گروه استان‌های دفاع‌پرس- «مرضیه داورپناه» پژوهشگر جامعه المصطفی العالمیه؛ طوفان‌الاقصی، یعنی طوفانی از آهن و اراده، یک تغییر پارادایم استراتژیک این عملیات در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) تنها یک عملیات نظامی نبود؛ یک زلزله ژئوپلیتیک بود که معادلات در منطقه را به هم ریخت.
در غافلگیری استراتژیک، شکست سامانه‌های پیچیده اطلاعاتی، امنیتی و تکنولوژیک رژیم صهیونیستی که همواره ادعای «غیرقابل نفوذ» بودن داشت، اتفاق افتاد.
حمله همزمان از زمین، هوا و دریا، نشان از برنامه‌ریزی دقیق، تمرین طولانی‌مدت و اجرای کم‌نظیر داشت. نفوذ به ده‌ها نقطه در عمق سرزمین‌های اشغالی، ابعاد جدیدی از جنگ نامتقارن را تعریف کرد.
این عملیات تنها یک یورش نظامی نبود، بلکه هدفی فراتر داشت، شکستن هیمنه قدرت شکست‌ناپذیر اسرائیل، زنده کردن مسئله فلسطین در صدر جهانی و اثبات این که مقاومت نه تنها زنده است، بلکه قادر به ابتکار عمل است.
از منظر علوم استراتژیک و نظامی، طوفان‌الاقصی را می‌توان یک ضربه شوک‌اور سیستمیک دانست که بر پایه چند اصل علمی نظامی استوار بود.
۱. اصل غافلگیری، استفاده از زمان (تعطیلی شبات و عید) و مکان (حمله از نقاط غیرمنتظره) برای حداکثر کردن اثر غافلگیری.
۲. جنگ ترکیبی تلفیق هوشمندانه جنگ نامنظم زمینی با پرتاب انبوه موشک‌ها و استفاده از پهپادها، که پاسخ دادن به آن را برای یک ارتش کلاسیک بسیار دشوار می‌سازد.
۳. جنگ شناختی، مهم‌تر از جنگ فیزیکی، جنگ بر سر ادراک بود. این عملیات، (روایت) غالب برتری مطلق اسرائیل را در هم شکست و یک بازتعریف هویتی برای فلسطینیان و کل منطقه ایجاد کرد.
۴. با این عملیات، ادعای مقاومت به اثبات رسید که حاضر است با تغییر قواعد بازی، هزینه‌ای نجومی را به حریفی که ادعای برتری می‌کرد، تحمیل کند و او را وادار به بازی در میدانی کند که در آن برتری ندارد.
اما طوفان‌الاقصی، فراتر از تحلیل‌ها و استراتژی‌ها، یک فریاد انسانی بود. این فریاد، برخاسته از دل تاریخ بود. فریاد مادری که پس از ۷۵ سال اشغال، فرزندش را به سلاحی مسلح دید که از پرچم سرزمینش در برابر تانک‌ها دفاع می‌کند. فریاد جوانانی که در زندان بزرگ غزه زندانی بودند و با شکستن دیوارها، برای چند ساعت، بوی آزادی را استشمام کردند. فریاد کودک فلسطینی که موشک‌های مقاومت را در آسمان می‌بیند و آن را پاسخی به جنگنده‌های پیشرفته‌ای می‌داند که خانه‌اش را ویران کردند.
این طوفان، روایتی از عشق به وطن بود؛ عشقی که مرز‌ها را درنوردید و در دل تمام آزادگان جهان طنین انداخت. تصاویر اسیران صهیونیست در خیابان‌های غزه، برای میلیون‌ها انسان ستمدیده در جهان، لحظه‌ای از کسب عزت پس از دهه‌ها تحقیر بود.
طوفان‌الاقصی تنها یک عملیات نبود؛ یک نقطه عطف بود. نقطه‌ای که در آن، معادله قدرت از انحصار تکنولوژی و سلاح خارج شد و به سمت اراده، ایثار و استراتژی هوشمند حرکت کرد. این طوفان به جهان یادآوری کرد که فلسطین یک مسئله نیست، بیش از یک میلیون انسان گرفتار رنج و سختی غیرقابل تحمل شده‌اند و دیگر سکوت نخواهند کرد.
این رویداد، فصل جدیدی در تاریخ مقاومت گشود؛ فصلی که پایان آن را تنها اراده مردم فلسطین و قیام برای آزادی قدس شریف تعیین خواهد کرد همانطور که در قرآن کریم به آن اشاره شده است: «إِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْکُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیَارِ وَکَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا» (سوره اسرا/۵)
پس هنگامی که [زمان ظهور]وعده [عذاب و انتقام ما به کیفر]نخستین فسادانگیزی و طغیان شما فرا رسد، بندگان سخت پیکار و نیرومند خود را بر ضد شما برانگیزیم، آنان [برای کشتن، اسیر کردن و ربودن ثروت و اموالتان]لابه‌لای خانه‌ها را [به طور کامل و با دقت]جست‌و‌جو می‌کنند؛ و یقیناً این وعده‌ای انجام شدنی است.
انتهای پیام/
