به گزارش دفاع‌پرس از قم، در تاریخ انقلاب اسلامی، نام‌هایی هستند که نه‌تنها در حافظه جمعی ملت ایران ثبت شده‌اند، بلکه به نماد‌هایی از ایثار، بصیرت و مقاومت تبدیل شده‌اند.
یکی از این چهره‌های برجسته، آیت‌الله سید اسدالله مدنی است؛ عالمی وارسته، مبارزی نستوه و دومین شهید محراب که خون پاکش بر سنگفرش مسجد، سندی شد بر مظلومیت و عظمت روحانیت انقلابی.
آیت‌الله مدنی در سال ۱۲۹۳ شمسی در شهر دهخوارقان (آذرشهر) دیده به جهان گشود. از همان نوجوانی عشق به علم و دین او را به شهر مقدس قم کشاند تا در محضر بزرگانی، چون آیت‌الله بروجردی و امام خمینی (ره) تلمذ کند. روحیه زهد، تقوا و ساده‌زیستی، از همان آغاز در سلوک ایشان مشهود بود.
در دوران اختناق پهلوی، آیت‌الله مدنی از جمله روحانیونی بود که با شجاعت تمام به افشاگری علیه رژیم پرداخت. سخنرانی‌های آتشین او در منابر، روشنگری‌های سیاسی و حمایت از نهضت امام خمینی (ره) بار‌ها موجب تبعید و آزار او شد. اما هیچ‌گاه از مسیر حق عقب‌نشینی نکرد و تا آخرین لحظه، صدای مظلومان باقی ماند.
با پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله مدنی به عنوان نماینده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد. پس از شهادت آیت‌الله قاضی طباطبایی، امام جمعه تبریز، امام خمینی (ره) ایشان را به عنوان نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه تبریز منصوب کرد. حضور ایشان در این جایگاه، موجب تقویت وحدت، آرامش و بصیرت در منطقه شد.
در ۲۰ شهریور ۱۳۶۰، هنگام اقامه نماز جمعه در مسجد جامع تبریز، آیت‌الله مدنی توسط عوامل گروهک‌های تروریستی به شهادت رسید. این واقعه، نه‌تنها جامعه ایران را در سوگ فرو برد، بلکه نشان داد که دشمنان انقلاب، از صدای حق و عدالت در هراسند. شهادت ایشان، محراب را به سنگر خون بدل کرد و روحانیت را به خط مقدم دفاع از ارزش‌ها کشاند.
آیت‌الله مدنی نه با شعار بلکه با عمل به مردم درس آزادگی داد. ساده‌زیستی، مردمی بودن، شجاعت در بیان حق و بی‌اعتنایی به مقام و منصب ویژگی‌هایی بود که او را به الگویی برای روحانیون و جوانان تبدیل کرد. امروز در شرایطی که جامعه نیازمند الگو‌های اخلاقی و انقلابی است بازخوانی سیره شهید مدنی می‌تواند چراغ راه باشد.
پیکر مطهر شهید آیت الله سید اسدالله مدنی پس از تشییع در تبریز و قم، در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) دفن شد.
انتهای پیام/
