گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: سرباز اسرائیلی در تاریخ درگیری اعراب با رژیم صهیونیستی به این شناخته می‌شود که در جنگ‌ها ضعیف و کم صبر است، خصوصا اینکه همه آنها ساکنان موقتی در سرزمین فلسطین هستند و فقط هم با آرزوی زندگی امن و راحت در سرزمین به اصطلاح موعودشان به آنجا رفته‌اند؛ آرزو‌ها و رویا‌هایی که قبل از آغاز اشغال فلسطین یعنی سال ۱۹۴۸ به آنها عرضه شده‌است.
شناختی که بسیاری از تحلیلگران نظامی از خصوصیات سربازان اسرائیلی داشتند، برای آنها قابل پیش‌بینی بود که اگر جنگ علیه غزه طولانی شود، سربازان اسرائیلی با مشکل مواجه می‌شوند و قادر به ادامه نخواهند بود.
این پیش‌بینی بر این اساس بود که آنها این مسئله را در محاسبات خود جدی نمی‌گرفتند و روند جنگ طوری پیش رفت که بار آن بیش از حد تحمل سربازان صهیونیستی شد که همین مسئله منجر به تضعیف روحیه این سربازان شد.
هرکس که به خوبی مسائل داخلی ارتش اشغالگر را دنبال کند به تناقضی بزرگ برمی‌خورد، تناقض بین تصاویر ارائه شده از فرماندهان و سربازان صهیونیستی -که گویا کاملا برای جان دادن به‌خاطر اسرائیل آماده‌اند- با آنچه در طول خدمتشان در جبهه‌های مختلف مانند غزه و کرانه باختری و لبنان رخ می‌دهد.
بسیاری از سربازان اسرائیلی در پی فشارهای روانی، دست به خودکشی می‌زنند و هزاران نفر از بازگشت به یگان‌های ذخیره برای خدمت دوباره و برگشتن به جنگ امتناع می‌کنند و هزاران نفر دیگر هم از ترس فراخوان به‌دنبال فرار هستند.
در همین خصوص، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» به نقل از منابع آگاه گزارش داد: تعداد سربازانی که در سال ۲۰۲۴ اقدام به خودکشی کرده‌اند، از ۳۵ نفر گذشته است، که البته ارتش از اعلام رسمی اعداد و ارقام دقیق خودداری می‌کند.
همچنین این روزنامه، گزارش داد که ارتش رژیم صهیونیستی جسد بسیاری از سربازانی را که خودکشی کرده‌اند، بدون برگزاری تشییع جنازه نظامی و اعلام رسمی دفن کرده است.
بر اساس گزارش «هاآرتص» ارتش رژیم صهیونیستی همچنان به مسلح کردن و استخدام افراد با وجود داشتن مشکلات و بیماری‌های روانی ادامه می‌دهد؛ تا جایی که حتی بعضی از آنها برای درمان در بیمارستان‌های روانی بستری می‌شوند. طبق اعلام منابع، بیش از ۹ هزار سرباز برای بیماری‌های روانی از ابتدای جنگ برنامه درمانی دریافت می‌کنند.
این روزنامه به نقل از یک فرمانده صهیونیستی گزارش داد: به‌خاطر فرار و عدم مشارکت بعضی از سربازان مجبور به استخدام افرادی هستیم که در حالت روانی طبیعی نیستند.
منابع نظامی به روزنامه هاآرتص گزارش دادند: از ابتدای سال ۲۰۲۵، ۷ تن از سربازان ارتش صهیونیستی دست به خودکشی زده‌اند که دلایل اصلی آن طولانی شدن جنگ و فشارهای روانی روزافزون اعلام شده است.
یکی از سربازان اسرائیلی به «هاآرتص» گفته است که فرمانده، ما را در شرایطی قرار داده بود که همه یا به فرار فکر می‌کردیم و یا به خودکشی.
در طی ماه‌های اخیر، ارتش صهیونیستی به کمبود نیرو‌های نظامی خود بار‌ها اذعان کرده‌است که بر اساس رسانههای صهیونیستی این مسئله در نتیجه عدم استخدام حریدی‌ها و امتناع ۳۰ الی ۴۰ درصد از نیرو‌های یگان ذخیره از ملحق شدن دوباره به خدمت شکل گرفته است، علاوه بر اینها باید خستگی مفرط ناشی از طولانی شدن جنگ را اضافه کرد.
همچنین انتظار می‌رود که کمبود نیروی انسانی روز به روز بیشتر شود، آن هم با وجود طومارِ نامه‌های امضا شده توسط اسرائیلی‌ها و خصوصا نظامیان، که بازگرداندن اسرا را حتی با وجود توقف جنگ جاری خواستار شده‌اند که این نامه‌ها در بین رسانه‌ها به «طومار عصیان» شناخته شده‌است.
به نظر می‌رسد که با توجه به کمبود شدید نیروی انسانی، ارتش رژیم صهیونیستی ترجیح می‌دهد، افراد مبتلا به اختلالات روانی را به میدان جنگ بفرستد.
در همین رابطه، اداره توانبخشی ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرده است که تقریبا ۱۶ هزار سرباز از ابتدای شعله‌ور جنگ غزه در هفت اکتبر به این اداره مراجعه کرده‌اند که بسیاری از آنها از اختلالات مختلف رنج می‌برند.
روزنامه یدیعوت احرونوت درهمین خصوص گزارش داد که سربازان ذخیره ارتش صهیونیستی درخواست کمک‌های روزافزونی برای فائق آمدن بر مشکلات و اختلالات روانی‌شان دارند.
این روزنامه در گزارشی دیگر به نقل از ارتش رژیم صهیونیستی نوشته بود که ۱۵ درصد سربازان که غزه را ترک کرده و درمان روانی‌شان به اتمام رسیده است، دیگر قادر به بازگشت نیستند و این دوباره نقص نیروی انسانی را سنگین‌تر می‌کند.
در ادامه این گزارش آمده است که هزاران نفر از مراجعین که تقریبا یک سوم آنها را تشکیل می‌دهد، از اختلالات پس از سانحه رنج می‌برند که تازه این آغاز کار است و میزان فروپاشی‌های روانی و از کار افتادگی سربازان با توقف توپخانه به‌طور کامل مشخص خواهد شد.
انتهای پیام/ ۱۳۴
