روح القدس که رازحقیقت به سینه داشت...

به گزارش دفاع پرس، شعر زیر سروده ای از "عبدالمجید فرائی" در رسای بانوی دو عالم است:

درسوگ فاطمه"س"،همه آسمان گریست

بنگربه چشم دل،که زمین وزمان گریست

ای شیعه ی ملول ، بنال و بریز اشک

درسالگرد فاطمه ، صاحب زمان گریست

شبنم که اشگ چشم گل برگهای اوست

چشم نهان گشوده ببین،بوستان گریست

در چشم ها ی ابر ببین ، اشک حلقه زد

نالید و اشک ریخته و  بی امان گریست

دل نیست آن دلی که نباشد،زغصه خون

چشمان چشمه،پرشدازآب روان گریست

دردعلی"ع" چگونه بگویم: نگفتنی است

ازفرط دردو غم،به خدااستخوان گریست

دلبستگان  فاطمه ، خون گریه می کنند

چیزی مگو:مطالعه کن،داستان گریست

ا ی کاروانیان محبت، فغان کنید

ماتم کشیده، زینب بی همزبان گریست

روح القدس که رازحقیقت به سینه داشت

همراه قدسیان و ملک ،درنهان گریست

اندوه و حزن، راه گلو را، فشردوگفت:

کوتاه سخن ، همه ی کهکشان گریست

تاب و توان نمانده ، از این درد جانگداز

گویم:قلم نوشت ، غزل ناتوان گریست

ایا م  فا طمیه "فر ا ئی" نگا ه کن

در ماذنه ، ز غصه و ماتم اذان گریست