به گزارش
دفاع‌پرس از کردستان، ارتشی شهید «محمد نبی عبدالملکی»، در دهمین روز از اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۶، در قلب روستای قلعه در حومه شهر قروه، به‌سان ستاره‌ای درخشان در آسمان خانواده‌ای متدین و مذهبی طلوع کرد.
پدرش، الله‌مراد کشاورز و مادرش صغری، با دلی سرشار از عشق و ارادت به پیامبر گرامی اسلام (ص)، نام دلنشین «محمدنبی» را برای او برگزیدند.
محمدنبی در دامان پاک روستا و در کانون پرمهر خانواده‌ای که ریشه‌های عمیق در باور‌های دینی داشت، بالید و رشد یافت.
در آغاز جنگ تحمیلی، او خانواده‌اش را رهسپار همدان نمود و خود بی‌باکانه به سوی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت.
پنج ماه از آن روز‌های پرالتهاب می‌گذشت؛ پنج ماهی که او بی‌وقفه در خط مقدم حضور داشت.
گاهی در مرخصی‌های کوتاه یک‌روزه، به دیدار خانواده‌اش می‌آمد و دوباره با عزمی راسخ به مناطق عملیاتی بازمی‌گشت.
آخرین بار که به خانه آمده بود، در خوابی دیده بود که دندانش افتاده است. این رؤیا، یقین شهادت را در دلش نشاند.
همسرش روایت می‌کند: مدام به من تأکید می‌کرد که اگر شهید شدم، مراقب دخترمان فرشته باش با همین حال و هوا به جبهه بازگشت و طولی نکشید که در بیست و چهارم بهمن‌ماه سال ۱۳۵۹، در منطقه‌ی عملیاتی فارسیاب در جنوب کشور، شربت گوارای شهادت را نوشید.
او خونین‌بال به دیار باقی پر کشید و پیکر پاکش به زادگاهش منتقل و در خاک آرام گرفت.
از این کبوتر خونین‌بال سفر عشق، دو گوهر گران‌بها، دو دختر، به یادگار مانده‌اند.
این قسمت از سریال همانند سبک خاص فیلم‌سازی آثار دیگر سازنده، با رویکردی نوآورانه، ژانر موزیکال را با سینمای دفاع مقدس پیوند می‌زند و با فناوری‌های روز سینمای جهان، با بازسازی چهره شهدا و محیط زندگی شهید، بُعدی تازه به این گونه سینمایی می‌بخشد.
سازنده سریال «دانیال ساعدپناه»، هوش مصنوعی را با نرم‌افزار مایا پیوند زده و این ترکیب هنرمندانه، به خلق نسخه‌ای سه‌بعدی واقعی شده و آثار او را در میان سایر تولیدات هوش مصنوعی، برتر و متمایز می‌سازد.
انتهای پیام/
