به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرتیپ دوم خلبان بازنشسته «محمدصدیق قادری» از پیشکسوتان دفاع مقدس در آیین غبارروبی مزار شهدای امامزاده علی اکبر علیه السلام چیذر با نام «سرباز وطن» با یادآوری شرایط دشوار ابتدای جنگ تحمیلی هشت ساله اظهار داشت: ارتش در حالی با تجاوز عراق مقابله کرد که هنوز سپاه نوپا بود، بسیج شکل نگرفته بود و کمیته‌ها کنترل شهر‌ها را برعهده داشتند؛ اما خلبانان جوان با میانگین سنی ۲۳ تا ۳۰ سال، با جانفشانی مانع تحقق رؤیای صدام شدند.
وی به مأموریت‌های متعدد خود اشاره کرد و افزود: در روز‌هایی که مجاز بودیم حداکثر دو سورتی پرواز داشته باشیم، گاهی خود من پنج سورتی پرواز می‌کردم تا جلوی پیشروی دشمن را بگیریم. از ۳۳ نفر همدوره‌ای من، ۳۱ نفر شهید شدند و تنها دو نفر زنده مانده‌ایم.
قادری یکی از خاطرات خود از پرواز بر فراز بغداد را چنین روایت کرد: در هشتم مهر ۱۳۵۹ مسئول پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) در بغداد بودم که هواپیمایم هدف سامانه موشکی دشمن قرار گرفت. برای جلوگیری از برخورد هواپیما با ساختمان‌های مسکونی، با وجود خطر، مسیر را تغییر دادم و پس از ایجکت، اسیر شدم.
این خلبان پیشکسوت درباره دوران اسارت خود بیان کرد: هفت سال در زندان‌های عراق اسیر بودم، با شکستگی‌های متعدد در دست‌ها، کمر، پا‌ها و صورت. دست چپم به شدت آسیب دیده و پزشکان عراقی پیشنهاد قطع آن را دادند، اما طی سال‌ها، درمانی انجام نشد و درد زیادی تحمل کردم.
وی ادامه داد: پس از چند سال، دکتری که برای بازدید از اسرا آمده بود، با زبان آلمانی به من گفت مادرش خواب دیده که یک شخصیت بزرگ باید مرا و دست چپم را نجات دهد. او مرا به بیمارستان منتقل کرد و ظرف یک هفته عمل جراحی موفقی انجام شد که پس از آن درد دستم کاملاً رفع شد.
این پیشکسوت دفاع مقدس در پایان با گرامیداشت یاد شهدا گفت: اگر جانفشانی خلبانان، ارتشیان، سپاهیان و نیرو‌های مردمی نبود، صدام به آرزوی خود می‌رسید. همه برای حفظ آرمان‌های انقلاب و دفاع از میهن بی‌هیچ چشم‌داشتی ایستادند.
انتهای پیام/ 200
