گروه استان‌های دفاع‌پرس- «حمید جهانگیر فیض‌آبادی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ هجوم وحشیانه و برق‌آسای رژیم منحوسِ صهیونی به کشورِ اهل‌بیت علیهم‌السلام، آن‌چُنان طراحی شده بود که اگر به اهدافش می‌رسید، سرِ همه سردارانِ حسین، اکنون بر سرِ دار بود، پیکر اَبَالفضل‌هایِ بی‌دست به‌دست شقی‌ترین‌های عالَم، پشت مِرکاوا‌های غول‌پیکر، روی زمین کشیده می‌شدند، بدنِ ارباًاربایِ علی‌اکبر‌های جوان، گوشه‌وکنارِ خیابان‌هایش پخش شده بود، زینب‌های این دیار اسیر بازار‌های اروپا و آمریکا بودند و رقیه‌هایش باگوش‌های پاره به‌دنبال سر بابا خون می‌گریستند.
اما دشمن هارِ وحشی فهمید که اگر یورش احمقانه‌اش به محرم بکشد و شیربچه‌های حیدریِ ایران و محور مقاومت، لباس عزای حسین بر تن کنند و گنبد آهنین واقعی را بر سر ایران کشند، آن‌چُنان طومارش را در هم می‌شکنند که تاریخ نظیرش را ندیده باشد؛ لذا با دستپاچگی، درماندگی و ذلت، از بزرگترهایش استمداد طلبید و با پشیمانی و بیچارگی تمام، آتش‌بس را گدایی کرد و بر خرابه‌های تِلاویو و حِیْفا به گِل نشست.
انتهای پیام/
