به گزارش
دفاعپرس از رشت، آیتالله «رضا رمضانی» نماینده مردم گیلان در مجلس خبرگان رهبری امروز در مراسم عزاداری تاسوعای حسینی که در شبستان حرم حضرت فاطمه اُخری (س)، خواهر امام رضا (ع) در رشت برگزار شد، با تأکید بر ضرورت شناخت عمیق و همهجانبه از اهل بیت (ع)، اظهار داشت: ائمه اطهار (علیهمالسلام) الگوهایی تمامعیار برای زندگی انسانی هستند و هر فردی به اندازه فهم، ظرفیت و معرفت خود میتواند به این انوار هدایت دسترسی پیدا کند.
وی با اشاره به نقش مهم دعا در این مسیر افزود: حتی در ادعیه هم آمده است که باید از خداوند بخواهیم که خودش، پیامبرش و حجتش را به ما بشناساند. این شناخت و معرفت، مقدمهای برای اقتباس از سبک زندگی اهل بیت (ع) است؛ الگویی که باید به دقت شناخته و با زندگی روزمره تطبیق داده شود.
آیتالله رمضانی ادامه داد: گاهی ما بهاشتباه تصور میکنیم که سبک زندگیمان همان سبک اهل بیت (ع) است، در حالی که هر کس تنها به گوشهای از آن چنگ زده و گمان میبرد در مسیر صحیح است؛ بنابراین لازم است دقت و مطالعه بیشتری در این حوزه صورت گیرد و ما باید خود را با شاخصهای این سبک زندگی تطبیق دهیم.
وی با بیان اینکه باید فکر، اخلاق، اندیشه، سیاست، اقتصاد و فرهنگ ما بر اساس قرآن و سیره اهل بیت (ع) تنظیم شود، تصریح کرد: آیا ما واقعاً اهل بیتی هستیم؟ آیا روش و منش ما اهل بیتی است؟ آیا رفتارها، اندیشهها و مواضع ما با روش اهل بیت علیهمالسلام انطباق دارد؟ اینها سؤالاتی بنیادین هستند که هر فرد مؤمن باید از خود بپرسد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت (ع) با اشاره به محورهای محتوایی سخنان خود در شبهای گذشته خاطرنشان کرد: اصل مهمی که همه انبیای الهی بر آن تأکید داشتهاند، «توحیدی بودن زندگی» است؛ اینکه فکر، نگاه، رفتار و تمام حرکات انسان، ریشه در توحید داشته باشد. هدف نهایی این سیر، رسیدن به جایگاه توحیدی و آراسته شدن به صفات الهی است.
وی با اشاره به آغاز بحث اصول سبک زندگی اهل بیتی در روز گذشته گفت: یکی از اصول مهم، اصل «کرامت» است؛ اصلی که ائمه بر آن تأکید کردهاند و بیان داشتهاند که پایه سبک زندگی انسان باید بر کرامت استوار باشد. این اصل، هم در ساحت فردی و هم در ساحت اجتماعی جاری است.
آیتالله رمضانی افزود: همه انبیای الهی مأمور بودند تا انسان را به کرامت دعوت کنند. کرامت، انسان را صاحب روحی بزرگوار میکند و این روح کرامت، پایه عدالت در جامعه است. البته رابطه میان کرامت و عدالت، بحث مستقلی است که باید در جای خود به آن پرداخت.
نماینده مردم گیلان در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به نگاه خاص قرآن به انسان گفت: بسیاری از سورههایی که در مکه نازل شدهاند، با واژگان «ناس»، «آدم» و «انسان» خطاب میکنند؛ زیرا آموزههای آنها برای همه انسانها است. انسان موجودی است که تفاوتش با دیگر مخلوقات مشخص است و جایگاهی ویژه دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: گاه قرآن از انسان به عنوان موجودی بیمقدار یاد میکند، زیرا در آن حالت انسان فاقد معناست؛ اما در همان حال، انسان به مقاماتی بلند دعوت میشود، به «دارالسلام»، به بینهایت. در این مسیر، کرامت دو گونه است: کرامت ذاتی و کرامت ارزشی یا نسبی که با تلاش و رشد فکری و اخلاقی انسان حاصل میشود.
اصل بصیرت؛ بینایی باطنی و نگرش توحیدی
آیتالله رمضانی در ادامه سخنان خود به دومین اصل یعنی «بصیرت» پرداخت و اظهار کرد: بصیرت به معنای نگرش صحیح، بینایی انسانی و روشنبینی است؛ بینشی که از عقل و شرع نشأت میگیرد. در ادبیات قرآنی، بینایی و شنوایی تنها به حواس ظاهری محدود نمیشوند، بلکه قلب به عنوان مرکز ادراک و فهم معرفی شده است.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت (ع) تصریح کرد: برخی انسانها دارای ابزارهای ظاهری شنیدن و دیدن هستند، اما نمیفهمند، زیرا قلوبشان معطل مانده است. بصیرت، ابزار تشخیص حقیقت است و اگر انسان بدون بصیرت در مسیر حرکت کند، هر چه سریعتر حرکت کند، از مقصد دورتر خواهد شد.
وی ادامه داد: حضرت علی (ع) فرمودند که «فقدان چشم ظاهری آسانتر از فقدان بصیرت است». ما کسانی را در تاریخ داریم که نابینا بودهاند، اما در زمره شاگردان بصیر امام صادق (ع) قرار گرفتند؛ انسانهایی که با قلبشان حقیقت را میدیدند و درک میکردند.
عضو مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر اینکه مجالس حسینی باید محل بصیرتآموزی باشند، اظهار داشت: این مجالس باید جایگاه انسان را برای خودش مشخص کند، مسیر را روشن نماید و تکلیف را آشکار سازد. اساس زندگی اهل بیت (ع) بر بصیرت استوار است و ما نیز باید خود را به این اصل مجهز کنیم.
آیتالله رمضانی با اشاره به فرمایشات امام علی (ع) در نهجالبلاغه درباره اقسام انسانها، تصریح کرد: عالمان ربانی، متعلمانی که در مسیر نجات هستند و دستهای که با بصیرت به سوی حقیقت علم کشیده میشوند، سه گروه اصلی جامعه انسانی را تشکیل میدهند. علم و دانش حقیقی به سمت کسانی جذب میشود که بصیرت داشته باشند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت (ع) سومین اصل را «محبت» عنوان کرد و گفت: محبت نیرویی درونی است که روابط انسان با خود، با خدا، با دیگران، با طبیعت و با ارزشهای اخلاقی را تنظیم میکند. در نگاه اهل بیت (ع)، این محبت باید هدفدار، معناگرا و رو به کمال باشد.
وی افزود: ما باید خدا را دوست داشته باشیم، پیامبر و اولیای الهی را دوست بداریم، خودمان را و دیگران را نیز بر پایه معیارهای اخلاقی مانند شجاعت، عدالت و عفت دوست داشته باشیم. این محبتها نباید سطحی یا احساسی باشند، بلکه باید انسان را به کمال نزدیک کنند.
آیتالله رمضانی با اشاره به حدیثی از پیامبر (ص) که فرموده است: «هرکس حسن و حسین را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است»، خاطرنشان کرد: این محبتها، انسان را به حقیقت مطلق پیوند میدهد. محبت، اگر با معرفت همراه باشد، انسان را در مسیر الهی رشد میدهد.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به نقش محبت در رابطه انسان با خودش اشاره کرد و گفت: ما باید با خودمان آشتی کنیم. برای این آشتی، سه عنصر باید در زندگی ما پیوند بخورند: علم، قدرت و حقیقت. اگر این سه اصل بهدرستی شناخته و مرتبط شوند، انسان به رابطهای صحیح با خود میرسد و مسیر تعالیاش هموار میشود.
وی افزود: بسیاری از انسانها به دلیل نشناختن خود و عدم آشتی با درونشان، دچار رنج و تعارضاند. مجالسی مانند مجلس امام حسین (ع) فرصتی است برای شناخت خویش و برقرار کردن این آشتی.
محبت امام حسین (ع)؛ اوج فانی شدن در محبوب
نماینده مردم گیلان در مجلس خبرگان رهبری در ادامه با اشاره به صحنههایی از زندگی امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان، بهویژه ماجرای شب عاشورا، گفت: محبت امام حسین (ع) به خدای متعال چنان عمیق بود که حتی در اوج سختیها آرامش داشت. امام در شب عاشورا از دشمنان فرصت خواست تا بتواند قرآن تلاوت کند و دعا بخواند. این مهلت برای آن بود که انسانها بتوانند از رحمت او بهرهمند شوند.
وی اضافه کرد: محبت امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) به خدا چنان فراگیر بود که در لحظههای دردناک نیز خود را نمیدیدند، بلکه تنها محبوب حقیقی را میدیدند. امام فرمود:، چون تو میبینی، من آرامم. این فانی شدن در محبت خدا، نهایت کمال انسان است.
آیتالله رمضانی با نقل ماجرای حضرت ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع)، و اشاره به سختیهایی که در مسیر بندگی وجود دارد، خاطرنشان کرد: کسانی که خود را نمیبینند و فقط خدا را میبینند، به جایگاهی میرسند که از هیچ سختی رنج نمیبرند. این همان تربیت توحیدی است.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت (ع) در پایان با اشاره به دعای عرفه و ادبیات عارفانه اهل بیت (ع) گفت: این ادبیات، انسان را به عمق معرفت، محبت و شناخت وجودی خود و خداوند میبرد. انسان باید به نقطهای برسد که فقط خدا را ببیند و خود را در برابر او هیچ بپندارد.
انتهای پیام/