به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از البرز، طلبه شهید «سید مجتبی سادات»، فرزند سید حمزه، در ۱۷ آذرماه ۱۳۴۲ در شهر مذهبی اشتهارد به دنیا آمد. او در خانواده‌ای ساده‌زیست و مذهبی رشد یافت و از همان کودکی به قرآن علاقه‌مند بود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در اشتهارد گذراند و از همان دوران به عنوان دانش‌آموزی اخلاق‌مدار و الگو برای همسالان شناخته می‌شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و در سنین نوجوانی، به دلیل علاقه فراوان به معارف دینی، وارد حوزه علمیه اشتهارد شد و در مدرسه امیرالمؤمنین (ع) به فراگیری فقه، منطق و فلسفه پرداخت. حضور او در حوزه هم‌زمان با دوران پرشور انقلاب بود و او نیز دوشادوش مردم در راهپیمایی‌ها و فعالیت‌های انقلابی حضور فعال داشت و همواره تأکید می‌کرد: «اسلام در خطر است، باید خون داد و پیرو راه رهبر بود.»
شهید «سید مجتبی سادات» از همت والا و روحیه‌ای معنوی برخوردار بود. پای ثابت دعای کمیل و مجالس مذهبی بود و در برپایی نماز جماعت، دعا و تبلیغ امر به معروف و نهی از منکر تلاش بی‌وقفه داشت. او با خوش‌رویی و آرامش با دیگران برخورد می‌کرد و دوستانش از تواضع و بزرگواری‌اش یاد می‌کردند.
پس از آغاز جنگ تحمیلی، با وجود تاکید خانواده بر ادامه تحصیل، از پدر و مادر اجازه گرفت تا برای دفاع از میهن به جبهه اعزام شود. وی در عملیات‌های متعددی شرکت کرد و سرانجام در تاریخ سوم اسفندماه ۱۳۶۲، در منطقه عملیاتی کوشک بر اثر اصابت تیر مستقیم به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر پاک این شهید تا سال ۱۳۷۴ در شمار شهدای مفقودالجسد قرار داشت و پس از تفحص، به زادگاهش بازگشت و در گلزار شهدای اشتهارد به خاک سپرده شد.
شهید سادات در وصیت‌نامه‌ای سراسر اخلاص و معرفت، چنین نوشت:
«نه از ترس جهنم و نه برای بهشت، بلکه تنها برای رضای تو‌ای خدا، در این راه قدم گذاشتم... زندگی بدون عقیده پوچ است و عقیده بدون مبارزه، عقده‌ای بی‌ثمر.»
او در نامه‌ای به خانواده‌اش، خبر از تصمیم خود برای شرکت در عملیات آینده داد و نوشت:
«اگر شهید شدم، حلالم کنید و به پدر و مادرم بگویید که ناراحت نباشند؛ ما با پیروزی به کربلا خواهیم رسید.»
طلبه شهید «سید مجتبی سادات»، شاگرد مکتب امام صادق (ع)، با تمام وجود به ولایت، اسلام و مردم متعهد بود و خون خود را برای عزت اسلام ناب محمدی (ص) نثار کرد.
انتهای پیام/
