متولد 1337 بود و سید حسین نام داشت. قاری قرآن صبحگاه مدرسه بود. قرآن را با لحن قشنگی می خواند، آن قدر زیبا که همه را شیفته می کرد. دلت می خواست همه عمر قرآن بخواند و بشنوی. همه محله می دانستند: فوتبال دم اذان تعطیل!
مسیر دسته های سینه زنی عاشورا، میدانی بود که مجسمه شاه در آن نصب شده بود. حسین دلش نمی خواست دور شاه بگردد. مسیر را عوض کرد و بعد از آن، همه هیئت ها پشت سرهم مسیر را حرکت خود را تغییر دادند.
پلیس عصبانی شده بود و دنبال عامل می گشت. با همکاری ساواک، سرنخ ها رسید به حسین. در مدرسه دستگیرش کردند. رشته مورد علاقه اش "تاریخ" بود. سال 1356 در دانشگاه فردوسی مشهد قبول شد.
هر روز نماز صبحش را در حرم می خواند. توی مسجد جلسات تفسیر قرآن آیت الله خامنه ای را پیدا کرده بود. بچه های دانشجو را به این جلسات می برد.
