به گزارش دفاع‌پرس از زاهدان، حضور معنوی خانواده‌های شهیدان دارالولایه سیستان در گلزار شهدای زابل در روز عاشورا، حماسه‌ای دوباره از وفاداری به راه حسین (ع) و تداوم خط سرخ شهادت را رقم زد.
صبح دهم محرم، همزمان با سراسر کشور، مردم دیار شهیدپرور سیستان در سوگ سیدالشهدا (ع) اشک ماتم ریختند، اما در میان این سوگواری‌ها، صحنه‌ای در گلزار شهدای زابل رقم خورد که فراتر از یک آیین، نماد عینی ایمان، ایستادگی و عهد تاریخی یک ملت بود.
خانواده‌های معظم شهدا، با چادر‌های مشکی و قاب‌های عکس در دست، کنار مزار فرزندان شهیدشان ایستادند، اشک ریختند، فاتحه خواندند و با صدایی آرام، بیعت دوباره‌ای با حسین زمان سر دادند.
فضای گلزار شهدای زابل از نخستین ساعات صبح عاشورا آکنده از عطر گل، نوای زیارت عاشورا و زمزمه‌های مادران و پدران شهیدی بود که آمده بودند تا از زبان فرزند شهیدشان، به امام حسین (ع) سلام دهند.
یکی از مادران شهید با صدایی لرزان گفت: پسرم هم مثل علی‌اکبر، بی‌سر برگشت. من اینجا می‌آیم تا بگویم هنوز پشتم به عباس (ع) و حسین (ع) گرم است.
حضور پدران و مادران، همسران و فرزندان شهدا در این مراسم، جلوه‌ای بی‌نظیر از ایمان عمیق مردم سیستان به راه امام حسین (ع) بود. آنان نشان دادند شهادت در این سرزمین، پایان یک زندگی نیست، آغاز یک مأموریت تاریخی است.
در گوشه‌ای، کودکی با شال مشکی، قاب عکس پدر شهیدش را در آغوش گرفته بود. مادرش گفت: امروز آمدیم اینجا که به فرزندم بگویم پدرت راه حسین (ع) را رفت و تو باید راهش را بشناسی.
در بخش دیگری از گلزار، هیئتی از جوانان بسیجی سیستان، هم‌نوا با خانواده‌های شهدا، زیارت وارث قرائت کردند. صدای "لبیک یا حسین" از دل مزار‌ها برخاست و به گوش آسمان رسید؛ گویی شهدا نیز در عاشورای امسال حاضر بودند و با کاروان حسین (ع) همراهی می‌کردند.
در حالی که رژیم صهیونیستی با جنایات اخیر خود بار دیگر چهره واقعی‌اش را به جهانیان نشان داده و شهدای مدافع امنیت کشورمان در هفته‌های اخیر به دست دشمنان به خون غلطیده‌اند، خانواده‌های شهدا در زابل با این حضور معنادار خود، نشان دادند که فرزندانشان هنوز در خط مقدم مقاومت‌اند؛ حتی اگر جسمشان در خاک آرمیده باشد.
حضور خانواده‌های معظم شهدا در روز عاشورا در گلزار شهدای زابل، تنها یک آیین عاطفی نبود؛ بیانیه‌ای خاموش، اما کوبنده از وفاداری مردم سیستان به راه حسین (ع)، انقلاب اسلامی و ولایت بود. آنان نشان دادند که این خاک، همچنان زنده است؛ همچنان در صف اول دفاع از اسلام ایستاده است.
انتهای پیام/
