گروه استان‌های دفاع‌پرس- «رضا نداف» پژوهشگر؛ با آغاز جنگ جهانی دوم، ایران با صدور بیانیه‌ای بی‌طرفی خود را در جنگ اعلام کرد. اما دیری نپایید که کشور علیرغم اعلام بی‌طرفی مورد حمله متفقین قرار گرفت.
در سوم شهریور ۱۳۲۰ نیرو‌های انگلستان از جنوب و نیرو‌های شوروی از شمال به ایران حمله کردند. نیرو‌های ارتش شوروی در صبحگاه پنجم شهریور ۱۳۲۰ از طریق مرز باجگیران به فرماندهی سرهنگ «لوچینسکی» و مرز سرخس به فرماندهی سپهبد «شاپکین» وارد خاک ایران شدند. مقاومت چندانی از سوی ارتش ایران در برابر حمله متفقین صورت نگرفت.
در مرزبانی باجگیران، ژاندارم «عباسعلی ایراندوست»، به مقاومت در برابر ارتش شوروی برخاست و تا آخرین فشنگ مقاومت کرد. بعد از آن که نیرو‌های شوروی متوجه شدند مهمات زیادی برای ایراندوست باقی نمانده است اتاق مرزبانی را به گلوله بستند و آنقدر شلیک کردند تا بالاخره گلوله‌های ایراندوست تمام شد.
سربازان ارتش شوروی بداخل اتاق مرزبانی ریخته و او را دست بسته از آن خارج کردند. ایراندوست را به جایی که امروزه مزارش قرار دارد آورده و لباس از تن او درآورده و روی زمین می‌نشانند، سپس فرمانده ارتش شوروی به سربازان تحت امر خود دستور می‌دهد تا دور ایراندوست حلقه زده و با سرنیزه‌هایشان او را تکه‌تکه کنند.
ژاندارم «عباسعلی ایراندوست» پنجم شهریور ۱۳۲۰ و دو روز قبل از صدور فرمان ترک مخاصمه ارتش ایران در سن ۳۴ سالگی به شهادت رسید. امروزه آرامگاه وی در ابتدای ورودی شهر باجگیران و در دامنه کوهی قرار دارد. یعنی همان آوردگاهی که راه را بر ارتش شوروی بست و تا آخرین فشنگ مقاومت کرد. سال‌هاست که در موسم ماه محرم دسته‌های عزاداری مردم باجگیران بر مزار شهید ایراندوست آمده و در آنجا مراسم برپا می‌کنند.
بلافاصله ساعاتی بعد در همان روز، پنجم شهریور ۱۳۲۰ شهر قوچان به اشغال نیرو‌های شوروی در آمد و دو روز بعد در هفتم شهریور نیرو‌های سرهنگ لوچینسکی از محور قوچان و نیرو‌های سپهبد شاپکین از محور سرخس وارد شهر مشهد شدند و این شهر نیز به اشغال بیگانگان درآمد. اینگونه بود که متفقین بیش از ۴ سال در این نواحی ماندگار شدند.
انتهای پیام/
