به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از رشت، «دنیا مثل زندان است، اما شهادت مثل پرواز است» عنوان تازهترین سروده «نجمه پورملکی» از شاعران گیلانی است که به یاد شهید «علی قناعت کار ماوردیانی» رئیس دادسرای امنیت زندان اوین که در حمله تروریستی دوم تیرماه ۱۴۰۴ رژیم صهیونیستی به زندان اوین به درجه رفیع شهادت نائل آمد، منتشر شد.
از خالکوبیهای این سینه
اسم وطن را هم ببین حاجی
با خاطرات جبههات طی شد
شبهای زندان اوین حاجی
باید همیشه خطشکن باشی
این حرف گردان ابوالفضل است
جانبازی و جسم تو میسوزد
از زخمهای روی مین حاجی
آه از ستون پنجم دشمن
وقتی که رمز حمله لو میرفت
در هور و در مجنون تو را میکُشت
این داغهای آتشین حاجی
در انتقام خون غوّاصان
رخت قضاوت را به تن کردی
محروم کردی خواب راحت را
از دشمن این سرزمین حاجی
وقتی بهشتی در دل آتش
از داغ هفتاد و دو تن میسوخت
مثل شهیدان قضائیه
رفتی به جنگ خائنین حاجی
حاجی قناعتکار اسمی که
کابوس شبهای نفوذیهاست
جاسوس اسرائیل در زندان
کرده برای تو کمین حاجی
هر کس فریب دشمنان را خورد
با رافت اسلامیات حُر شد
از مفسد فی الارض بیزاری
از دشمنان اصل دین حاجی
آن نوجوانی که بسیجی بود
حالا شده قاضی یک ملت
در جنگ و بعد از جنگ تا آخر
رزمنده ماندی آفرین حاجی!
زندانی حبس ابد خورده
از پشت میله پردرآورده
من مادرم سلطان غم بوده
تا لحظههای آخرین حاجی
آقای قاضی من پشیمانم
با اینکه جرم شیشه سنگین است
از فقر از دشمن زمین خوردم
اول نبودم اینچنین حاجی
وقتی که جنگ اقتصادی شد
بودی شجاعانه در این میدان
گفتی وطن دیگر فروشی نیست
رفتی به جنگ مفسدین حاجی
دیدم مدیران نجومی را
در پشت میز محکمه بردی
از ویژه خواریهای یک عده
بودی همیشه دل غمین حاجی
اینجا ندامتگاه تنها نیست
محراب جنگ ظلمت و نور است
مثل علی که کشته عدل است
خونین شدی نقش زمین حاجی
از خانه و زندان و بهداری...
از خط قرمزهای هر جنگ است
این دشمن از حقِ بشر تنها
دارد زبان موشکین حاجی
از قاضی و سرباز و زندانی
هفتاد و یک گلگون کفن داری
تو نام زندان را عوض کردی
با این عروج نازنین حاجی
از شهر عارف پرور فومن
تا شهر عالم پروری، چون قم
آمد به جنگ این منافقها
با کفشهای آهنین حاجی
در صحن آئینه تو را دیدم
در صحن اعظم با کبوترها
مانند تشییع خودت آری
بودی همیشه بهترین حاجی!
گفتی که دنیا مثل زندان است.
اما شهادت مثل پرواز است
روز ملاقات حضوری بود
روز قراری دلنشین حاجی
انتهای پیام/