گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: «دونالد ترامپ» چهره‌ای که همواره خود را به‌عنوان حامی سرسخت ارزش‌های مسیحی و مدافع جوامع مذهبی معرفی کرده، در پی مرگ پاپ فرانسیس و در تلاشی آشکار برای پر کردن خلأ معنوی و سیاسی ناشی از این فقدان، سعی کرد خود را به‌عنوان جایگزینی معنوی و حتی رهبری جهانی برای مسیحیان معرفی کند. او حتی در این راستا از به اشتراک گذاری عکس‌های ساخته شده توسط هوش مصنوعی نیز فروگذاری نکرد.
بر همین اساس، با وجود ادعا‌های ترامپ در بستر تروث‌سوشال برای رهبری جامعه مسیحیت، هنگامی که نوبت به واکنش در برابر فاجعه‌ای چون بمباران کلیسای کاتولیک «خانواده مقدس» در غزه رسید، رویکرد او نه‌تنها ناامیدکننده، بلکه به طرز تأسف‌باری منفعلانه و نمایشی بود.
حادثه بمباران کلیسای «خانواده مقدس» در غزه، که در ژوئیه ۲۰۲۵ رخ داد، یکی از نقاط تاریک کارنامه جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در نوار غزه بود. این کلیسا، تنها کلیسای کاتولیک غزه و پناهگاهی برای جامعه کوچک مسیحیان این منطقه بود که در حمله‌ای هوایی مورد اصابت قرار گرفت و به کشته شدن دست‌کم سه نفر و زخمی شدن ده‌ها تن دیگر منجر شد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که این حمله، که ظاهراً به دلیل اصابت «ترکش ناشی از یک گلوله توپ تصادفی» انجام شد، به تخریب بخش‌هایی از این مکان مقدس انجامید. این کلیسا پیش‌تر نیز در دومین ماه جنگ غزه هدف حمله یک تانک قرار گرفته بود که به کشته شدن دو زن پناه‌گرفته در آن منجر شد. کشیش «رومانلی»، روحانی آرژانتینی نیز که سال‌ها به جامعه مسیحی غزه خدمت کرده و با پاپ فرانسیس ارتباط نزدیکی داشت، هم در این حمله زخمی شده است.
این فاجعه نه‌تنها خشم جهانی را برانگیخت، بلکه حتی پاپ «لئوی چهاردهم» را واداشت تا بیانیه‌ای در محکومیت این «وحشیگری» صادر کند و خواستار آتش‌بس فوری شود. اما واکنش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، چه بود؟ یک تماس تلفنی ساده با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، که در آن ظاهراً از او خواست توضیح دهد چرا چنین اتفاقی رخ داده است. نتانیاهو در پاسخ، حمله را «اشتباه» خواند و بیانیه‌ای صادر کرد که در آن از «تأسف عمیق» اسرائیل سخن گفته شد. اما آیا این کافی بود؟ آیا این واکنش از سوی مردی که خود را مدافع مسیحیت می‌داند، با ادعا‌های بلندپروازانه‌اش همخوانی دارد؟
ترامپ، تاکنون تصمیمی خلاف امیال و اهداف رژیم صهیونیستی اتخاذ نکرده است و تا جایی که حتی بنیامین نتانیاهو هم ترامپ را همراه‌ترین رئیس جمهور برای رژیم صهیونیستی نامید. در حالیکه ترامپ با پروپاگاندایی مضحک در تلاش بود تا خود را به عنوان جایگزینی برای پاپ نشان دهد، در قبال این حادثه عملکردی کاملا منفعلانه داشت. این حرکت او، پرسش‌های جدی را درباره صداقت و تعهد او به ارزش‌های مسیحی مطرح می‌کند.
موضوع مهم دیگر اینکه، آیا مردی که مدعی است از کلیسا‌ها و جوامع مسیحی حمایت می‌کند، نباید در برابر تخریب یک مکان مقدس در منطقه‌ای که مسیحیان آن تحت فشار‌های غیرانسانی قرار دارند، واکنشی قاطع‌تر نشان می‌داد؟ آیا یک تماس تلفنی، که به گفته سخنگوی کاخ سفید، کارولین لیویت، صرفاً با «واکنش منفی» ترامپ همراه بود، می‌تواند پاسخگوی چنین جنایتی باشد؟
این انفعال را نمی‌توان جدا از روابط عمیق و بحث‌برانگیز ترامپ با رژیم صهیونیستی بررسی کرد. چراکه او که در طول دوران سیاسی خود بار‌ها از «هواداری بزرگ» برای «اسرائیل» و سیاست‌هایی همچون انتقال سفارت آمریکا به قدس، حمایت از شهرک‌سازی در کرانه باختری و الحاق غزه به خاک «اسرائیل» سخن گفته است.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا بیش از آنکه به ارزش‌های مسیحی پایبند باشد، به منافع سیاسی و استراتژیک رژیم صهیونیستی متعهد است. دیدار‌های مکرر او با نتانیاهو، از جمله دیدار ژوئیه ۲۰۲۵ در کاخ سفید، که در آن به‌جای تمرکز بر فاجعه غزه، بر موضوعاتی، چون «نابودی حماس» و «تهدید ایران» خلاصه می‌شد، نشان‌دهنده اولویت‌های واقعی او است.
حتی در زمانی که گزارش‌هایی از نارضایتی کاخ سفید از رفتار‌های «جنون‌آمیز» نتانیاهو منتشر شد، این نارضایتی به اقدامات ملموس منجر نشد. به گفته یکی از مقامات ارشد آمریکایی، «نتانیاهو مانند یک فرد دیوانه رفتار می‌کند. او هر چیزی را هدف قرار می‌دهد و دائماً بمباران می‌کند.»، اما این انتقادها، ظاهراً در حد حرف باقی ماندند و هیچ پیامد عملی برای رژیم «اسرائیل» نداشتند. این نشان‌دهنده آن است که ترامپ، علی‌رغم ژست‌های مسیحی خود، در برابر جنایات نتانیاهو نه‌تنها مماشات می‌کند، بلکه عملاً در قامت شریک او حاضر می‌شود.
و در آخر، بمباران کلیسای «خانواده مقدس» و واکنش منفعلانه ترامپ نسبت به آن، پرده از چهره واقعی او برمی‌دارد؛ مردی که ادعا‌های مذهبی او صرفاً ابزاری برای جلب حمایت سیاسی است و تعهد واقعی وی نه به مسیحیت، بلکه به منافع رژیم صهیونیستی و شخصی خودش است. این انفعال و کوتاهی او، نه‌تنها به مسیحیان غزه خیانت کرد، بلکه بار دیگر ثابت کرد که سیاست‌هایش بیش از آنکه بر پایه اصول اخلاقی باشد، بر اساس منافع سیاسی و اقتصادی شکل گرفته است و برای حفظ قدرت، از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
