بچه‌های جهادی؛ همیشه پای کار مردم

وقتی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم جنایتکار و متجاوز صهیونیستی علیه خاک مقدس و شهیدپرور ایران اسلامی اتفاق افتاد، لاله‌هایی پرپر شدند که محل آرامش و زندگی، معراج‌شان شد؛ خانه و کاشانه مردم بی‌گناه و برخی ادارات دولتی آسیب دید یا ویران شد؛ جایی که سرمایه‌ی سال‌ها تلاش بود، شاید در باور کسی نمی‌گنجید که در کسری از ثانیه توسط دشمن متجاوز با خاک یکسان شود! در این میان بچه‌هایی وارد میدان شدند که هرجا مشکلی بوده، در سرما و در گرما، پای کار این مردم بوده‌اند، از دورافتاده‌ترین روستا‌های صعب العبور گرفته تا مناطق محروم شرق و جنوب کشور یا حالا وسط پایتخت ایران اسلامی، تهران، که زخم‌های عمیقی برداشت؛ گروه‌های جهادی مختلف، اعم از بچه‌های دانشجوی بسیجی و جهادی دهه هشتادی، یا طلبه و کاسب و کارمند! از جای‌جای ایران دست در دست هم با عزمی راسخ وارد میدان شدند و آمدند دردی از مردم دوا کنند، اصل و هدف اصلی گروه‌های جهادی، همیشه گره‌گشایی و کمک به حل مشکلات مردم و بهبود شرایط زندگی آنان بوده و حالا هم که منازل مسکونی مردم با تجاوز دشمن ویران شده، آمدند تا خانه‌ها را مرتب و نظافت و از غبار بزدایند، آواربرداری کرده، اسباب و اثاثیه مردم را از زیر تلی خاک و خرده‌های بتن و آجر و سنگ بیرون بکشند تا بلکه التیامی باشد بر زخم آن ۱۲ روز و نمایشی از شکوه اتحاد و همدلی ایرانیان ... آری بچه‌های جهادی؛ همیشه پای کار همین مردم‌اند.