گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: ارتش رژیم صهیونیستی پس از عملیات «طوفان الاقصی» از هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳ با تشدید عملیات نظامی و به دلیل تلفات بسیار بالای غیرنظامی به خصوص خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای در نوار غزه با انتقادات بسیار گسترده بین‌المللی رو‌به‌رو شد. گزارش‌های منتشر شده توسط مجله عبری «+۹۷۲» و سایت «لوکال کول» به وضوح نشان می‌دهد که واحدی در ارتش «اسرائیل» به نام «سلول مشروعیت‌بخش» تشکیل شده است.
بر اساس اخبار و گزارش‌های دریافتی این واحد تازه تاسیس در ارتش رژیم صهیونیستی با هدف توجیه کشتار خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای در غزه از طریق جمع‌آوری و جعل اطلاعات برای مرتبط کردن آنها به «جنبش حماس» و یا دیگر گروه‌های مقاومت فلسطینی فعالیت می‌کند.
اهداف تشکیل این واحد ویژه
تشکیل این واحد در راستای استراتژی گسترده‌تر رژیم صهیونیستی برای مدیریت وجهه عمومی، بهبود تصویر «اسرائیل»، کاهش فشار‌های بین‌المللی و تضمین ادامه حمایت آمریکا از طریق جنگ رسانه‌ای صورت گرفته است. از این روی اهداف اصلی از تشکیل و فعالیت این واحد شامل «مشروعیت‌بخشی به اقدامات نظامی»، «تضمین حمایت بین‌المللی» و «جنگ رسانه‌ای» است.
در حوزه «مشروعیت‌بخشی به اقدامات نظامی» باید بگوییم که ارتش رژیم صهیونیستی با مرتبط کردن خبرنگاران کشته‌شده به گروه‌های مقاومت، تلاش می‌کند این کشتار‌ها را به‌عنوان «حوادث ناگزیر جنگ» یا «اقدامات دفاعی مشروع» جلوه دهد.
در زمینه «تضمین حمایت بین‌المللی» هم باید گفت که ارتش رژیم «اسرائیل» با تاسیس این واحد ویژه به دنبال آن است تا اطلاعات جمع‌آوری‌شده از مردم غزه، خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای را به آمریکا و دیگر متحدان کلیدی انتقال داده تا زمینه‌ساز حفظ حمایت سیاسی و نظامی از «اسرائیل» به خصوص در برابر انتقادات حقوق بشری شوند.
در بخش «جنگ رسانه‌ای» نیز باید اشاره کنیم که رژیم صهیونیستی از طریق ایجاد این واحد ویژه به دنبال آن است تا کنترل روایت رسانه‌ای را در سطح جهانی بوسیله ارائه اطلاعاتی که قربانیان را به‌عنوان تهدید‌های امنیتی معرفی می‌کند، به دست بگیرد. ضمن اینکه، منابع اطلاعاتی فاش کرده‌اند که این واحد بیشتر با انگیزه‌های تبلیغاتی و نه امنیتی عمل می‌کند و تمرکز آن بر تولید روایت‌هایی است که انتقادات را خنثی کند.
روش‌های عملیاتی
«سلول مشروعیت‌بخش» از روش‌های متعددی برای دستیابی به اهداف خود استفاده می‌کند که از جمله آنها می‌توان به مواردی همچون «جمع‌آوری اطلاعات هدفمند»، «جعل و تحریف اطلاعات»، «انتشار گزارش‌های هدفمند» و «همکاری با رسانه‌های همسو» اشاره کرد.
در حوزه «جمع‌آوری اطلاعات هدفمند» باید گفت که این واحد، اطلاعات شخصی و حرفه‌ای خبرنگاران را از طریق نظارت سایبری، شنود و منابع اطلاعاتی جمع‌آوری می‌کند. اطلاعاتی که در مراحل بعدی در اختیار ارتش رژیم صهیونیستی و واحد‌های ترور برای هدف قرار دادن و حذف خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای قرار خواهد گرفت.
در بخش «جعل و تحریف اطلاعات» نیز باید اشاره کنیم که ارتش رژیم صهیونیستی به شدت دنبال این موضوع است که شواهد جعلی یا اطلاعات تحریف‌شده برای مرتبط کردن خبرنگاران با حماس یا جهاد اسلامی تولید کند. اطلاعاتی که به نوعی به ارتش رژیم «اسرائیل» مجوز‌های لازم برای کشتار خبرنگران فلسطینی و یا غیرفلسطینی حاضر در نوار غزه را صادر می‌کند.
در زمینه «انتشار گزارش‌های هدفمند» هم باید بگوییم که ارتش رژیم صهیونیستی، اطلاعات جمع‌آوری‌شده از رویداد‌ها و اتفاق‌های مختلف جنگ غزه را در قالب سلسله گزارش‌های منظمی به نهاد‌های بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، ارائه می‌کند تا اقدامات نظامی خود را در جریان جنگ غزه توجیه کند.
و در آخر در حوزه «همکاری با رسانه‌های همسو» باید به این موضوع بسیار مهم اشاره کنیم که این واحد ویژه تازه تاسیس در ارتش رژیم صهیونیستی با برخی رسانه‌های غربی و اسرائیلی برای انتشار روایت‌های مورد نظر همکاری نزدیک، مداوم و هدفمندی را دارد. زیرا ارتش «اسرائیل» بسیاری از کشتار و قتل‌عام‌های خود را در جریان چاپ و انتشار همین روایت‌ها توجیه می‌کند.
پیامد‌ها
تشکیل این واحد پیامد‌های گسترده‌ای در حوزه‌های حقوق بشر، رسانه و روابط بین‌الملل دارد که ازجمله آنها می‌توان به «نقض حقوق بشر»، «تضعیف آزادی مطبوعات»، «افزایش انتقادات بین‌المللی» و «تاثیر بر روابط دیپلماتیک» اشاره کنیم.
در حوزه «نقض حقوق بشر» باید گفت که کشتار هدفمند خبرنگاران نقض آشکار کنوانسیون‌های ژنو و قوانین بین‌المللی است که حفاظت از غیرنظامیان، از جمله اصحاب رسانه، را الزامی می‌کند. از آغاز جنگ غزه تا ماه اوت ۲۰۲۵، بیش از ۲۳۸ خبرنگار و فعال رسانه‌ای کشته و صد‌ها نفر زخمی شده‌اند.
در بخش «تضعیف آزادی مطبوعات» هم باید بگوییم که این اقدامات به محدود شدن فضای فعالیت رسانه‌ای در غزه منجر شده و گزارشگری مستقل را با خطرات بسیار جدی مواجه کرده است. زیرا همانطور که در دو سال اخیر مشاهده کردیم خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای بسیاری به دلیل اقدامات ارتش رژیم صهیونیستی به درستی امکان پوشش اخبار و وقایع جنگ غزه را نداشته و نمی‌توانند آنگونه که می‌خواهند اخبار جنگ را پوشش داده و آن را مخابره کنند.
در زمینه «افزایش انتقادات بین‌المللی» هم باید خاطرنشان کنیم که نهاد‌هایی مانند گزارشگران بدون مرز، سازمان ملل و عفو بین‌الملل این اقدامات را به‌عنوان جنایت جنگی محکوم کرده‌اند. گزارشگران بدون مرز در بیانیه‌ای اعلام کرد که هدف قرار دادن عمدی خبرنگاران و کشتار بسیار فراوان آنها که در تاریخ جنگ‌های جهان بی‌سابقه بوده «نقض فاحش حقوق بشر» است.
در نهایت در حوزه «تاثیر بر روابط دیپلماتیک» باید گفت که انجام این قبیل اقدامات موجب می‌شود تا شاهد کاهش و یا تضعیف حمایت برخی متحدان غربی از رژیم صهیونیستی باشیم. به‌ویژه اینکه در طول دو سالی که از آغاز جنگ غزه می‌گذرد، افکار عمومی مردم جهان نسبت به نقض حقوق‌بشر توسط رژیم «اسرائیل» کاملا حساس‌تر شده‌اند.
واکنش‌های بین‌المللی
واکنش‌های جهانی به تاسیس واحد ویژه توجیه کشتار خبرنگاران در ارتش صهیونی نیز متنوع بوده است. این واکنش‌ها در چهار سطح «سازمان‌های حقوق بشری»، «سازمان ملل»، «کشور‌های غربی» و «رسانه‌های مستقل» بوده است.
در سطح «سازمان‌های حقوق بشری»، گزارشگران بدون مرز و سازمان عفو بین‌الملل خواستار تحقیقات مستقل در مورد کشتار خبرنگاران و فعالیت‌های این واحد شده‌اند.
ضمن اینکه در زمینه میزان واکنش‌ها در سطح «سازمان ملل» نیز باید گفت که گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین این اقدامات را «تلاشی برای پاکسازی رسانه‌ای» توصیف کرده و خواستار پاسخگویی «اسرائیل» شده است.
در حوزه «کشور‌های غربی» هم باید گفت که آمریکا تاکنون واکنشی رسمی به این گزارش‌ها نشان نداده، اما فشار‌های داخلی از سوی گروه‌های حقوق بشری برای بازنگری در حمایت بی‌قیدوشرط از «اسرائیل» افزایش یافته است.
اما «رسانه‌های مستقل» در این کارزار نقش بسیار مهمی داشتند. فعالان شبکه‌های اجتماعی مانند ایکس نقش مهمی در افشای این اقدامات داشته‌اند و خواستار توقف هدف‌گیری خبرنگاران شده‌اند.
و در آخر، تشکیل واحد ویژه توجیه کشتار خبرنگاران در ارتش رژیم صهیونیستی نمونه‌ای از تلاش‌های سیستماتیک برای مدیریت وجهه عمومی در برابر جنایات جنگی است. این اقدام نه‌تنها نقض آشکار قوانین بین‌المللی است، بلکه آزادی مطبوعات و حق دسترسی به اطلاعات را به خطر می‌اندازد.
انتهای پیام/ ۱۳۴
