به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از رشت، سمیه اقدامی- مقام معظم رهبری در چهارم تیر ماه ۱۴۰۲ در جمع خانوادههای معظم شهدا فرمودند؛ پدر و مادر و همسر شهید گنجینهی یادهای شهیدند. شهدا قهرمان کشورند؛ قهرمانهای کشور ما شهدا هستند؛ بالاتر از شهدا ما هیچ قهرمانی نداریم؛ اینها هستند که در دشوارترین میدانها مبارزه کردند و توانستند به عالیترین درجات برسند و توانستند دشمن را شکست بدهند؛ اینها قهرمانند. یاد قهرمانها را همهی ملّتها گرامی میدارند، مخصوص ما نیست؛ گاهی در یک ملّتی یک نفر به عنوان قهرمان شناخته میشود، خاطرات او، جزئیّات او، زندگی او برای مردم اهمّیّت پیدا میکند. شهدای ما همه قهرمانند؛ یاد اینها اهمّیّت دارد. رفتار شهیدان چگونه بوده؟ این را پدرمادرها و همسرها میتوانند بگویند؛ اینها الگو میشود؛ و حال وقتی حرف از سبک زندگی فرماندهان شهید میآید در نگاه اول اینگونه میآید که زندگی با یک فرمانده نظامی سخت بوده چرا که شیوه و قاعده خاص نظامی در جمع خانواده هم حاکم است، اما وقتی پای حرف همسران و فرزندان فرماندهان شهید مینشینیم متوجه میشویم عاشقانهترین و خاصترین زندگیها، زندگی فرماندهان شهید است که با شنیدن این خاطرات و سبک زندگی آنها میتوانیم سبک زندگی آنها را برای خانوادهها الگو قرار دهیم و در زندگی خود دنبال کنیم.

در مجالی کوتاه با دکتر «سارا ترابیکیا» همسر سرلشکر شهید غلامعلی رشید و مادر شهید شیخ عباس رشید به گفتوگو نشستیم و خانم ترابیکیا از زندگی مجاهدانه همسر و فررند شهیدش خاطراتی بیان کرد که در ادامه میخوانیم:
همسر شهید رشید در این گفتوگو با اشاره به توجه ایشان نسبت به خانواده و جایگاه زن، اظهار داشت: غالبا افراد سردار رشید را به عنوان یک استراتژیست و طراح راهبردی جنگ میشناسند، زیرا ایشان خیلی در کارش جدی و منضبط بود و خیلی به ایشان نمیآمد که نسبت به خانواده اینقدر اهتمام داشته باشد، اما ایشان خیلی زیاد نسبت به زن توجه داشت.
وی ادامه داد: از ابتدای ازدواج به من میگفت که نمیخواهم وقتی به خانه میآیم شما را در آشپزخانه و مشغول کار ببینم و دوست دارم که شما در حال مطالعه باشید؛ همین توجه و تاکید ایشان باعث شد که رشد علمی پیدا کنم و بعد از تحصیلات حوزوی، لیسانس بگیرم. ایشان در زمان تحصیل من از فرزندان نگهداری میکرد و زمانی که کلاس و درس داشتم، امور خانه را انجام میداد که نشان دهنده اهتمام ایشان به مسئله خانواده است.
وی با بیان اینکه در نظر سردار رشید فرزندآوری و تربیت فرزند مانند جهاد برای مادران است، تصریح کرد: ایشان جایگاه مادران در تربیت فرزندان را بالاتر از مردان میدانست که نشان از اهمیت دادن ایشان به خانواده و جایگاه زن است.
وی خاطرنشان کرد: سردار رشید عمدتا ساکت و آرام بود و در خانه تقاضاهای معمولی هم نداشت و هرگز اعتراض نمیکرد؛ زمانی که به خانه میآمد و غذا حاضر نبود بدون هیچ حرفی به آشپزخانه میرفت و غذای مختصری میخورد. ایشان همه کارهای شخصیاش را خودش انجام میداد و تقاضایی از من نداشت.
وی سردار رشید را شخصیتی خودساخته دانست و اضافه کرد: زمانی که با او ازدواج کردم، شاگرد مکتب ایشان شدم، زیرا از ۱۷ سالگی خودسازی کرده بود و از اراده قوی و روحیه خستگی ناپذیر در هر کاری برخوردار بود.
وی با بیان اینکه در دوران هشت سال دفاع مقدس همراه و همدل ایشان بودم و کوچکترین اعتراضی به نیامدنها و دیر آمدنهای ایشان نکردم، افزود: بزرگترین کار من در آن زمان آرام کردن محیط خانه بود. سردار رشید بسیار بزرگوار و بزرگ منش و خودساخته و کامل از هر جهت بود و لذا شبیه ایشان را ندیدم.
وی با اشاره به سختیهای زندگی با سردار رشید به ویژه در یک سال گذشته، عنوان کرد: دغدغههای کاری ایشان بسیار زیاد شده بود و لذا بار مسئولیت خانواده را بر عهده گرفته بودم و بزرگ شدن و مدرسه رفتن و ازدواج کردن و نوه دار شدن فرزندانم را پیش بردم و لذا ایشان بارها و بارها و شفاهی و مکتوب هم عذرخواهی میکرد و هم حلالیت میطلبید و هم قدردان مدیریت خانه بود.
وی با اشاره به ۵۵ سال مجاهدت سردار رشید، خاطرنشان کرد: هیچ تغییری و انحرافی در افکار و رفتار و گفتار ایشان ایجاد نشد و همواره در مسیر ولایت بود و با ثبات قدم، گام برداشت.
وی در ادامه به شهادت فرزندش، حاج عباس اشاره و بیان کرد: به عنوان مادر شهید خدا را شاکرم که نتیجه زحماتم را گرفتم و خداوند فرزندی به من داد که در حوزه علمیه درس خوانده بود و در مسائل دینی همراه والدینش بود.
وی در پایان با ذکر خاطرهای از سفر حج خود به همراه سردار رشید و حاج عباس، گفت: حاج عباس از کودکی شبیه روحانیون بود و مانند روحانیون لباس میپوشید و نسبت به مسائل دینی و فقهی آگاهی داشت که نتیجه همراهی او با من در درسها و کلاسها بوده لذا کودکان ناآگاهانه و ناخواسته و بنا به میزان بهره هوشیشان همه امور را از والدین خویش در خانه فرا میگیرند. مباحثی که در خانه ما مطرح میشد، دینی و اجتماعی و ولایت پذیری بود که توانست آینده زیبایی را برای فرزند شهیدم بسازد.
گفتنی است، سردار سپهبد شهید «غلامعلی رشید» متولد سال ۱۳۳۲ در دزفول، از فرماندهان ارشد نظامی جمهوری اسلامی ایران، که در ۲۳ خرداد سال ۱۴۰۴ با حمله رژیمصهیونیستی به همراه یگانه پسرش شهید شیخ عباس رشید در منزل شخصی به درجه رفیع شهادت نائل آمد؛ فرماندهای که در ۸ سال دفاع مقدس، نقشی کلیدی ایفا کرده بود. آخرین مسئولیت این شهید بزرگوار فرماندهی قرارگاه مرکزی خاتمالانبیاء (ص) بود.
انتهای پیام/