گروه استان‌های
دفاع‌پرس - مرتضی اشرافی استاد دانشگاه و پژوهشگر اندیشکده مطالعات راهبردی کریمه شیراز؛ آتش‌بس اعلام‌شده، گرچه فرصتی برای آرامش نسبی است، اما در تجربه‌ی تاریخی با رژیمی که با «موازنه وحشت» سرپا مانده، هیچ آرامشی بدون آمادگی دوام ندارد. امروز، آرامش جامعه وابسته به هوشیاری مستمر مردم، تدبیر نهاد‌های رسمی، و انسجام گفتمانی نخبگان است.
ایران اسلامی، در جایگاهی متفاوت از دیگر کشور‌های درگیر در موضوع فلسطین و مقابله با رژیم متجاوز و جعلی صهیونیستی قرار دارد. موقعیت ژئوپلیتیک، عمق نفوذ منطقه‌ای و ظرفیت بازدارندگی مؤثر، جایگاه جمهوری اسلامی ایران را به‌گونه‌ای ساخته که حتی دشمنان نیز واکنش‌های آن را با احتیاط می‌سنجند. اما این اقتدار، نبایستی باعث غفلت راهبردی شود. بلکه اکنون زمان رصد مستمر، بازدارندگی فعال و تقویت آمادگی ملی برای عبور موفق از این چالش و تجاوز تحمیلی است.
دولت و نهاد‌های نظامی و امنیتی وظیفه خود را در این زمینه به‌خوبی می‌دانند و دفاع مقدس و مؤثر ۱۲ روزه در مقابل رژیم متجاوز صهیونیستی مدعایی بر این موضوع است؛ اما موفقیت نهایی، وابسته به سطح «آگاهی عمومی» و «همدلی اجتماعی» و «یک‌صدایی ملت» نیز هست. بنابراین، سئوالی که می‌خواهم اینجا مطرح کنم این است که «وظیفه مردم ایران در این مقطع چیست؟»
در پاسخ به این سئوال باید بگویم، «مقاومت و هوشیاری رسانه‌ای و مقابله با شایعات» مهم‌ترین وظیفه ما در شرایط فعلی است.
بخشی از دشمنی امروزِ دشمنِ متجاوز، در فضای اطلاعاتی و روانی در حال انجام است. مردم باید نسبت به اخبار بی‌منبع، جنگ روانی در فضای مجازی و موج‌سواری رسانه‌های بیگانه حساس باشند. به عبارتی دیگر، «مقاومت رسانه‌ای، نخستین سنگر مردم در جنگ‌های نسل پنجم است».
تقویت وحدت اجتماعی نیز مسأله مهمی است که امروز و در لحظه‌ی حال شدیداً نیازمندش هستیم.
در دوره‌های حساس این‌چنینی که کشور درگیر هجوم و تجاوز خارجی بوده، تقویت سرمایه اجتماعی، پرهیز از تفرقه و تقویت اعتماد به نهاد‌های مسئول و همراهی نکردن با عناصر تفرقه‌افکن، ضامن ثبات ملی است.
نظام جمهوری اسلامی نشان داده که در طول حیات خود، تنها حاکمیتی بوده که توانسته است تمامیت ارضی و سرزمینی ایران را حفظ کرده و از مام میهن صیانت نماید؛ بنابراین، با اعتماد به عقلانیت نظام در مدیریت بحران، می‌شود آن وحدت و سرمایه‌ی اجتماعی که در این چندروز دوصدچندان شده را تقویت کرد.
هم‌چنان که جمهوری اسلامی ایران در بحران اخیر نشان داد نه از قدرت خالی‌ست، نه در دام هیجان می‌افتد؛ و معتقدم که این سبک سیاست‌ورزی باید مورد حمایت افکار عمومی جامعه نیز قرار گیرد، نه تضعیف آن که تضعیف سیاست‌ورزی و تصمیم‌های اتخاذی از سوی مسئولین نظامی و سیاسی کشور در شرایط فعلی، نه از سر دلسوزی که نشان از بازی در زمین دشمنِ متجاوز دارد.
نکته دیگری که برای همکاران رسانه‌ای و تحلیلگران و مراکز دانشی دارم، این است که توسعه‌ی تحلیل‌گری به‌جای مصرف‌گرایی خبری را در اولویت قرار دهند.
اندیشکده‌ها، نخبگان، دانشگاهیان و دانشجویان به‌جای بازنشر هیجانات، به تولید تحلیل‌های روشن، امیدوارانه، آرامش دهنده به جو عمومی جامعه، واقع‌گرایانه و پیش‌برنده روی بیاورند و مطلب آخر اینکه امروز زمانِ بینشِ سیاسی است، نه فقط اطلاع‌پراکنی سریع.
