به گزارش
دفاع‌پرس از کردستان، در این بیانیه فعالان محیط زیستی نسبت به آبگیری سد مخزنی ژاوه به دلیل آثار و پیامد‌های مخرب زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی و با استناد به ادله فنی و حقوقی هشدار و از دستگاه‌های ذی‌ربط درخواست رسیدگی فوری به منظور جلوگیری از بروز پیامد‌های ناگوار این اقدام کردند.
در این بیانیه آمده است: در شرایط کنونی، آبگیری سد ژاوه به صورت «مرحله‌ای و اصطلاحاً گام به‌گام و مدیریت شده»، بازی خطرناک و از پیش باخته‌ای است.
فعالان زیست محیطی در بیانیه انتقادی خود اعلام کرده‌اند: این اقدام علاوه بر نابود کردن زیستگاه‌های مسیر رودخانه و حریم در فصل گرم سال و تهدید کشاورزی منطقه، منجر به ایجاد مخزنی از آب با کیفیت نامناسب حاوی گاز متان و بوی تعفن سولفید هیدروژن در کریدور هوای شهر سنندج خواهد شد و در صورت استفاده از این آب برای کشاورزی، تهدیدی جدی برای آب و خاک منطقه و بهداشت و سلامت ساکنان به شمار می‌رود.
براساس بیانیه منتشر شده انتخاب گرم‌ترین روز‌های سال (که بالاترین نیاز آبی وجود دارد) برای آبگیری، آن هم در شرایطی که حتی امکان بهره‌برداری از آب ذخیره‌شده برای اهداف تعیین‌شده سد وجود ندارد، نشان‌دهنده شتابزدگی در بدترین زمان ممکن است.
این بیانیه می‌افزاید: با وجود آلودگی بالای رودخانه‌های قشلاق و گاوه‌رود و پس از گذشت بیش از ۱۰ سال، اکنون آبگیری ناگهانی و بی‌سروصدای سد ژاوه بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی و عواقب فاجعه‌بار آن در حال انجام است.
فعالان زیست محیطی با اشاره به چهارمین صورت جلسه کارگروه اجرایی مدیریت کیفیت منابع آب کردستان مورخ پنجم خرداد ۱۴۰۴ درباره رفع موانع آبگیری سد، تاکید کرده‌اند به دلیل تخلیه بخش قابل توجهی از آب‌های سطحی، چشمه‌ها و قنات‌های سنندج به شبکه جمع‌آوری فاضلاب و انتقال به تصفیه‌خانه، اختلال در فرآیند تصفیه و افزایش میزان بای‌پس (bypass) و در نهایت کاهش راندمان تصفیه‌خانه اتفاق افتاده است.
منتقدان آبگیری سد ژاوه در این بیانیه آورده‌اند: در این شرایط، براساس طرح ارتقا و توسعه تصفیه‌خانه فاضلاب، احداث تصفیه‌خانه شماره سه متناسب با حجم جریان بای‌پس و با در نظر گرفتن افزایش جمعیت نواحی منفصل تا افق ۱۴۲۵ ضرورت دارد (بند ۴). در بند ۵ نیز به نبود ساماندهی و مدیریت فاضلاب بیش از ۸۰ روستای بالادست سد ژاوه اعتراف شده است و در بند ۶ به صراحت اذعان شده که سد ژاوه فاقد مطالعات پیوست سلامت است.
در بیانیه مذکور آمده است: در نهایت، پرسش کلیدی مردم کردستان، دهگلان و قروه (به عنوان مقصد انتقال آب ژاوه) این است که آیا می‌توان سد ژاوه را آبگیری کرد؟ با توجه به شرایط کنونی، ساماندهی فاضلاب ۸۳ روستا و شهر سنندج و جلوگیری از ورود پساب به مخزن سد، امری ناممکن به نظر می‌رسد؛ چرا که نه اراده‌ای برای این کار وجود دارد و نه منابع و پشتوانه‌ای برای تحقق آن. از سال ۱۳۹۹ تاکنون (نزدیک به پنج سال)، مسئولان مربوطه وعده آبگیری و بهبود شرایط و جذب اعتبارات را داده‌اند، اما در عمل، نه تنها مسئله ژاوه حل نشده بلکه وضعیت بدتر شده است.
بر اساس این بیانیه، در آخرین پایش آب ورودی سد ژاوه توسط یکی از اساتید متخصص حوزه اکولوژی آب دانشگاه کردستان، فسفر کل ۶۴۷/۰ میلی‌گرم بر لیتر، ازت کل ۱۹/۳ میلی‌گرم بر لیتر، توتال کلیفرم و فکال کلیفرم هر دو بیش از cell/ml ۱۱۰۰ گزارش شده‌اند که فراتر از حد مجاز است بنابراین، در صورت آبگیری، این سد بدلیل بار میکروبی بالا، غلظت بسیار زیاد فسفر و بلوم‌های شدید جلبکی می‌تواند به آلوده‌ترین سد کشور تبدیل شود. ایجاد یک دریاچه فاضلابی در قلب منظر فرهنگی هورامان، به عنوان سایت میراث جهانی یونسکو، ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به منطقه هورامان وارد خواهد کرد.
انتهای پیام/
