گروه استانهای دفاع‌پرس_ «سیده معصومه حسینی»؛ برخی رهبران با قدرت به میدان می‌آیند، برخی با شهرت، اما امام خمینی (ره) با صبر وارد تاریخ شد. صبری که نه نشانه‌ی ضعف، بلکه اوج قدرت روحی و یقین قلبی بود.
در میان طوفان‌های سیاسی و شکنجه‌های روحی، امام هیچ‌گاه زمین نخورد. هجرت کرد، تبعید شد، زیر نظر بود، مراقبت شد، اما هیچ‌گاه از راه برنگشت. او نه تنها خود ایستاد، بلکه ایستادگی را به یک ملت آموخت.
تبعید ۱۵ ساله‌اش، برای بسیاری دیگر می‌توانست به خاموشی برسد. اما او در همین تبعید، تفکر ساخت. در نجف، در سکوت پرغوغای قم، در آن خانه‌ی ساده‌ی نوفل‌لوشاتو، نقطه‌ای شد برای اتصال میلیون‌ها دل. نه از سیاست جدا شد، نه از مردم فاصله گرفت، و نه از خدا غافل. رمز ماندگاری امام در همین «ثبات» بود. ثباتی که از ایمان نشأت می‌گرفت، نه از تاکتیک.
وقتی همه عقب می‌نشستند، او می‌گفت: «ما مأمور به تکلیفیم، نه مأمور به نتیجه»؛ و همین نگاه، تاریخ را ورق زد. امام خمینی به ما یاد داد که پیروزی، در لحظه ظاهر نمی‌شود؛ گاهی باید سال‌ها تبعید شوی تا در قلب مردم جا بگیری؛ و این‌گونه بود که صبرِ او، شعله‌ی مقاومت را در دل یک ملت افروخت.
امروز اگر نوجوانی در فلسطین، بی‌هراس از تانک، ایستاده فریاد می‌زند، این ثمره‌ی همان درسی است که یک پیرمرد در تبعید به جهان آموخت: «اگر بایستی، حتی قدرت‌های بزرگ هم فرو می‌ریزند...»
انتهای پیام/
