دعا بساط ظلم را برهم می‌زند

گروه استان‌های دفاع‌پرس_«سیده معصومه حسینی»؛ سلسله مباحث «عدالت‌نامه‌ای برای عصر بی‌پناهی» با شرح تطبیقی دعای چهاردهم صحیفه سجادیه با عصر حاضر در پیش روی شما است که بخش ششم آن با عنوان «مؤمن بی‌پناه نمی‌ماند» پرداخته شد.

فراز دعا (ادامه فقره هفتم): «وَ اقْرِنْ شِکَایَتِی بِالتَّغْیِیرِ» و شکایتم را با تغییر همراه کن.

مقدمه:
در بیشتر ذهن‌ها، «دعا» فقط یک آرام‌کننده است؛ چیزی برای دل‌شکسته‌ها، برای بی‌قدرت‌ها. اما این نگاه، کوچک‌انگاری دعاست. دعای امام سجاد علیه‌السلام نه مسکن، بلکه محرّک است. فراز هفتم ما را به این نقطه می‌رساند: شکایت به درگاه خدا، باید تغییر واقعی در پی داشته باشد. نه فقط آرامش در دل، بلکه تحول در واقعیت.

تحلیل و تطبیق:

دعای مطالبه‌گرانه، نه فقط عاطفی: «اقرِنْ شکایتی بالتغییر» یعنی: خدایا! نمی‌خواهم فقط حرفم را بشنوی؛ می‌خواهم به آن واکنش نشان دهی. امام از خدا، اقدام می‌خواهد؛ خدا را به میدان عمل فرامی‌خواند. این دقیقاً همان چیزی است که رهبران الهی در طول تاریخ داشته‌اند: دعاهایشان، مطالبه‌گر بود. اعتراض‌شان، ناظر به عمل بود، نه فقط گلایه‌های درونی.

دعای همراه با مسئولیت‌پذیری: وقتی می‌گوییم: تغییر بده!، یعنی آماده‌ام خودم هم بخشی از این تغییر باشم. امام دارد به ما یاد می‌دهد که: دعای درست، فقط گفتن نیست؛ حرکت دادن جبهه باطن و بیرون است.

دعا برای تغییر، یعنی: خدایا من شکایت کردم، تو به‌پا خیز؛ من صبر کردم، حالا نوبت توست برای یاری این بنده؛ دل به تغییر بستم؛ پس حال، تو کاری کن که ورق برگردد.

این فراز، نقطه اتصال مظلومیت به عدالت است، تا اینجای دعا، ما مسیر شکایت، صبر، توحید و امید را طی کردیم. اینجا نقطه انفجار انرژی این روند است. نه با عصبانیت، بلکه با دعای هدفمند می‌خواهیم عدالت را برگردانیم با کمک خالق عدالت.

نتیجه‌گیری:

این بخش از دعا، به ما می‌گوید: اگر دعا کردی و تغییری اتفاق نیفتاد، دو احتمال وجود دارد: یا دعایت فقط ناله بوده. یا تغییری که خواستی، فقط در بیرون بود، نه در درون خودت. ولی دعای امام سجاد، مدلی دیگر است: شکایتِ آگاهانه + خواست تحولی = دعایی که سرنوشت عوض می‌کند. 

«وقتی دعایت را با نیت تغییر بالا بفرستی، اجابتش فقط آرام کردن تو نیست؛ بلکه بر هم زدن بساط ظلم است.»

در بخش هشتم، سراغ فرازی خواهیم رفت که نقطه تعادل بین یأس و امید را نشان می‌دهد: «اللّهُمّ لا تَفْتِنّی بِالْقُنُوطِ مِنْ إِنْصافِکَ» تا ببینیم چگونه خدا، حتی در تاریک‌ترین لحظات، امید به عدل را در دل مؤمن زنده نگه می‌دارد.

انتهای پیام/