یادداشت/

در امتداد آفتاب 

امام که رفت، دل‌ها بی‌تاب‌تر شد. انگار خورشید از نگاه مردم غایب شد، اما هنوز گرمایش در جان‌ها جاری‌ است. امام که رفت، شهدا هنوز با عکس او بر سینه، در صف ایستاده بودند؛ لبخند می‌زدند و می‌رفتند.
کد خبر: ۷۵۱۹۸۸
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۱:۳۴ - 04June 2025
گروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «غلامرضا ترابی» فعال رسانه‌ای؛ رابطه امام خمینی (ره) و شهدا، رابطه‌ای فراتر از فرمانده و سرباز بود. شهدا عاشق بودند و امام، قبله‌ نگاه‌شان. نه از جنس سیاست، نه حتی فقط از جنس دیانت؛ این پیوند از تبار ایمان بود، از جنس فطرتی که صدای حق را شناخت و برایش جان داد.
 
در امتداد آفتاب 
 
شهدا هرگز امام را تنها نگذاشتند. از روزهای داغ دفاع مقدس تا همین حالا، هر شهید تازه‌ای که روی دوش مردم تشییع می‌شود، گواهی دوباره است بر این عهد. گواهی است که هنوز دل‌ها به همان قبله می‌تپد. امام در دل‌ها زنده است، چون راهش زنده است و شهدا، نگهبانان این راه‌اند.
 
امام را باید در نگاه شهدا شناخت. باید در وصیت‌نامه‌هایی جست‌وجویش کرد که با نام او شروع می‌شود و با دعای فرج امام عصر پایان می‌یابد. باید فهمید چرا جوانی در آستانه شهادت، وصیت می‌کند که «امام را تنها نگذارید»، گویی امام هنوز در سنگر است، هنوز در میدان.
 
امام خمینی رفت، اما نه به معنای غیبت. او در جای‌جای این خاک باقی‌ است، در نگاه مادران شهدا، در قدم‌های بسیجیان، در خون پاکی که به پای نهال انقلاب ریخته شد. شهدا ماندند تا نشان دهند امام زنده است؛ با نام، با راه، با مرام.
 
سالروز رحلت امام، فقط روز سوگواری نیست؛ روز تجدید عهد است. روزی است که باید بپرسیم: ما با آرمان‌های امام چه کرده‌ایم؟ با راهی که شهدا پای آن جان دادند، چگونه راه می‌رویم؟
 
سلام بر روح خدا، و سلام بر یاران جان‌فدای او...
 
انتهای پیام/
نظر شما
پربیننده ها