به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حسین نعمتی» برادرزاده سردار شهید «مهدی نعمتی» که در جنگ تحمیلی ۱۲ روز رژیم صهیونیستی به درجه رفیع شهادت نائل آمده، در دلنوشته‌ای به شرح هفت قدم این شهید تا عروج در راه حق و حقیقت پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.
قدم اول:
دو روز است که امام خمینی (ره) از تبعید به تهران برگشته است. خیابان‌ها شلوغ است. سر و صدای تیر و تفنگ به گوش می‌رسد. در خانه‌ای در جنوب شرق تهران سربازی متولد می‌شود که نامش را مهدی می‌گذارند. سربازی که به فرموده امام فعلا در قنداق است.
قدم دوم:
غرب آسیا دستخوش اقدامات تروریستی داعش می‌شود. هر روز اخبار جدیدی از جنایات داعش به گوش می‌رسد. شیرمردانی از کشور‌های مختلف به رهبری ایران عزیز برای دفاع از حریم اهل بیت (ع) عازم سوریه می‌شوند. مهدی آن روز‌ها لباس رزم به تن می‌کند و به دفاع از حرم می‌رود.
قدم سوم:
خبر اول رسانه‌ها «حمله‌ی رژیم صهیونیستی به تهران» می‌شود. خیابان‌ها خلوت است. صدای انهدام پرتابه‌ها به گوش می‌رسد. سرباز ما که اکنون مدال جانبازی در راه دفاع از حرم را هم بر سینه دارد، همچنان در میدان است؛ میدان مبارزه این بار، تهران است.
قدم چهارم:
حدود ۱۲ روز از شروع جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی می‌گذرد. دومین ظهر تابستان است. صدای انفجار از چند نقطه‌ی تهران به گوش می‌رسد. نگرانیم، نکند اتفاقی برای سرباز ما افتاده باشد.
قدم پنجم:
هوای شهر گرفته است. بعد از حدود یک روز بی‌خبری به محل حضور مهدی می‌رویم، امکان دیدار فراهم نیست. بوی تند دود به مشام می‌رسد. حجم تخریب زیاد است. سر و صدای ماشین‌های آواربرداری باعث می‌شود برای صحبت کردن صدایمان را بالا ببریم. امیدی به دیدار نیست. با آن حجم تخریب شهادت حتمی است. سرباز جانباز زیر آوار است، برات شهادت را از اربابش گرفته است.
قدم ششم:
سومین روز محرم آمده و متعلق به حضرت رقیه (س) است. شاید مزد دفاع مهدی از حرم این بود که هنگامه تشییع پیکرش مصادف با این روز باشد. پیکر سردار شهید مهدی نعمتی تشییع می‌شود. در محله‌ای که ۴۶ سال قبل همزمان با انقلاب اسلامی در آن متولد شد تا سربازی باشد برای اسلام.
قدم آخر:
پیکر مطهر او بعد از تشییع برای خاکسپاری به حرم سید الکریم (ع) منتقل می‌شود. جمعیت زیادی آمده. در صحن اصلی بر پیکر او نماز می‌خوانیم؛ «اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا». پیکر او را در جوار حضرت سیدالکریم (ع) و دیگر شهدا به خاک می‌سپاریم. او در این محرم چه زیبا به دیدار اربابش می‌رود.
«با صورتی خونی، سوی حسین (ع) رفتن، زین سان بُود زیبا، معراج انسانی»
انتهای پیام/ 112
