به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مازندران، «میثم رنجبر» شاعر آئینی مازندران و اهل شهرستان بابل حائز رتبه اول بخش شعری برای کودکان شهید و مظلوم غزه و مقاومت سیزدهمین کنگره شعر فرهنگیاران سپاه کشور شد که در ادامه دو اثر منتخب این شاعر می‌آید.
از تو می‌گفتند یارانت؛ چنین افتاده است!...
مثل یک انگشتری را که نگین افتاده است!
آه؛ خوشحالم که دستم بین دستان تو بود
دست‌هایی را که بعداً روی مین افتاده است
با تنت، خمپاره و راکت چه‌ها کرده است که
هم لباست سوخته، هم آستین افتاده است؟
مطمئنم باز در هنگامه‌ی جان دادنت
بر لب پروردگارت «آفرین!» افتاده است
سال‌ها رفته است؛ عکس تو جوان مانده است و من
آه؛ از پیشانی‌ام تا چانه چین افتاده است
این وصیت نامه از دلتنگی‌ام کم می‌کند
حرف‌هایی را که عمری بر زمین افتاده است
مثل حُر در لحظه‌های واپسین برگشته‌ام
در دل کافر به یک اعجاز دین افتاده است
من تو را از دست دادم؟!... نه! به دست آورده‌ام!
از تو در دامان «ایمانم»، «یقین» افتاده است!
****
شلیک می‌شود، سری از دست می‌رود
غرقابِ خون، کبوتری از دست می‌رود
دلدار، سهم آجر و دیوار می‌شود
در زیر خاک، دلبری از دست می‌رود
محصول موشکی تن بی‌جان کودکی است
در این میانه، مادری از دست می‌رود
آتش به عمق لانه‌ی گنجشک می‌رسد
با خواهری، برادری از دست می‌رود
غرق جوان شده است همه سردخانه‌ها
اکبر کنار، اکبری از دست می‌رود
این «غزه» نیست روضه‌ی باز است مومنان
نزد حسین (ع)، اصغری از دست می‌رود
«صهیون» به فکر قتل تمام مریض‌هاست
انسان نه، این‌که باوری از دست می‌رود
شرّالبشر؟! بگو که حقوق بشرچه شد؟!
پیکر کنار پیکری از دست می‌رود
کودک‌کشی به نسل‌کشی می‌رسد سپس
سرمایه‌های دیگری از دست می‌رود
هر روز و شب بخاطر قحطی، گرسنگی
صد دست وپای لاغری از دست می‌رود
بستند آب را وبه ساقی خبر دهید
دارد حرم و لشکری از دست می‌رود
سِجیلیان همه بشِتابید، وقت نیست
لحظه به لحظه یاوری از دست می‌رود
قنداقه‌ها شهید شدند ای امام من!
دارد امید آخری از دست می‌رود
فریادرس! امام و امید جهان بیا
دارد که دیده تری از دست می‌رود
انتهای پیام/
