گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: به جرات می‌توان گفت آنچه رژیم صهیونیستی در حق مردم غزه مرتکب می‌شود، در تاریخ معاصر بی‌سابقه است. خشونت سیستماتیک، تلفات انسانی بی‌سابقه و تخریب زیرساخت‌ها به حدی است که حتی در درگیری‌های دهه‌های گذشته نیز نمونه‌ای مشابه آن دیده نشده است. افزون بر این، این جنایات با نقض قوانین بین‌المللی و در برابر چشم جامعهٔ جهانی در حال وقوع است، در حالی که نهادهای بین‌المللی تنها به محکومیت‌های کلیشه‌ای بسنده کرده‌اند؛ محکومیت‌هایی که دیگر نه تنها تأثیری ندارد، بلکه به نمادی از بی‌عملی و ریاکاری تبدیل شده است.
رژیم صهیونیستی در تهاجم وحشیانهٔ خود به غزه که بیش از ۲۱ ماه ادامه دارد، از تمام ابزارهای نظامی، اطلاعاتی و روانی استفاده و حتی نیازهای اولیهٔ مردم را به سلاحی برای فشار بیشتر تبدیل کرده است. هدف واضح است: وادار کردن فلسطینی‌ها به ترک سرزمین.
تاکنون بیش از ۶۰ هزار شهید و ده‌ها هزار زخمی بر اثر بمباران‌های سنگین گزارش شده و بیش از ۸۰٪ مناطق مسکونی غزه غیرقابل سکونت شده‌اند.
برای پنجمین ماه متوالی، مردم غزه با گرسنگی برنامه‌ریزی‌شده و قحطی بی‌سابقه‌ای مواجه هستند؛ بحرانی که حتی در جنگ‌های گذشته در همین فلسطین نیز چنین ابعادی نداشت.
وضعیت در نوار غزه به حدی فاجعه‌بار است که دیگر نمی‌توان آن را تنها با کلمات توصیف کرد. مردم نه تنها با مرگ، بلکه با مرگی تدریجی بر اثر گرسنگی و بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند؛ اجساد فرسوده‌ای که دیگر توان راه رفتن ندارند، کودکان بی‌پناهی که به اسکلت‌هایی متحرک تبدیل شده‌اند، و خانواده‌هایی که هر روز در انتظار یک وعده نان هستند.
در حالی که رسانه‌های جهان از تراژدی غزه گزارش می‌دهند اما هیچ‌کس واقعاً درد مردم را درک نمی‌کند. این رنج تنها با زندگی در غزه قابل درک است؛ جایی که مردم هر روز با مرگ، ترس و گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اما آنچه بیش از همه آزاردهنده است، خیانت برخی دولت‌های عربی و اسلامی است که یا سکوت کرده یا عملاً در محاصرهٔ غزه مشارکت دارند.
با این حال، مردم غزه تنها با یک سلاح در برابر این توحش مقاومت می‌کنند: صبر؛ صبری که خود تبدیل به استراتژی مقابله با محاصره و جنگ روانی دشمن شده است. مقاومت غزه نه تنها ارتش اشغالگر را با شکست‌های سنگین مواجه کرده، بلکه نقشه‌های صهیونیست‌ها برای فراری دادن مردم را نیز بی‌اثر ساخته است.
با وجود همهٔ تاریکی‌ها، مردم غزه به آینده امیدوارند. آنها می‌دانند که این صبر تاریخی سرانجام به پیروزی خواهد انجامید؛ پیروزی که نه با مذاکرات، بلکه با استقامت یک ملت به دست خواهد آمد. روزی خواهد آمد که این رژیم جنایتکار همانند دیگر ستمگران با جاه و جلال تاریخ، به زباله‌دان تاریخ خواهد پیوست.
در پایان این که غزه امروز نه تنها نماد مقاومت، بلکه نماد شرمساری جامعهٔ جهانی است. اما تاریخ قضاوت خواهد کرد و بدون شک، مردم فلسطین پیروز میدان خواهند بود. این وعده خداست والله لایخلف المیعاد.
انتهای پیام/ ۹۸۸
