امام علی (ع)، تعیین‌ شده از سوی خدا است

امام علی (ع)، تعیین‌ شده از سوی خداست؛ نه منتخب احساسات یا شورا. و پیامبر این را با بلند کردن دست او در روز غدیر، و اعلام رسمی ولایتش، برای همیشه تاریخ ثبت کرد. از همین‌روست که هر تردید در امامت علی، تردید در حکمت خداوند و صداقت پیامبر است.
کد خبر: ۷۵۴۵۳۳
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ - ۰۰:۰۶ - 14June 2025

گروه استان‌های دفاع‌پرس_«سیده معصومه حسینی»؛ در طول تاریخ اسلام، پرسش از «شایسته‌ترین فرد برای جانشینی پیامبر» همواره میدان نزاع فکری و سیاسی بوده است. اما خطبه غدیر، با بیانی شفاف و بدون ابهام، این مسئله را حل کرده است. اگر قرار است دین بماند، باید امامی باشد که هم دین را بشناسد و هم شجاعت پاسداری از آن را داشته باشد. پیامبر (ص) در روز غدیر این فرد را معرفی کرد؛ نه با انتخاب شخصی، بلکه با ابلاغی الهی: علی بن ابی‌طالب (ع).

امام علی (ع)، تعیین‌ شده از سوی خدا است

۱. علی (ع)، چهره‌ای آشنا در امت، اما مغفول در امامت

در خطبه آمده است: «هان‌ ای مردم! جبرئیل سه مرتبه از سوی خدا بر من نازل شد که در این مکان بایستم و اعلام کنم که علی، برادر، وصی، و جانشین من است...» پیامبر کسی را معرفی نمی‌کند که امت با او بیگانه باشد. علی (ع) همان مردی است که:

نخستین ایمان‌آورنده به پیامبر بود.

در لیلة‌المبیت جان خود را فدای پیامبر کرد.

نخستین نمازگزار در کنار رسول خدا بود.

در تمام غزوات، شمشیرش ستون اسلام بود.

یعنی علی، محصول ایمان و فداکاری در متن اسلام است، نه کنار آن. 

 ۲. سنجه‌های امامت در خطبه: علم، ایمان، اخلاص، شجاعت

پیامبر در خطبه می‌فرماید: «اوست جانشین من... تفسیر کتاب خدا با اوست... یاری‌کننده فرمان خداست... تنها کسی است که همراه من خدا را عبادت کرد.»

علم به قرآن: پیامبر می‌فرماید: «هر دانشی که خدا به من آموخته، در سینه علی نهادم.»

عبادت پیشگام: علی کسی بود که پیش از همه، همراه رسول خدا به یگانگی خدا سجده کرد.

شجاعت عملی: جان‌فشانی علی در بستر پیامبر، تجسم عمل به ایمان است.

اینها ملاک‌های الهی امامت‌اند؛ نه قبیله، رأی مردم یا جایگاه اجتماعی. 

 ۳. نسبت امامت علی با رسالت پیامبر

عبارت مهم خطبه: «مَن کُنتُ مولاه فهذا علیٌّ مولاه» این جمله، محور اصل ولایت است. یعنی همان‌گونه که پیامبر، صاحب اختیار امت بود، علی نیز پس از او چنین است. و پیامبر با تأکید ویژه‌ای گفت: «همو که نسبتش با من مانند هارون با موسی است، جز آنکه پیامبری پس از من نیست.» یعنی: نسبت امامت علی با رسالت پیامبر، نسبت جانشینی است نه صرفاً مشاوره یا دوستی و رفاقت. 

۴. اگر علی (ع) نبود...

به فرض نبودن علی، آیا فردی با این ویژگی‌ها در امت بود؟

کسی که یک روز از عمرش را در شرک نگذرانده باشد؟

کسی که ایمان، علم و عمل در وجودش یکی شده باشد؟

کسی که در میدان‌های خطر، پشت پیامبر را خالی نکرده باشد؟

اگر جز علی کسی در معیار‌های الهی نمی‌گنجید، پس ولیّ پس از پیامبر کیست⁉️

پیام نهایی

علی (ع)، امامِ تعیین‌شده از سوی خداست؛ نه منتخب احساسات یا شورا. و پیامبر این را با بلند کردن دست او در روز غدیر، و اعلام رسمی ولایتش، برای همیشه تاریخ ثبت کرد. از همین‌روست که هر تردید در امامت علی، تردید در حکمت خداوند و صداقت پیامبر است.

در یادداشت سوم با موضوع: «نظام امامت در خطبه غدیر؛ معرفی دوازده امام در کلام پیامبر (ص)» خواهیم بود.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار