گروه استان‌های دفاع‌پرس_«سیده معصومه حسینی»؛ در بزنگاه‌های تاریخی، سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی صرفاً بیانیه‌های سیاسی نیستند؛ آنها طرح‌واره‌های گفتمانی‌اند که مسیر تحولات آینده را شکل می‌دهند. بیانات اخیر ایشان، در پی سلسله رخداد‌های سیاسی و نظامی منطقه، صحنه‌ای تازه از تقابل روایت‌ها را پیش چشم نخبگان و ملت ایران گشوده‌است؛ صحنه‌ای که در آن، زبان قدرت از لوله‌ی تفنگ عبور نمی‌کند، بلکه از واژگانی، چون عزت، ایستادگی و حقیقت جان می‌گیرد.
رهبر معظم انقلاب، در نخستین لایه، سه پیروزی را در کنار هم ترسیم می‌کنند: فروپاشی هیمنه‌ی رژیم صهیونیستی، ناکامی نظامی و رسانه‌ای آمریکا، و شکل‌گیری وحدت بی‌سابقه در متن ملت ایران.
این چیدمان، گفتمانی منسجم ایجاد می‌کند که؛ از قدرت بیرونی آغاز و به سرمایه‌ی اجتماعی ختم می‌شود؛ از غرش موشک تا هم‌صدایی مردم.
نکته‌ی محوری بیانات، پرده‌برداری از نیت اصلی آمریکا است:
تسلیم‌سازی ایران، نه توقف برنامه‌ای خاص.
رهبر معظم انقلاب، با هوشمندی، این واژه را از میان عباراتی دیپلماتیک بیرون می‌کشند و آن را در سطح افکار عمومی رسوا می‌کنند. این رویکرد، دشمن را از پشت واژه‌ها و نقاب‌های پر زرق و برق بیرون می‌کشد و مخاطب را با حقیقتِ نیت‌های پنهان روبه‌رو می‌سازد.
تقابل‌هایی مانند: «تسلیم در برابر عزت»، «بزرگ‌نمایی رسانه‌ای در برابر واقعیت میدانی» و «خواست دشمن در برابر عزم ملت» عناصر کلیدی این بیانات‌اند.
در واقع، گفتمان شکل‌گرفته در این سخنرانی، نه بر مبنای واکنش، بلکه بر اساس کنش زبانی و هویتی شکل گرفته است؛ نوعی بازتعریف از مفهوم قدرت که در آن، استقلال فرهنگی و اراده‌ی ملی، نقش محوری دارند.
در پایان؛ این بیانات نه‌تنها دستورکار سیاسی‌اند، بلکه سندی تمدنی‌اند؛ یادآور این‌که ایران امروز، نه از موضع انفعال بلکه از تراز تاریخی و تمدنی خود با جهان سخن می‌گوید. گفتمانی که اگر بدرستی فهم و بازتولید شود، ظرفیت جهت‌دهی به افکار عمومی جامعه و حتی جهانی را نیز خواهد داشت.
انتهای پیام/
