به گزارش گروه اجتماعی دفاع پرس به نقل از ستاد حقوق بشر، از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، حقوق بشر یکی از اصلی ترین ابزارهای غرب ،برای وارد آوردنِ فشارهای سیاسی به ملت و دولت ما بوده است . البته در کنار تلخی های آن ، باعث توانمند سازی و کسب تجارب ذی قیمت در زمینه های حقوق بشری و امورات بین المللی از سوی مسوولین مربوطه گشته است.
بنظر می رسد برای حل مشکلات بایستی به صورت سیاسی و در خور موضوع اقداماتی را آغاز کرد.اقداماتی که لازمۀ آن شناسائی و تحلیل درست و به موقع در ارائۀ استدلالهای لازم با درک درستی از وضعیت موجود ، همینطور فراگیری منویات مقام معظم رهبری ، عقلای دین و نظام بوده است که بر مبنای آن بتوان به راه حلی معقول و منطقی دست یافت.
جمهوری اسلامی ایران در سالهای پس از انقلاب با پروژۀ طراحی شده ایران هراسی و بعضا" شیعه هراسی روبرو بوده است ، که هَرَزگاهی غربی ها به صورت مستقیم یا با واسطه توسط گزارشگر ویژه سازمان ملل با بهانه های واهی سعی در برجسته کردن برخی موضوعات داخلی ایران داشته و دارند، ظهور تحریمهای ناجوانمردانۀ غرب نیز مصداقی از این بهانه گیریهاست.
اکنون نیز که با عنایت حق تعالی در عرصه زمانی جدیدی از رفع تحریم ها قرار گرفته ایم ، باز شاهد مصوبات دیگری از تحریمها با عنوان نگرانی سازمانهای بین المللی از وضعیت موجود حقوق بشری در ایران هستیم که جای تامل و تاسف فراوان دارد.
به هر حال وقتی طرف های مقابل در این حوزه تمرکز و نیت دارند و آن را ابزاری برای تضعیف ایران می دانند، نظام جمهوری اسلامی ایران نیز بایستی بسیار قاطع و جدی در این زمینه وارد شده و ضمن دفاع از اتهامات و انتقادات وارده به دور از هرگونه سلیقه طلبی و رفتار احساسی و مقطعی، با الهام گرفتن از تمام ظرفیت های موجود مادی و معنویِ خود در این زمینه به مانند بقیه مسائل پیش روی، سربلند و عزتمند بیرون آید و در این راستا از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نباشد حتی تا برگزاری جلسات متعدد با گزارشگر ویژه سازمان ملل که اگرچه روی هرناجوانمردی را سیاه کرده است ولی با عنایت به این کلام معصوم(ص) که می فرمایند: المومن کیّس الفطن الحذر- مومن عاقل و چیز فهم و محتاط است، بایستی همیشه قدم هایمان بر مبنای منافع و اولویتهای نظام و کشورمان باشد و در زمان نیازباید از تدبیر و مذاکره رو در روی با حریف "تدلیس کار" خود نیز، برحذر نباشیم.
مرسوم است در خصوص ابعاد حقوق بشری سالی چند مرتبه گزارشات اعضاء در سازمان ملل متحد مطرح و نسبت به آن به تحلیل و بررسی پرداخته شود . به نظر می رسد که مسوولین امر نیز با تنظیم و ارئۀ گزارشی مستند و موثق برعلیه غرب ونظام های سلطه گر منطقه نظیر عربستان ،اسرائیل و هم پیمانهای ایشان چهرۀ واقعی آنها را در عرصه های بین المللی با افشاگری در نحوه جنایات و مبارزه به نام حقوق بشر و تروریسم جهانی ،دست به رفتاری متقابل زده و درخواست صدور قطعنامه و الزامات بین المللی نسبت به آن کشورها را خواستار شود.
در این خصوص بهتر است با تعامل و همکاری با کشورهای مستقل منطقه نسبت به ایجاد کارگروهی تخصصی ، در زمینه های مورد نظر ضمن بهره گیری از تجارب یکدیگر در عرصه های مختلف بین المللی، زمینۀ تقویت روابط بین دول را در سایر مسائل موجود فراهم نمایند.
*غلامرضا اولیائی،مدرس دانشگاه
