به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از استان خراسان رضوی، «غلامرضا غلامپور دهسرخی» از شعرای آیینی خراسان رضوی، سروده‌های خود را به حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) تقدیم کرد.
از همان روزی که شد، کربلایت لاله‌گون
شد دل اهل زمین، زین مصیبت غرق خون
بر دل هر شیعه داغ غم نشست
آسمان پشتش از این ماتم شکست
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
خون شد از این ماجرا، قلب زینب خواهرت
خاک داغ کربلا، از چه رو شد بسترت
قتلگاهت را خودم دیدم حسین (ع)
درد و آهت را خودم دیدم حسین (ع)
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
تا رسیدم ناگهان، بر حریم قتلگاه
ناله از دل سر زد و، از درون سینه آه...
پیکری از سر جدا افتاده بود
روی خاک کربلا فتاده بود
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
تا سرت بر نیزه رفت، آسمان‌ها تیره شد
دشمن دون با خودش، گفت بر ما چیره شد
غافل از آن که خدا همراه ماست
با خبـر از نیت آگاه ماست
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
مرغ دل پر می‌زند، دائماً دور سرت
روی نی قرآن بخوان، ای فدای پیکرت
در ره جانان فداکاری کنم
دین حق را تا ابد یـاری کنم
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
نور چشمان علی (ع)، ای قرار فاطمه (س)
جلوه کردی روی نی، یادگار فاطمه (س)
عقده از کار دلم وا کن حسین
دشمنانت را تو رسوا کن حسین
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
ای امید جان من، محرم راز دلم
بی‌تو نور دیده‌ام، من سوار مَحملم
می‌رود منزل به منزل با سرت
با یتیمان تو قلب خواهرت
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
گه صبوری می‌کنم، گه توانم می‌رود
بی‌صدا خون دل از، دیده‌گانم می‌رود
من خودم دیدم نگاهت خسته بود
چون علی (ع) بازوی عزمت بسته بود
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
من چه گویم با شما، از جفای شامیان
از ستم‌هایی که شد، بر من و بر کودکان
در خرابه نیمۀ شب دخترت
انقلابی کرده بر پــا با سرت
یا حسین و یا حسین و یا حسین(ع)
در تنور خولی و، در میان تشت زر
دشمن جانی نکرد، از گل رویت حذر
صوت قرآن تو غوغا کرده بود
دشمنت را باز رسـوا کرده بود
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
با بیان خطبه در، کوفه و شام خراب
نقش‌های دشمنت، شد همه نقش بر آب
شام را با خطبه ویران کرده‌ام
دشمنانت را پریشان کرده‌ام
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
از مسیر کوفه تا، وادی شام آمدم
تا بگیرد لحظه‌ای، قلبم آرام آمدم
آمدم پابوس جسم بی‌سرت
ای فدایت زینب غــم‌پرورت
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
لاله‌های پرپرم، گشته اینک اربعین
خسته از رنج سفر، حال زارم را ببین
ای برادر تربت پاکت کجاست؟
پیکر گلگون صد چاکت کجاست؟
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
ای برادر گر چه دور، از گل رویت شدم
تشنۀ دیدارم و، زائر کویت شدم
ای فدای لاله‌های پرپرت
از سفر آمد گل من خواهرت
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
دیده بگشا و ببین، که سلامت می‌کنم
جان فدای مکتب‌ات، تا قیامت می‌کنم
گر نبودی با من ای خون خدا
مرده بودم از غم تو بارها
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
ای برادر می‌روم، تا عزاداری کنم
در کنار مرقد، جدّ خود زاری کنم
گویم از عباس و عون و جعفرم
از سفر برگشته بی‌بال و پرم
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
گرچه سر تا پا ز غم، همچو شمعی سوختم
درس عشق و معرفت، از حسین آموختم
حک شده بر لوح جان عالمین
تا همیشه نام زیبـای حسین (ع)
یا حسین و یا حسین و یا حسین (ع)
انتهای پیام/
