گروه بینالملل دفاعپرس: در یکی از صبحهای گرم جمعه در ماه سپتامبر، دهها اسرائیلی، نه به عنوان سرباز، بلکه به عنوان مخالف وضعیت موجود، در نزدیکی حصار مرزی غزه حاضر و خواستار پایان جنگ و محاصرهای شدند که دولتشان بارها وعده به انجام داده است. این گروه از فعالان یهودی، در نزدیکی حصار نوار غزه راهپیمایی کردند و از جامعه بینالمللی خواستند تا اسرائیل را تحریم کند و تحت فشار قرار دهد تا نسلکشی و آپارتاید چنددهساله آن پایان یابد.
«سپیر اسلوزکر آمران» به عنوان یکی از شرکتکنندگان این تظاهرات، به سیانان گفت: «ما میدانیم که دولت قصد ندارد نسلکشی را متوقف کند، بنابراین ما گرد هم آمدیم تا از جهان بخواهیم اسرائیل را تحریم کند؛ هرچند که به نظر مضحک میرسد. متاسفانه امروز افراد زیادی همراه ما نیستند اما به نظر من، باید جامعهمان را به چالش بکشیم. آنها منکر تمام جنایات هستند و به عقیده من بهترین راه خروج از این انکار، شوکه کردن مداوم آنها است تا همه با حقیقت وحشتناک نسلکشی توسط ارتش اسرائیل روبرو شوند.»
با کمی فاصله گرفتن از معترضین میتوان به اختلاف نظر شدید میان معترضان و اکثریت ساکنان سرزمینهای اشغالی پی برد. در شهر مرزی جنوبی سدیروت که در هنگام عملیات طوفان الاقصی هدف حمله رزمندگان حماس قرار گرفت، شهرکنشینان در سینمای سدیروت گرد هم میآیند و از طریق دوربین شکاری نظارهگر نابودی ساختمانهای غزه هستند و از آن لذت میبرند. برخی پاپکورن و تنقلات میخورند و برخی در حالی که صدای غرش حملات هوایی در دوردست میپیچد، سلفی میگیرند.
«رافائل همو» یکی از شهرک نشینان حاضر در سینما به سیانان گفت: «وقتی از اینجا به غزه نگاه میکنم و ساختمانهایی را میبینم که هنوز پابرجا هستند، ناراحت میشوم. میخواهم اسرائیل به بمباران ادامه دهد تا همه چیز با خاک یکسان شود. دیگر نمیخواهم هیچ عربی در نزدیکی اسرائیل زندگی کند و از همدردی جهان با غزه پس از آنچه در هفتم اکتبر رخ داد، متاسفم. پس از آنچه در هفت اکتبر بر ما گذشت، دیگر نباید هیچ فلسطینیای در غزه وجود داشته باشد.»
موریانهای در مغز صهیونیستها
در سرزمینهای اشغالی شنبهی هر هفته موعد برگزاری تجمعات برای آزادی اسرا است. هزاران نفر هر هفته در خیابانهای تلآویو گرد هم میآیند تا خشم خود را از دولت ابراز کنند و خواستار پایان جنگ شوند.
در حالی که نظرسنجیها نشان میدهد که اکثر اسرائیلیها به دنبال برقراری آتشبس هستند، اولویت آنها صرفا آزادی تمام اسراست و اهمیت چندانی به قتل بیش از ۶۶ هزار فلسطینی توسط ارتش اسرائیل نمیدهند. نظرسنجی انجامشده توسط مرکز آکورد در دانشگاه عبری اورشلیم نشان میدهد که ۶۲ درصد جامعه اسرائیل بر این عقیده استوار است که هیچ انسان بیگناهی در غزه وجود ندارد. یهودیهای مخالف رژیم، رسانههای صهیونیست را مقصر اصلی سیاهنمایی و انسانیتزدایی از مردم غزه معرفی میکنند.
دکتر «آیلا پانیوسکی» نویسنده و پژوهشگر اسرائیلی در دانشگاه سیتی سنت جورج لندن، به سیانان گفت: «از زمان حمله هفت اکتبر، رسانههای جریان اصلی سعی در «انسانیتزدایی» از فلسطینیان داشتهاند. در کانال ۱۲ اسرائیل همه چیز تحریف میشود. کانال ۱۲ که مهمترین و پرمخاطبترین کانال اسرائیل است، مدام سربازان اسرائیلی را در حال جنگ نشان میدهد و به ندرت رنج فلسطینیان را به تصویر میکشد. تمام تصاویر وحشتناک کشتار فلسطینیان توسط این رسانه سانسور و حذف شده است. به همین دلیل شکاف بزرگی میان آنچه اسرائیلیها درباره این جنگ میدانند و آنچه دیگران میدانند، ایجاد شده است.»
وی افزود: «فقط ۳ درصد از گزارشهای کانال ۱۲ درباره جنگ در شش ماه اول آن، رنج مردم غزه را نشان میدهد. مخاطبان قدیمی این شبکه که چشمبسته به اخبار آن اعتماد دارند، با فضای رسانهای مواجه هستند که حتی یک کلمه از درد و رنج مردم غزه نمیگوید و به آنها اطمینان میدهد که جای هیچ نگرانی وجود ندارد.»
روزنامه صهیونیستی هاآرتص، از معدود رسانههایی است که از ابتدای جنگ، رنج فلسطینیان در غزه را به طور گسترده پوشش داده؛ اگرچه این حرکت، تبعاتی را نیز برای خبرنگارانش به همراه داشته است. نیر هاسون، از خبرنگاران این روزنامه می گوید: «هر زمان که گزارشی از تحولات غزه منتشر میکنم، به مرگ تهدید میشوم. با این حال تهدیدها زمانی به اوج خود میرسد که اعترافات سربازان اسرائیلی درباره نسلکشی در غزه را منتشر میکنم، زیرا این چیزی است که شهروندان میخواهند نادیده بگیرند. این واکنش برای شهرکنشینان یک شکست کامل است. ترومای حاصل از هفت اکتبر فقط بخشی از دلیل این واکنشهای غیرانسانی است. به نظر من، بخش دیگر آن، انسانیتزدایی از فلسطینیان در گفتمان اسرائیلی است. این نگرش نتیحه دههها اشغال و آپارتاید است.»
دستکاری ذهنی شهرکنشینان
در حالی که تصاویر و عکس فلسطینیان گرسنه و دردمند در غزه مخاطبان خارجی را دچار شوک روحی و روانی کرده است، در داخل رژیم، بسیاری آنها را دستکاریشده یا نادرست میدانند. صهیونیستها در مقابل چنین ادعاهایی، با اصطلاح «پالیوود» (Palestine+Hollywood) سعی در تکذیب این فجایع دارند. بدین ترتیب در فضای مجازی، اسرائیلیها این تصاویر را صحنه سازی نامیده یا حماس را مقصر این جنایات معرفی میکنند.
نظرسنجی انجام شده توسط مؤسسه دموکراسی اسرائیل نشان میدهد که۷۹ درصد شهروندان یهودی از ایجاد قحطی مصنوعی در غزه و گرسنگی دادن به کودکان حمایت میکنند.
آبراهام بورگ، نویسنده و رئیس سابق پارلمان اسرائیل که اکنون به منتقدی برجسته تبدیل شده، میگوید: «رهبران این رژیم هرگز وجود مردم فلسطین را به رسمیت نشناختند و به گونهای عمل کردند که شهرکنشینان نیز همین طور فکر کنند. به دیوار جدا کننده در کرانه باختری فکر کنید؛ وقتی من شما را نمیبینم، شما هم وجود نخواهید داشت. در چشم بسیاری از اسرائیلیها فلسطینیان یا دیده نمیشوند یا موجودیتی خیالی دارند. بنابراین انکار نسلکشی بسیار آسان میشود.»
افراطگرایی در جامعه اسرائیل پس از عملیات طوفانالاقصی به گفتمان مسلط تبدیل شده است. فردای هفت اکتبر نتانیاهو به صهیونیستها وعده داد که «ما چهره خاورمیانه را تغییر خواهیم داد». در این مدت چهره خاورمیانه دستخوش تغییراتی شده اما با تصور ذهنی نتانیاهو تفاوت چشمگیری دارد. رژیم صهیونیستی که زمانی به عادیسازی روابط با عربستان سعودی و سایر کشورهای خلیج نزدیک بود، اکنون بیش از همیشه نه تنها در منطقه، بلکه در جامعه جهانی منزوی شده است. این بهای انتخاب نخستوزیر خونخوار اسرائیل است و شهرکنشینانی است که از نسلکشی لذت میبرند.
انتهای پیام/ 134