به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، اولین عملیات مستقل ارتش بعد از عملیات بدر، عملیات قادر بود که با فرماندهی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی و یگان‌های ارتش و سپاه در منطقه اشنویه، منطقه عملیاتی اربیل و سیدکان عراق، طرح‌ریزی شده بود و این بار در تاریخ ۲۴ /۴ /۶۶ با رمز مبارک «یا صاحب الزمان (عج)» در ساعت ۲ بامداد و با اهداف تصرف ارتفاعات مهم و حساس منطقه، قطع خطوط ارتباطی و تدارکاتی ضد انقلاب داخلی، انهدام نیرو‌های دشمن، آزادسازی بخشی از خاک عراق، نزدیک‌شدن به راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن در منطقه آغاز شد؛ این عملیات در دو ماه و در سه مرحله با عناوین «قادر ۱، ۲ و ۳» انجام گرفت.
اگرچه قوای خودی موفق شدند در هر یک از مراحل این عملیات هدف‌هایی را تأمین کنند، لیکن عواملی از جمله پاتک‌های دشمن موجب شد تا عملیات با عدم موفقیت مواجه و فقط به انهدام دشمن اکتفا شود.
این عملیات که چندین لشکر از جمله لشکر قدس گیلان با دو گردان زرهی و یک گردان ادوات در آن شرکت فعال داشتند، در تاریخ ۱۸ شهریور ۶۴ با اهداف بسیار خوبی به پایان رسید.
عملیات قادر، بنا به درخواست شهید صیاد شیرازی (فرمانده نیروی زمینی ارتش)، رزمندگان لشکر ویژه شهدا به فرماندهی شهید «محمود کاوه» برای کمک به برادران ارتشی خود وارد عمل شدند.
بعد از عملیات بدر (۲۰ اسفند ۱۳۶۳)، بمباران مناطق مسکونی ایران شدت یافت. در چنین شرایطی انجام عملیات محدود با هدف تضعیف روحیه نیرو‌های دشمن و بالعکس تقویت روحیه نیرو‌های خودی، حفظ ابتکار عمل در صحنه جنگ، گرفتن زمان از دشمن برای تقویت سازمان رزم خودی و کسب فرصت برای انتخاب و آماده‌سازی منطقه عملیات اصلی در رأس برنامه‌های عملیاتی قرار گرفت.
بدین‌ترتیب، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، برای انجام عملیات محدود، مناطقی را پیشنهاد داد. از جمله این مناطق، منطقه عمومی سیدکان بود که آماده‌سازی آن به قرارگاه حمزه سیدالشهدا واگذار شده بود.
سیدکان از سالیان دراز محل فعالیت‌های نیرو‌های بارزانی محسوب می‌شد که مخالف رژیم بعث عراق بودند. در آن زمان پسران بارزانی رهبر حزب دمکرات کردستان عراق و منطقه تحت امر آنان بود.
قرار بود رزمندگان ایران با تصرف ارتفاعات حسن‌بیک، قلندر و سرپیران، بر دو شهر سیدکان و مرگه‌سور تسلط یابند و تنگه حسن‌علی‌بیک را که از نظر نظامی و استراتژیکی بسیار بااهمیت بود، تصرف کنند. هدف عملیات این بود که راهکاری برای جنگ‌های نامنظم در داخل عراق فراهم شود.
پس از عملیات بدر و با توجه به تحولات نظامی جنگ، همکاری سپاه و ارتش تغییر اساسی یافت و قرار شد هر یک از دو سازمان طرح‌های عملیاتی خود را به فرماندهی عالی جنگ ارائه دهند و با توجه به نیاز‌های خود، میزان کمک به سازمان دیگر را مشخص کنند. پس از بررسی طرح‌های سپاه و ارتش از سوی فرماندهی عالی جنگ، با اینکه سپاه فعالیت‌های زیادی در منطقه عمومی سیدکان انجام داده بود، در خرداد ۱۳۶۴، این منطقه عملیاتی برای شناسایی و آماده‌سازی، به نیرو‌های ارتش واگذار شد تا با تحت امر گرفتن تیپ ویژه شهدا، عملیات آفندی انجام دهد.
به‌این‌ترتیب، ارتش با کمک یگان‌هایی از سپاه، عملیات قادر را با اهداف تصرف ارتفاعات مهم و حساس منطقه، قطع خطوط ارتباطی و تدارکاتی ضدانقلاب داخلی، انهدام نیرو‌های دشمن، آزادسازی بخشی از خاک عراق، نزدیک‌شدن به راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن، در ۲۳ تیر ۱۳۶۴ آغاز کرد و علی صیاد شیرازی فرماندهی آن را به عهده گرفت. این عملیات در سه مرحله اصلی و یک مرحله پدافندی انجام شد.
پیش از شروع عملیات، صیاد شیرازی، در جلسه‌ای برای مسعود بارزانی و فرماندهانش درباره این عملیات توضیحاتی داد و از آنها خواست نیرو‌های خود را توجیه کنند، که مسعود بارزانی اظهار کرد تمام مردم روستا‌های منطقه عملیاتی با وی هستند و اگر این منطقه آزاد شود، از آن نگهداری خواهد کرد.
مرحله اول عملیات قادر که به نام قادر ۱ شهرت یافت، در ۲۳ تیر ۱۳۶۴ آغاز شد. رزمندگان ایران در این مرحله، با انجام یک عملیات منظم در عمق ۳۰ کیلومتری مناطق کوهستانی عراق و از طریق منطقه کلاشین واقع در خط مرزی اشنویه، ارتش صدام را غافلگیر و تعدادی از تجهیزات آنان را منهدم کردند و تعدادی اسیر گرفتند. ایرانی‌ها در ادامه این عملیات، ارتفاع سرپله و قسمتی از ارتفاع گوشبند را تصرف کردند که به دلیل فشار زیاد نیرو‌های عراق، مجبور به عقب‌نشینی از ارتفاع گوشبند شدند و در ارتفاع حصاردست در حالت پدافندی قرار گرفتند.
انتهای پیام/ 119
