به گزارش خبرنگار دفاعپرس از البرز، شهید محمدجعفر ترابی، فرزند ابراهیم، در تاریخ ۱ آذر ۱۳۴۳ در خانوادهای متدین در شهر اشتهارد دیده به جهان گشود. او در دامان پدری مؤمن و مادری متعهد پرورش یافت و از همان دوران نوجوانی روحیهای انقلابی و دلداده آرمانهای امام خمینی (ره) داشت.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با درک عمیق از مسئولیت تاریخی نسل خود، به صف رزمندگان اسلام پیوست و با حضور در جبهههای دفاع مقدس، غیرت دینی و عشق به وطن را در میدان عمل به نمایش گذاشت.
شهید ترابی در طول دوران حضور خود در جبهه، با سعهصدر، تواضع، و روحیه جهادی در میان همرزمانش شناخته میشد. او نه تنها سربازی مؤمن و شجاع، بلکه الگویی برای دوستان و جوانان محل زندگیاش بود که همواره با چهرهای متبسم و روحیهای سرشار از امید به جبهه میرفت.
سرانجام این مجاهد فیسبیلالله، در تاریخ ۱ شهریور ۱۳۶۵، در منطقه عملیاتی عینخوش، طی عملیات مقابله با تجاوز دشمن بعثی، با اصابت ترکش به بدنش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به جمع یاران شهیدش پیوست.
پیکر پاک این شهید گرانقدر در جوار امامزادگان امکبری و امصغری (س) در کرج آرام گرفته و زیارتگاه دلهای عاشق و مومن است. مراسم سالگرد شهادت وی، هر ساله با حضور خانوادههای معظم شهدا، رزمندگان و اقشار مردم در این مکان برگزار میشود.
شهید محمدجعفر ترابی نمونهای بارز از نسلی است که با تکیه بر ایمان، غیرت و تبعیت از ولایت، در برابر دشمنان ایستادند و امنیت و عزت امروز ایران اسلامی را رقم زدند.
سیره رفتاری و وصیتنامه این شهید عزیز سرشار از مضامین عاشورایی، بصیرت سیاسی، و دعوت به ولایتمداری است؛ موضوعی که امروز بیش از هر زمان دیگر باید برای نسل جوان بازخوانی و تبیین شود.
در آستانه سیوهفتمین سالگرد شهادت این شهید والامقام، بازخوانی زندگیاش یادآور این حقیقت است که تاریخ انقلاب اسلامی، برگبرگش به نام مردانی مزین است که با خون خود درخت تنومند نظام را آبیاری کردند.
مادر شهید در خاطراتش از او نقل میکند: «جعفر از کودکی اهل نماز اول وقت بود و هیچگاه نمازش ترک نمیشد. وقتی به جبهه میرفت، فقط یک جمله گفت: مادر دعا کن که روسفید برگردم، یا شهید بشوم.»
شهید ترابی رفت تا ما بمانیم، و امروز بر ماست که با زنده نگه داشتن یاد و راه شهدا، امانتدار خونهای پاک باشیم و در میدان جهاد تبیین، ادامهدهنده راه آن عزیزان باشیم.
انتهای پیام/