گروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ دفاع مقدس را باید تمام ساحتی دید و خواند و روایت کرد. همه ابعاد و نقش‌آفرینانش را باید در حساب آورد. بسان یک جورچنین که هر قطعه‌اش باید سر جای خود باشد تا نقش کامل شود. در این نگاه پازلی، بی‌تردید نقش زنان به‌عنوان قطعه‌ای کم‌نظیر و تعیین‌کننده، بیش از پیش قابل بازخوانی و تحلیل است. زنانی که هشت سال تمام، نه‌فقط به عنوان «مادر»، «همسر» یا «دختر و خواهر» بلکه به مثابه ستون‌های اصلی پشتوانه‌ای فرهنگی، معنوی و حتی مادی مردان خط مقدم، جنگ را تاب آوردند. حضورشان در دفاع مقدس فراتر از نقش‌های سنتی بود و امروز نیز در ساختار‌های دفاعی، تربیتی و اجتماعی، نقطه ثقل تحولات عظیم کشورند. زنان آن دوران وقتی مردانشان را روانه جبهه‌ها کردند، نه تنها چشمانشان را به اشک‌های فراغ سپردند بلکه با بردباری و ایستادگی، طلاهایشان را هدیه دادند تا رزمندگان از داشته‌هایشان بهره‌مند شوند. این یک واقعیت تاریخی است که باید هرگز فراموش نشود؛ زنی که از هویت و هستی‌اش گذشت تا مردان کشورش در میدان نبرد قدرتمند ظاهر شوند. این صحنه‌ها، تابلو‌های زنده‌ای است از یک مقاومت همه‌جانبه.
اما امروز، نقشه نقش زن تغییر کرده است؛ او دیگر صرفاً در پس‌زمینه نیست بلکه به‌صورت فعال در ساختار‌های دفاعی، پشتیبانی لجستیکی، و مهم‌تر از همه، در تربیت نسلی که قرار است پرچم عظمت و سرفرازی وطن را بر دوش کشد، ایفاگر نقشی بی‌بدیل است. زنان ایرانی امروز در خط مقدم دانش دفاعی، مدیریت بحران، و حتی حوزه‌های استراتژیک امنیتی، حضوری پررنگ دارند که حتی کمرنگ هم مورد توجه قرار نگرفته است. این کم گذاشتن را با تبیین واقعی باید جبران کرد. در این میان عرصه‌ای که زنان امروز ویژه در آن می‌درخشند، صحنه تربیتی است؛ جایی که از بستر خانواده، نسلی مقاوم، آگاه و باهوش به جامعه معرفی می‌شود. نسلی که زیربنای پیشرفت‌ها و اقتدار ملی در روز‌های سخت است. زن به مثابه معلم اولین درس‌های وطن‌دوستی و ایستادگی در برابر دشمن، ریشه‌ای‌ترین نقش دفاعی را بازی می‌کند.
بازخوانی این نقش‌ها، امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد تا نه فقط به احترام تاریخ و فداکاری‌ها، بلکه به‌منظور تداوم این مسیر، جامعه و سیاستگذاران به ضرورت توجه به نقش زنان در دفاع ملی باور عمیق‌تری پیدا کنند. آنها که روزی در پس پرده خانه‌ها، سنگر‌های نان‌آور و حامیان روحی رزمندگان بودند، امروز به‌عنوان فرماندهان نامرئی تحولات فرهنگی، اجتماعی و امنیتی کشور، نقشی کلیدی دارند.
در نهایت، اگر می‌خواهیم تصویری واقعی از دفاع ملی و مقاومت به دست آوریم، باید زن را محور این تصویر بدانیم؛ زنانی که از دل آنها نسلی برمی‌خیزد که عظمت وطن را رقم خواهد زد؛ نسلی که یادگاری از مادران و همسران و دخترانی است که دفاع مقدس و جنگ‌های امروز را «زیست» کردند و «زنده» نگه داشتند. زنانی که بهر نام که باشند، نشان از اندیشه و زیست زینبی دارند. تصویر ایران بدون حضور زنان، قطعا ناقص است. با آنان و دامن معراجی‌شان است که مردان راه به آسمان می‌برند. زمین زیر پای اینان است که احساس بهشت می‌کند. با زنانی چنین ما نه تنها زمین را از زیر پای دشمن می‌کشیم که زمان را هم از آنان پس می‌گیریم. اینگونه به سمت آینده‌ای می‌رویم که با اهتزاز پرچم اسلام، نشانه‌گزاری شده است..
انتهای پیام/
