به گزارش خبرنگار دفاعپرس از فارس، «قاسم قاسمی» دوم اردیبهشت ۱۳۳۶ در روستای باغان از توابع شهرستان خنج استان فارس به دنیا آمد. در هوای پاک و طبیعت زیبای روستا در سن شش ساله گی به مکتبخانه رفت و قرائت قران را فرا گرفت، سپس راهی مدرسه شد و دوره ابتدایی را به پایان رساند، اما هنوز کودکی بیش نبود که از نعمت وجود مادر بیبهره شد و بزرگترین حامیاش را از دست داد.
فقدان مادر، آغاز مشکلات و سختیهایش بود. اما از آن پس با رنج و مشقت آشناتر شد و با مشکلات خو گرفت. پس از گذراندن خدمت مقدس سربازی برای امرار معاش راهی کشورهای حوزه خلیج فارس و در کشور قطر به کار اشتغال یافت و مدتی بعد به وطن بازگشت و همسری برگزید، که ثمره این پیوند فرزند پسری بود که از او به یادگار مانده بود.
آغاز انقلاب و حرکت همه جانبه مردم، آغازی بود بر فعالیتهای قاسم، او نیز همدوش با سایر هممحلیها و هموطنانش به صف مبارزه پیوست و پس از پیروزی انقلاب به عنوان سربازی فداکار مشغول خدمت شد و در حراست از دستاوردهای انقلاب از هیچ کوششی دریغ نورزید. وی مطیع فرامین رهبری بود از جمله نخستین افرادی بود که به عضویت سپاه در آمد، با آغاز جنگ نیز از اعضای اولین گروههای اعزامی به جبهه بود.
قاسم در عملیاتهای متعددی حضور داشت و در مناطقی، چون سوسنگرد، هویزه، آبادان و دیگر مناطق جنگی جنوب و غرب کشور خدمت کرد و مدت یکسال نیز مامور سرکوب ایادی مزدور در کردستان شد.
وی مدتی در پست فرماندهی سپاه پاسداران خنج، اوز، گراش و جویم خدمت کرد و یکسال پاسدار بیت حضرت امام (ره) بود.
سرانجام در اول ماه رمضان ۲۰/۲/۱۳۶۵ هنگام اعزام نیرو به روستاهای حومه شهر خنج در برخورد با اشرار مسلح در نبردی نابرابر به شهادت رسید و شجاعانه به دیدار معبودش شتافت.
فرازی از وصیت نامه شهید والامقام «حاج قاسم قاسمی»:
خانواده ها، هوشیار باشید، کمر بر بندید و گوش به فرمان رهبرمان باشید و نگذارید که اجانب شرق و غرب و منافقین به اهداف شوم خود برسند، از انقلاب اسلامی و روحانیت که در راس همهی آنها ولایت فقیه حاکمیت دارد حمایت کنید.
همسر مهربانم، امیدوارم خود را همانند همسر خطیبه پیامبر مهیا ساخته باشد و در دوری من خود را مانند سایر همسران شهدا بدانی و بدان که جهاد تو تربیت فرزندمان است که باید مانند حسین تربیت شود.
انتهای پیام/