به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر، شهید «محمدرضا ذغالی‌پور» يکم تير ۱۳۴۰ در شهرستان بوشهر ديده به جهان گشود. پدرش رجب و مادرش سکينه نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان سرباز ژاندارمري در جبهه حضور يافت. بيستم آبان ۱۳۶۱ در موسيان توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت ترکش به پا، شهيد شد. پيکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
وصیت نامه شهید:
«اکنون اسلام به این شهیدان و شهیدپروران افتخار می‌کند و با سرافرازی همه مردم را دعوت به پایداری می‌نماید و ما مصمم هستیم که روزی رخش ببینیم و این جان که از اوست تسلیم وی کنیم.» (امام خمینی)
وَ لا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون
(هرگز مپندارید کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند، بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌برند.)
خداوند بزرگ را سپاس می‌گویم که به من توفیقی داد تا بتوانم در این مرحله از زندگیم برای وطنم و مکتبم که همانا مکتب خونین اسلام است خدمتی کرده باشم. خدایا گام‌هایم را استوار و عزمم را پولادین ساز تا بتوانم با دشمنان تو و خلق تو و با متجاوزین به حقوق بشر کارزار کنم.
با سلام به تمامی شما و با درودی پاک بر تمام شهدای به خون خفته ایران و شهدای نهضت اسلامی تا شهدای جنگ تحمیلی، به‌ویژه شهیدان به خون غلطیده عملیات پیروزمند محرم.
من، سرباز وظیفه محمدرضا ذغالی‌پور، وصیت‌نامه‌ام را آغاز می‌کنم. پدر و مادر عزیزتر از جانم، سلام. امیدوارم که حال همه شما خوب باشد و اگر از حال منِ حقیرِ خودتان رضا خواسته باشید، تا این لحظه (۱۰/۸/۶۱) سالم هستم. پدر جان! اکنون که دارم این چند خط را برای شما می‌نویسم، در آخرین روزهای زندگیم است و به‌خوبی می‌دانم چند روز بیشتر به عمرم باقی نمانده است.
پدر و مادر خوبم! امیدوارم خداوند به شما صبر و بردباری دهد که پس از مرگ من، شما را از زندگی بازندارد. پدر جان! خیلی در روی شما شرمنده‌ام؛ پس از این همه زحمت که برایم کشیدید، نتوانستم در آغاز جوانی‌ام کمی از زحمات شما را جبران کنم. همچنین مادرم را، که می‌دانم خیلی مرا دوست دارد و نتوانستم زحمات او را جبران کنم.
اگر شهید شدم، اصلاً برایم گریه نکنید. می‌دانم تحمل این مصیبت خیلی مشکل است، اما پدر و مادر عزیزم! من در مقابل دریای عظیم شهدا حتی قطره‌ای هم نبودم.
خدایا! گام‌هایم را که به خاطر تو و مکتب خونین اسلام برداشته‌ام از من بپذیر. در آخر، از خدای بزرگ می‌خواهم صبری عاجل به شما عنایت فرماید تا در مقابل شهادتم صبور و بردبار باشید.
تمامی دوستان و آشنایان را به خدای بزرگ می‌سپارم.
خداحافظ همگی.
محمدرضا ذغالی‌پور
انتهای پیام/
