امیر سرتیپ دوم خلبان حسین خلیلی، از خلبانان دوران دفاع مقدس، در گفتگو با خبرنگار اعزامی دفاع پرس با اشاره به افتخارات و عملکرد پایگاه چهارم شکاری دزفول در دوران جنگ تحمیلی اظهار داشت: این پایگاه اولین پایگاهی بود که با دشمن بعثی به مقابله پرداخت و 2 ماه پیش از آغاز رسمی جنگ، ستوان یکم خلبان غلامحسن باستانی نخستین خلبانی بود که برای دفاع از کشور و در مرز شلمچه به شهادت رسید.
وی ادامه داد: همچنین اولین خلبان اسیر ایرانی که آخرین آزاده ایرانی نیز هست، یعنی شهید سرلشکر حسن لشگری در 27 شهریور 59 از این پایگاه به پا خاست و در حین انجام ماموریت به اسارت دشمن در آمد.
این خلبان پیشکسوت افزود: اولین خلبانی که مفقود الاثر است نیز از همین پایگاه است؛ سروان خلبان جاوید الاثر محمد زارع نعمتی نیز در روز 27 شهریور و در ماموریتی متفاوت از شهید لشگری به انجام وظیفه پرداخته بود.
امیر خلیلی گفت: اولین خلبانی که در روز اول آغاز رسمی جنگ به شهادت رسید شهید شیخ حسنی از کارکنان همین پایگاه است؛ ایشان مسئولیت ایمنی پرواز پایگاه را بر عهده داشت و قتی بعثی ها اقدام به بمباران پایگاه کردند، شهید شیخ حسنی به سرعت رفت تا از باند پروازی بازدید و سریعا باند را برای اولین پاسخ به دشمن، آماده کند؛ اما متاسفانه دسته دوم پروازی دشمن نیز متعاقبا بر فراز منطقه حاضر شدند و اقدام به بمباران باند کردند؛ که شیخ حسنی در اثر این بمباران در کنار باند به شهادت رسید.
وی با اشاره به موارد ذکر شده فوق، تصریح کرد: این پایگاه به همین دلایل به عنوان پایگاه مقدم در بُعد قدرت هوایی و نبردهای هوایی دوران دفاع مقدس و به عنوان پایگاه راهیان نور انتخاب شد.
این خلبان دوران دفاع مقدس یادآور شد: عراق پس از حمله به خاک کشورمان، پشت رود کرخه مستقر شد. فاصله محل استقرار بعثی ها تا پایگاه دزفول از نظر زمینی 25 کیلومتر و از نظر هوایی 16 کیلومتر بود. عراقی ها با انواع سلاح های سنگین و نیمه سنگین پایگاه را مورد اصابت قرار می دادند، و کارکنان پایگاه نیز در شرایط گلوله باران های دشمن، هواپیماها را آماده پرواز می کردند.
امیر خلیلی ادامه داد: عراق در ادامه عملیات خود، رادار دهلران را بمباران و سپس لشکر 10 زرهی رژیم بعث محل استقرار رادار را اشغال کرد و برای عبور از پل نادری و تصرف کرخه آماده شد. در این زمان که پایگاه هوایی دزفول در آستانه سقوط قرار داشت، شهید جواد فکوری فرمانده وقت نیروی هوایی به امام(ره) گفت که "تا نیروی هوایی یک هواپیما دارد که از زمین برمی خیزد و تا یک خلبان دارد که می تواند داخل کابین بنشیند، ما پایگاه چهارم دزفول را تخلیه و تخریب نخواهیم کرد." زمانی که سقوط منطقه ای قریب الوقوع می نمود، نیروهای حاضر در آن باید برای عقب نشینی و برای اینکه دشمن پس از اشغال منطقه، از ادوات و تجهیزات مستقر در منطقه علیه خودشان استفاده نکند، باید آن را ضمن عقب نشینی، تخریب هم می کردند؛ اما ایستادگی کارکنان و خلبانان پایگاه دزفول باعث شد که عراق نتواند از کرخه عبور کند.
وی با اشاره به مقابله خلبانان به تانک های دشمن که به نبرد تانک ها معروف شد، بیان کرد: در 2 ماه آغازین جنگ، تعداد زیادی از خلبانان ما در نبرد با دشمن به شهادت رسیدند. ما شهیدانی همچون محمدعلی فرزین، اصیل ادب، شهاب سلطانی، غلامرضایی، سپهر، فضیلت، یونس خوش بین، جورکی، حسین بهرام، مقیمی، ضیایی و بسیاری دیگر از خلبانان را در دفاع از کشورمان تقدیم انقلاب اسلامی کردیم.
این خلبان پیشکسوت تأکید کرد: مجاهدت های کارکنان و خلبانان پایگاه چهارم شکاری دزفول باعث شد راهبرد پیروزی برق آسای عراق به شکست منجر شود و این امر مقدمه ای شد برای انجام عملیات های طریق القدس، ثامن الائمه(ع) و فتح المبین.
امیر خلیلی گفت: عملیات فتح المبین در روزهای پایانی سال 60 و آغازین سال 61 انجام شد و عملیات های هوایی نیز در روزهای پایانی سال 60 صورت گرفت و با این عملیات پایگاه دزفول از تیررس دشمن خارج شد.
وی در بخش دیگر این گفتگو به برپایی نمایشگاه نهاجا در پایگاه دزفول اشاره و تصریح کرد: علاوه بر محصولات فرهنگی و ملزومات جنگ نرم، هواپیماهای سی 130، اف 27 (ترابری نیمه سبک)، پی سی 6 (ترابری سبک)، اف 5، فانتوم (اف 4)، اف 14، صاعقه، میگ 29، سوخو 24، ای اف 27 و پی سی 7 (آموزشی) و همچنین بالگردهای شونوک و 214 در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است.
امیر خلیلی، بمب های 500 پوندی و 750 پوندی هوشمند، موشک های حرارتی (مشهور به مار زنگی) و راکت های لانه زنبوری را از دیگر محصولات به نمایش گذاشته شده در نمایشگاه نهاجا ذکر کرد.
