به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حسین شیخانی، از نویسندگان ادبیات پایداری که در زمینه خدمات به خانواده‌های شهدا نیز فعالیت دارد در یاداشتی که آ را در اختیار مشرق قرار داده، نوشت: همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، زدودن نماد‌ها و آثار طاغوت از سیما و منظر شهر‌ها به ویژه تهران به عنوان پایتخت کشور و آراستن شان به نماد‌ها و دیوارنگاری‌های اسلامی و انقلابی، یکی از موضوعات مهم و مورد توجه رهبر انقلاب، عموم مردم و هنرمندان مکتبی بود.
هنرمندان مردمی در فضای سرشار از شور و شعور سال‌های جنگ و با نگاه به جایگاه والای جهاد و شهادت؛ دیوار‌ها را منقش به تصاویر شهدا و نگارش دیوارنوشت‌های انقلابی می‌کنند.
بعد از پایان جنگ و شروع دوران دولت سازندگی، به گواه شاهدان عینی تاریخ، نظیر سید محمد جوزی (مدیر اسبق روابط عمومی بنیاد شهید تهران) مدیران وقت اداره زیباسازی شهرداری تهران در دوران مدیریت کرباسچی، مانع تراشی و سنگ اندازی‌های زیادی در مسیر اجرای دیوارنگاری‌های انقلابی از جمله نقاشی تصاویر شهدا، صورت می‌دهند.
در سال‌های اخیر نیز با روی کار آمدن شهرداران اصولگرا و اصلاح طلب، روند اجرا و حذف دیوارنگاری‌های انقلابی با فراز و نشیب‌های بسیار، ادامه پیدا کرد. حالا و در چهل و پنجمین سالگرد دفاع مقدس، بخوانید ماجرای عجیب مواجه شهرداری منطقه ۱۷ (دارالشهدای تهران) با درخواست خانواده معظم شهدا، فعالان فرهنگی و هنرمندان انقلابی را.
سال ۱۴۰۰ والدین کهنسال شهید منوچهر شیدایی درخواست می‌کنند تا زمانی که در قید حیات هستند، چهره شهید بر دیوار محل سکونت شان (کوی شهربانی در محله باغ خزانه) در خیابانی که به نام شهید نامگذاری شده، نقاشی شود.
دفتر شهردار، نامه را به اداره زیباسازی منطقه ارجاع می‌دهد. بعد از گذشت چند ماه و عدم تعیین تکلیف موضوع؛ خانواده شهید اعلام آمادگی می‌کنند که خودشان با هزینه و اجرای شخصی، کار را به انجام برسانند. شهرداری می‌گوید: نمی‌شود! باید خودمان نقاشی را بکشیم! در نهایت با گذشت قریب به دو سال، با اعلام دلایلی نظیر فرعی بودن خیابان و دید نداشتن نقاشی و همچنین جابجایی مسئول مربوطه، کار ناتمام باقی می‌ماند.
تیر ماه ۱۴۰۲ شهردار منطقه از این منطقه تودیع شده و فرد دیگری در سمت شهردار منطقه ۱۷ منصوب می‌شود.
به دنبال تلاش‌های مصرانه خواهر شهید برای تحقق آرزوی والدین چشم انتظارش، دومین نامه درخواست، تحویل دفتر شهردار جدید می‌شود ولی بعد از مدتی اعلام می‌کنند: نامه تان گم شده است!
رضا شاعری، مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه (برادر شهید غواص، جواد شاعری) پس از اطلاع از موضوع، پیشنهاد می‌کند تا سومین نامه توسط خانواده شهید به شهردار نوشته شود.
نامه سوم بعد از دستور شهردار مبنی بر ارجاع به اداره زیباسازی، در مسیر فرآیند طولانی مدت بوروکراسی اداری قرار می‌گیرد و پس از استعلام از بنیاد شهید و زیباسازی شهرداری تهران، دوباره به منطقه ۱۷ باز می‌گردد.
زیباسازی منطقه، اجرای نقاشی را ملزم به تحویل رضایت نامه هیئت مدیره مجتمع مسکونی محل سکونت خانواده شهید می‌کند. خانواده، نامه را تهیه و تحویل شهرداری می‌دهد.
چندی بعد در جواب سوال خانواده شهید از زمان اجرای نقاشی، با کمال تعجب و ناباوری اعلام می‌کنند: رضایت نامه گم شده و باید یکی دیگر بدهید.
سرانجام هم پس از گذشت دفاع مقدس ۱۲ روزه، صراحتا به خانواده شهید اعلام می‌کنند: نمی‌توانیم نقاشی شهیدتان را بکشیم. به ما ابلاغ شده، اولویت با نقاشی تصاویر شهدای جنگ اخیر است.
نگارنده، در میانه مسیر پیگیری‌ها در جریان ماجرا قرار گرفت و به جهت بررسی دقیق‌تر موضوع؛ طی نامه‌ای خطاب به شهردار منطقه ۱۷ به تاریخ ۲۵ فروردین ۱۴۰۴ (پنج ماه قبل) در خواست کردم تا ضمن تعامل و هماهنگی با شهرداری، تصاویر شهدای منطقه را با استفاده از ظرفیت هنرمندان انقلابی و بدون هزینه از بودجه عمومی کشور، نقاشی کنیم.
کوی شهربانی، محله باغ خزانه، منطقه ۱۷ تهران، دیوار پیشنهادی برای ثبت تصویر شهید شیدایی
جالب توجه این که برخلاف روال اداری معمول در ادارات و نهادها، دبیرخانه هنگام تحویل نامه گفت: نامه شما بعد از دستور شهردار، شماره و ثبت می‌شود و بعد هم ارجاع به واحد مربوط برای اقدام! می‌توانید چند روز بعد، پیگیر سرنوشت نامه تان شوید.
در نهایت بعد از چند نوبت پیگیری تلفنی از دبیرخانه و دفتر شهردار و نامعلوم بودن سرنوشت نامه؛ در مراجعه حضوری به شهرداری در تاریخ ۲۶ شهریور، اعلام شد نامه تان در دفتر شهردار گم شده! اگر می‌خواهید، نامه دیگری تحویل بدهید!
نامه دوم نگارنده، همان روز تحویل دبیرخانه شد و تا امروز در کارتابل شهردار، منتظر ثبت ارجاع و پیگیری است.
چند سوال صریح از شهردار دارالشهدای تهران:
* گم شدن چندین باره پر ابهام و سوال برانگیز نامه‌های مرتبط با نقاشی دیواری شهدا، چگونه قابل هضم است؟
*گذاشتن درخواست ساده والدین چشم انتظار شهید در پیچ و خم‌های اداری چندین ساله، چه نسبتی با توصیه‌های امامین انقلاب برای تکریم خانواده معظم شهدا و اهمیت فرهنگ راهبردی جهاد و شهادت دارد؟!
*آیا این نحوه برخورد با درخواست فعالان فرهنگی و هنرمندان مردمی، با شعار شهرداری مبنی بر مشارکت شهروندان در امور شهری، همخوانی دارد؟!
* چرا شهرداری از ورود خانواده شهدا و مردم به اجرای دیوارنگاری تصاویر شهدا، جلوگیری می‌کند و تلاش دارد این کار در انحصار خودش بماند؟!
منبع: مشرق نیوز
انتهای پیام/ 112
