین شجاعت و بصیرت حضرت علی‌اکبر (ع) در ماجرای کربلا به وضوح دیده می‌شود. جایی که از پدر آیه استرجاع «انا لله و انا الیه راجعون» را شنید و دلیل را پرسید، امام (ع) فرمودند: شنیدم هاتفی می‌گوید: شما می‌شتابید و مرگ، شما را به سوی بهشت می‌شتاباند.

حضرت علی اکبر (ع) سوالی پرسید که بصیرت و شجاعت ایشان را نشان می‌دهد: پدرجان آیا ما برحق نیستیم؟ امام حسین (ع) فرمودند: بله ما بر حق هستیم… حضرت علی‌کبر (ع) عرض کرد: پس چه باکی از شهادت؟ و با این سوال و جواب حاضران را هم متوجه برحق بودن اهل بیت علیهم‌السلام کرد.

همچنین یکی از جلوه‌های شجاعت و ایثارگری حضرت در شب عاشورا جایی بود که امام حسین (ع) ایشان را به همراه چند نفر برای آوردن آب برای حرم فرستادند و با آنکه احتمال شهادت می‌رفت، با فداکاری و شجاعت رفتند و آب آوردند.

تعریف ایشان در زبان دشمنان هم نشانه خوبی برای سخاوت حضرت است.
این قول در تاریخ مشهور است که روزی معاویه از اطرافیان خود پرسید به نظر شما شایسته‌ترین فرد از این امت برای خلافت کیست؟ گفتند: غیر از شما کسی را شایسته خلافت نمی‌شناسیم. معاویه گفت: اینطور نیست. شایسته‌ترین فرد برای حکومت علی‌اکبر فرزند حسین ابن‌علی (ع) است که جدش رسول خدا (ص) است و شجاعت بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه و زیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع کرده است. گرچه در این بیان، معاویه سخاوت حضرت را به خودش نسبت داده ولی اعتراف به سخاوت حضرت علی‌اکبر (ع) کرده.

حضرت علی‌اکبر (ع) طبق نقل منابع، از دروغ متنفر بود. در جمع دوستانش شاد و خوشرو بود و در تنهایی اهل تفکر. به خلوت و راز و نیاز با خدا علاقه زیادی داشت. با فقرا همنشین و همسفر می‌شد و به عیادت بیماران می‌رفت. اهل اسراف، عیب‌جویی و چرب‌زبانی نبود. هیچگاه دشنام نداد. بسیار بخشنده بود. زیاد انفاق می‌کرد. برای هم سن و سالان خود برادری مهربان بود و صبور بود و از کسی توقعی نداشت. از دشمن نمی‌ترسید و از حق دفاع می‌کرد.

به علم‌آموزی و کسب معرفت، پاکیزگی و آراستگی اهمیت زیادی می‌داد و در عین زیبایی، بسیار متواضع بود. حتی با حیوانات هم با ملایمت برخورد می‌کرد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار