به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، «سمیه عباسی» کارشناس تاریخ در «نشست تخصصی بایستهها و نبایستههای خاطرهنگاری آزادگان» که به همت موسسه پیام آزادگان در سالن جلسات امام خمینی رحمهالله علیه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت برگزار شد، اظهار داشت: ادبیات اسارت در ظاهر مجموعه خاطرات صادقانه و مومنانه با رستگاری معنوی است، اما وقتی کمی دقیق شویم، با تحلیل این متون در مییابیم که سطحی از آرشیو رسمی هستند که تصمیم گرفته میشود چه گفته و چه فراموش شود.

کارشناس تاریخ افزود: امروز فقط طیف انقلابی اسرا این واقعه را بیان کردهاند و از مابقی دگراندیشان در اسارت سخنی گفته نشده است.
عباسی با بیان اینکه انسان قضاوتگر است و قضاوت میشود، ادامه داد: حافظه بازتاب عینی گذشته نیست، انتخاب ما است که چه چیزی را میگوییم، یعنی روایت همان اتفاق نیست، انتخاب روای از اتفاق است.
وی با اشاره به فعالیت سازمان مجاهدین خلق در اردوگاهها و با بیان اینکه این تشکیلات خیلی رو و عیان عمل کرده و لذا نام منافقین برای آنها مناسب نیست، ادامه داد: ما میبینیم که در خاطرات اسارات این الگو تثبیت شده که باید اسیر یا آزاده یک قهرمان معرفی شود، اسیر این را در ذهن دارد که اسارت آزمون ایمان آنها است و این تداوم مقاومت است، ولی این مربوط به چند درصد از اسرای ایرانی است؟ همیشه صدای متفاوت و مخالف هم وجود دارد؛ خستهها، به دامن مجاهدین خلق رفتهها و... ادبیات اسارت فقط درباره ایمان نیست درباره انسان است بین بقا و فنا، ترس و ایمان و...
عباسی ادامه داد: باید از رنجها، ناامیدیها و ابعاد دیگر هم گفت، چراکه امروز در روایتهای خودنوشت با روایتهای تکراری و یکسان مواجه هستیم که بخشهایی از اتفاقات را هم سانسور میکنند.
کارشناس تاریخ ادامه داد: از زنان آزاده گفتن، روایت زنانه و روایت بدن زن و روایت مادران و همسران در این فضا مغفول مانده، درد و رنجها در این حوزه عموما سانسور میشود.
وی ادامه داد: نسل من شناخت درست از جنگ ندارد، روایتهای رسمی، خشک ارائه شده و درست به نسل جدید منتقل نشده است، زبان و محتوا در ادبیات اسارت تکرار شده لحن و واژگان یکسان است.
عباسی ادامه داد: قهرمانسازی از طریق حذف ضعفها، ترسها، شکنندگیها اتفاق افتاده است، چون قرار است ایمان، استقامت، کنترل بدن از قهرمان سر بزند لذا همسانسازی لحن و معنا تحمیل شده است، در حالی که هیچ اسطورهای کامل نیست.
عباسی افزود: با این وجود باز هم در روایتها لغزش گفتمان اتفاق افتاده، بسیاری از راویان از شوکهای اولیه گفتهاند، پریشانی حافظه و گریز حافظه از کنترل رسمی اتفاق افتاده است.
انتهای پیام/ 119