به گزارش خبرنگار
دفاع‌پرس از کردستان، ۲۳ تیرماه ۱۳۵۸ روزی است که شهادت ۸ پاسدار محلی به طرزی فجیع توسط ضد انقلاب رقم خورد. از جمله این شهدا شهید "عبدالله طرطوسی" اولین فرمانده سپاه تازه تاسیس مریوان بود، که به همین بهانه چشمانمان را به یادداشتی از دکتر «علی کلوندی» نوازش می‌کنیم و یاد و خاطره شهادت غریبانه آن بزرگ‌مرد تاریخ معاصر کردستان را پاس می‌داریم.
آرمان خواهی، انقلابی بودن و تلاش برای رهایی از یوغ استبداد پهلوی مختص یک قوم و مذهب خاص نبوده است، بلکه همه اقوام و مذاهب و ادیان کشور در شکل گیری و به ثمر نشیدن بزرگترین معجزه قرن سهم و نقش دارند.
از جمله اقوامی که در این حرکت انقلابی بزرگ نقش ایفا نمودند قوم کرد و خصوصاً ساکنان استان کردستان بودند.
مردم کردستان همچون دیگر نقاط کشور در تظاهرات‌ها و تجمعات علیه رژیم پهلوی شرکت می‌کردند.
حضور مردم از سال ۱۳۵۵ کاملاً مشهود بود، اما از شهریور سال ۱۳۵۷ وارد مرحله جدی‌تر شد، به طوری که در ۹ آبان سال ۱۳۵۷ روزنامه کیهان مطلبی با عنوان "تظاهرات ۵۰ هزار نفری مردم سنندج" بر علیه رژیم پهلوی چاپ کرد.
غیور مردان کرد در ایام مبارزات حضرت امام خمینی (ره) خود را به تهران و قم و نجف می‌رساندند تا ضمن تجدید عهد با امام، اعلامیه‌ها و تدابیر معظم له را دریافت و به مردم منتقل نمایند.
مردم کردستان در طول سالیان متمادی، به‌خصوص در دوران پهلوی مورد تعدی و ظلم واقع شده بودند، به طوری که از حداقل امکانات اولیه محروم بودند.
اراضی کشاورزی تحت سلطه خوانین و منتسبین به دربار پهلوی قرار داشت. آموزش در پائین‌ترین سطح خود قرار داشت و مردم نقشی در تعیین سرنوشت خود نداشتند؛ لذا انگیزه و تحرکات مردم برای پیوستن به جریان انقلابی بسیار پررنگ و قابل توجه بوده است.
امام خمینی (ره) هم از اوضاع و احوال مردم کردستان نه تنها بی اطلاع نبودند، بلکه تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در سه پیام جداگانه ضمن همدردی با مردم و تشکر از اقشار مختلف، نسبت به ایجاد نغمه‌های تفرقه افکنانه هشدار دادند.
هنوز چند روز از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته بود که گروهک‌های ضد انقلاب کردی و برخی گروهک‌های مخالف نظام اسلامی، از اقصی نقاط کشور خود را به کردستان رساندند و شروع به تحریک مردم علیه نظام اسلامی و اشغال شهر‌ها و روستا‌ها و خانه‌ها و اموال مردم کردند.
سایه جنگ و نا امنی به سرعت بر سر شهر‌های مریوان و سنندج و بانه و سقز سایه افکند.
جریان‌های انقلابی هم پابه‌پای دیگر نقاط کشور نسبت به تشکیل کمیته‌های انقلاب اسلامی اقدام نمودند، اما دیری نپائید که ضد انقلاب به کمیته‌ها، خصوصاً در شهر سنندج حمله کرد و برخی از مسوولین کمیته‌ها، چون شاطر محمد را به شهادت رساند.
در بهار ۱۳۵۸ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در برخی از شهر‌های کردستان تشکیل شده بود. در شهر مریوان تعدادی از جوانان بومی این شهر نسبت به تشکیل سپاه اقدام نموده بودند. فرماندهی این گروه را عبدالله طرطوسی بر عهده داشت.
شهر مرزی مریوان جزو اولین نقاطی بود که تحرکات گروهک‌ها در آن جریان پیدا کرد و ظرف مدت حداکثر ۴ ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بخشی از راه‌های مواصلاتی و فضا‌های شهری و روستایی به دست ضد انقلاب اشغال شد.
اما مهم‌ترین واقعه در زنجیره تحولات کردستان، حمله گروهک‌های ضد انقلاب به مقر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مریوان بود.
عناصر مسلح ضد انقلاب با فریب افکار عمومی در روز ۲۳ تیرماه سال ۱۳۵۸ دست به محاصره مقر سپاه مریوان زدند. جنگ روانی ضد انقلاب و تهدیدات آنها نتوانست پاسداران بومی و به ویژه فرمانده شجاع آنها را وادار به عقب نشینی نماید.
شهید عبدالله طرطوسی حاضر به تسلیم و خلع سلاح همرزمانش نشد. ضدانقلاب با یورش به مقر سپاه ۸ نفر از پاسداران بومی از جمله عبدالله طرطوسی را به شهادت می‌رساند و در این حمله ناجوانمردانه مرتکب جنایات هولناکی می‌شوند.
آنها نارنجک زیر گلوی شهید طرطوسی می‌گذارند و منفجر می‌کنند و سر رزمنده‌ای دیگر به نام دارا کهنه پوشی را با موزائیک می‌برند.
فردای آن روز هیئتی به سرپرستی شهید چمران و با همراهی سرتیپ فلاحی فرمانده نیروی زمینی ارتش برای بررسی موضوع به مریوان می‌آید و در شرح واقعه مذکور چنین روایت می‌کند:
«در شهر مریوان ۲۵ پاسدار کرد محلی زندگی می‌کردند که اهل مریوان بودند و در مریوان خانه داشتند و تنها گناه آنها این بود که به انقلاب اسلامی ایران معتقد بودند و نمی‌خواستند از احزاب چپ متابعت کنند. در تاریخ ۲۳ تیر ماه ۵۸ صد‌ها نفر از مسلحین احزاب چپ وارد مریوان شدند و پاسداران را محاصره کردند و نیمی از آنها را کشتند و بقیه را مجروح کردند. یکی از مجروحان پاسدار را با موزائیک سر بریده بودند و پیکر او را روی سنگ فرش‌ها و اتاق‌ها کشیده بودند و نواری پهن از خون او همه جا را گلگون کرده بود. آنها دهان پاسداران را با نارنجک منفجر کرده و ریش‌های آنها را سوزانده بودند.»
مزار مطهر شهید عبدالله طرطوسی همچون مجاهدت‌های خود او گمنام و در جوار امامزاده پیر محمد در شهر سنندج قرار دارد.
انتهای پیام/
