گردهمایی سالانه رهبران یهودی اروپا در آذربایجان و پیامد‌های راهبردی آن

نخستین کنوانسیون خاخام‌های اروپایی در یک کشور مسلمان، آن هم در دل قفقاز جنوبی، هم‌زمان با تحکیم مناسبات امنیتی و انرژی‌محور با رژیم صهیونیستی، به‌مثابه گشودن دروازه شمالی ایران به روی تل‌آویو است.
کد خبر: ۷۷۰۴۱۱
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۷ - 16August 2025

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس - سعید شهرابی فراهانی، مدیر مرکز پژوهش و مطالعات بین‌المللی ضدصهیونیستی؛ پاییز امسال (۱۳ الی ۱۵ آبان ۱۴۰۴) باکو - پایتخت آذربایجان - صحنه رخدادی خواهد بود که در ظاهر، رنگ و بوی مذهبی و فرهنگی دارد، اما در عمق، بخشی از یک سناریوی چندلایه ژئوپلیتیکی است. نخستین کنوانسیون خاخام‌های اروپایی در یک کشور مسلمان، آن هم در دل قفقاز جنوبی، هم‌زمان با تحکیم مناسبات امنیتی و انرژی‌محور با رژیم صهیونیستی، به‌مثابه گشودن دروازه شمالی ایران به روی تل‌آویو است.

گردهمایی سالانه رهبران یهودی اروپا در آذربایجان و پیامد‌های راهبردی آن

این اجلاس سه‌روزه، که به دعوت مستقیم دولت آذربایجان و با حضور بیش از ۵۰۰ خاخام برگزار خواهد شد، آشکارا فراتر از گفت‌و‌گو‌های مذهبی حرکت می‌کند.

محور‌های اصلی آن - از گسترش «پیمان ابراهیم» به حوزه قفقاز تا الگوسازی باکو به عنوان «کشور مسلمانِ سکولارِ پذیرای صهیونیسم» - عملاً بستر تازه‌ای برای عملیات نرم و سخت علیه محور مقاومت فراهم می‌آورد.

نکته حساس در این دور از نشست‌ها، ورود بحث‌های ژرف‌تر پیرامون چگونگی مدیریت و تضعیف موقعیت روسیه و چین تا افق ۲۰۲۸ است. اطلاعات اولیه حاکی از آن است که بخشی از جلسات غیرعلنی کنفرانس، به بررسی راهبرد‌های هم‌افزای غرب و صهیونیسم برای:

تضعیف نفوذ روسیه در قفقاز و آسیای مرکزی از طریق ایجاد گسل‌های مذهبی، قومی و اقتصادی.

مهار تدریجی چین در مسیر «ابتکار کمربند و جاده» با استفاده از کشور‌های واسط و ایجاد فشار ژئوپلیتیکی در مناطق کلیدی اتصال اروپا - آسیا.

بهره‌برداری از روابط انرژی و امنیتی آذربایجان به‌عنوان سکوی عملیات مشترک برای مهار همزمان مسکو، پکن و تهران.

حضور غیررسمی نمایندگان نهاد‌های اطلاعاتی غربی و اسرائیلی در حاشیه نشست و ارتباطات نزدیک برخی خاخام‌ها با شبکه‌های لابی‌گری سیاسی در واشنگتن و بروکسل، زنگ خطری جدی برای امنیت ملی ایران و شرکای راهبردی‌اش است.

این رخداد، در ظاهر، ویترینی از «آزادی مذهبی» و «همزیستی مسالمت‌آمیز» را به نمایش می‌گذارد، اما در باطن، بخشی از یک پازل بزرگ‌تر است: شکل‌دهی به محیط پیرامونی ایران به نحوی که تا سال ۲۰۲۸، نه تنها تهران بلکه مسکو و پکن نیز با حلقه‌ای فشرده از فشار، نفوذ و بی‌ثباتی روبه‌رو شوند.

توصیه:

رصد کامل جلسات رسمی و غیررسمی این اجلاس، به‌ویژه نشست‌های پشت در‌های بسته.

فعال‌سازی دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای در کشور‌های مسلمان و همسو برای خنثی‌سازی وجهه‌سازی مثبت آذربایجان.

هماهنگی سه‌جانبه ایران - روسیه - چین برای مقابله با این سناریو و ایجاد بازدارندگی اطلاعاتی در قفقاز جنوبی.

انتهای پیام/ ۱۳۴

نظر شما
پربیننده ها