به گزارش
دفاع‌پرس از کردستان، ماموستا "نامق خوبانی" مدرس مدرسه شهید کریمیان دیواندره، در یادداشتی در مظلومیت امروز مردم غزه و جنایات رژیم غاصب صهیونی، نوشت:
عبارت بلند و پرمعنای «یا حسرتا علی العباد»، در آیات قرآن کریم بار‌ها و بار‌ها به‌عنوان زنگ هشدار، بیان تأسف عمیق و حسرتی جان‌سوز بر سرکشی و انحراف انسان‌ها از مسیر هدایت الهی به کار رفته است.
اما این عبارت، امروز در برابر حوادث غزه، تنها یک جمله نیست؛ بلکه فریادی است از دل قرآن، فریادی علیه جنایاتی که بر مظلومان این سرزمین روا داشته می‌شود.
در این روزها، هر ناظر باوجدانی وقتی به چهره خسته کودکان بی‌پناه غزه، به اشک مادرانی که در ویرانه‌های خانه‌شان به دنبال پاره تن خود می‌گردند، و به سکوت سنگین جهانیان در برابر این فجایع نگاه می‌کند، بی‌اختیار زیر لب زمزمه می‌کند: یا حسرتا علی العباد...
هیچ عبارتی همانند این آیه نمی‌تواند حجم اندوه ما را از دیدن تداوم ظلم سازمان‌یافته و بی‌وقفه رژیم اشغالگر اسرائیل بیان کند.
وقتی به ویرانی خانه‌ها، آوارگی هزاران نفر، کشتار جمعی بی‌گناهان و محاصره‌ای که حتی نان، آب، و دارو را از مردم دریغ کرده است نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که این مصداق واقعی ظلمی است که قرآن از آن هشدار داده و مایه حسرت بر انسان‌هایی است که با اختیار خود در جبهه باطل ایستاده‌اند.
دردناک‌تر از هر فاجعه‌ای، مردن تدریجی وجدان‌هاست. جهانی که ادعای پیشرفت، تمدن، و حقوق بشر دارد، چگونه می‌تواند این تصاویر را ببیند و همچنان خاموش بماند؟
وقتی دیدن پیکر بی‌جان کودکان دیگر باعث برانگیختن احساسات جهانی نمی‌شود، و وقتی کشته شدن هزاران زن و مرد در سکوت خبری دفن می‌شود، آنگاه باید گفت: یا حسرتا علی العباد...
یعنی‌ای حسرت بر بندگانی که نه تنها از انسانیت دور شده‌اند، بلکه در برابر رنج دیگران حتی احساس هم نمی‌کنند.
از سازمان‌های بین‌المللی تا دولت‌های مدعی حقوق بشر، امروز در آزمونی بزرگ قرار گرفته‌اند. اما متأسفانه بسیاری از آنها با سکوتی که کمتر از حمایت نیست، در کنار ستمگران ایستاده‌اند.
حسرت ما، نه فقط بر جنایتکاران، بلکه بر آنانی است که با سکوت، با بی‌تفاوتی و با تعلل، زمینه را برای تداوم این فاجعه فراهم می‌کنند.
عبارت «یا حسرتا علی العباد» امروز باید از دل همه مساجد، محافل علمی، رسانه‌ها و قلب‌های آگاه برآید. این یک هشدار است، یک دعوت دوباره به بیداری، به بازگشت به فطرت پاک انسانی، به درک دوباره مسئولیت انسان نسبت به انسان.
بیایید در برابر این ظلم آشکار، تنها تماشاچی نباشیم. وجدان‌ها را بیدار کنیم، نسل‌ها را آگاه سازیم، و تاریخ را با سکوت خود آلوده نکنیم.
انتهای پیام/
